Goede dag bij ander geeft me voldoening
Vertel eens wat over jezelf?
Ik ben Romy de Jong en ik woon sinds september 2019 op Texel, toen ben ik gaan samenwonen met mijn vriend aan de Binnenburg tegenover Kees de Waal. Afgelopen zomer hebben we een huis gekocht in Den Hoorn wat ons echt prima bevalt. De eerste tien jaar van mijn leven heb ik in Friesland gewoond, eerst aan de Oudebildtdijk en later in Stiens. Daarna zijn we in Den Helder beland in het huis waar mijn ouders nu nog wonen. Mijn vader werkte bij een incassobureau in Amsterdam en mijn moeder in de ouderenzorg in Den Helder. Ik heb een zusje die nu een hbo-opleiding volgt als docent geschiedenis, een broertje die bij de Koninklijke Marine zit en de wereld over gaat en nog twee oudere halfzussen in Leeuwarden en Goutum. Daar wonen ook mijn vier nichtjes en een neefje. De laatste twee jaar van de basisschool heb ik in Schagen gevolgd, net als mijn middelbare school. Daarna heb ik in Schagen mijn vervolgopleiding gedaan. Met vrienden ging ik jaarlijks naar Paasvee. Als mijn vriend en ik geen huis op Texel hadden kunnen kopen dan waren we waarschijnlijk uitgeweken naar Schagen. Gelukkig is Texel wel gelukt.
Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
Door mijn partner Daan Bakker die al een paar jaar in Den Burg woonde. Daan wil erg graag op Texel blijven en tijdens mijn relatie met hem heb ik het eiland ook beter leren kennen. Wat mij heel erg is gaan aanspreken is het landschap, de boerderijen, de mooie karakteristieke dorpen (Den Hoorn natuurlijk het mooiste!) en de zee. Na drie jaar heb ik de overstap naar Texel gemaakt. Dit vond ik best wel spannend omdat ik hier geen familie of vrienden heb en toch een boel achterlaat, ook al is Den Helder dichtbij. Tot nog toe heb ik geen moment spijt gehad. Je bent zo met de boot over en het leven hier gaat goed. Ik heb een lieve partner, een geweldig huis, leuk werk en genoeg contacten zowel oud als nieuw.
Op werk in de zorg in een zeer warm nest terechtgekomen
Wat voor werk doe je?
Ik werk in de ouderenzorg in verpleeghuis Hollewal in Den Burg. Op een psychogeriatrische afdeling (PG), hier zorg ik voor ouderen met een vorm van dementie.
Vanwaar de keuze voor de zorg?
Door mijn moeder die ook in de ouderenzorg werkt. Mijn moeder werkte in Julianadorp in verpleeghuis Buitenveld. Hier heb ik ook mijn eerste snuffelstage op een PG-afdeling gedaan. Ik had toen geen idee, maar het is echt meer dan alleen mensen helpen met wassen of een maaltijd verzorgen. Het is soms een uitdaging omdat je op een afdeling werkt met bewoners die kampen met gedragsveranderingen, angst, rusteloosheid en stemmingswisselingen. Als je dan niet bij de mensen kan doordringen, is dat best moeilijk. Dat is in het begin vaak de grootste uitdaging, omdat je ze niet goed kent. Je moet jezelf kunnen aanpassen aan de mens die je voor je hebt. Het geeft mij veel voldoening door de mensen een “goede dag” te kunnen bezorgen, zonder angst of rusteloosheid.
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
Van wandelen kan ik erg genieten, dit zijn de momenten dat ik even mijn hoofd leeg kan maken. Sinds ik op Texel woon, loop ik dan ook regelmatig een rondje. Twee jaar geleden zijn we begonnen met het Pieterpad. Door de coronacrisis hebben we helaas slechts enkele etappes kunnen lopen. Als het weer allemaal kan dan willen we graag het Pieterpad verder afmaken.
Hoe bevalt het je op Texel?
In het begin even wennen, maar eigenlijk is het niet heel anders dan op het vasteland. Wel meer toeristen en natuurlijk een mooie omgeving waar ik dagelijks van kan genieten.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Het is een dorps gevoel; mensen kennen hier elkaar en praten graag over elkaar. Dit hoeft overigens niet altijd slecht te zijn. Mijn vooroordeel was toen ik hier net kwam wonen dat de mensen heel stug zouden zijn. Maar dat nam ik snel terug, ik ben namelijk op het werk in een heel warm nest gekomen. En de mensen op straat zeggen je ook gewoon vriendelijk gedag. Niks mis met de mensen hier op Texel!
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
Het boerenlandschap, de schapen op de dijk. Dit doet me denken aan vroeger, aan de Oudebildtdijk liepen de schapen ook nog op de dijk. Het landschap van bijvoorbeeld Drenthe, Gelderland en Zuid-Limburg met haar vele bossen is ook erg mooi. Daar zou ik echter niet kunnen aarden, omdat ik dan de zee, het strand en de duinen zou missen.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
De woningmarkt voor jongeren aantrekkelijker maken. Niet dat ik de ouderen niks gun. De huizenprijzen zijn erg hoog en als je niet veel eigen geld hebt, is het erg lastig om aan een betaalbare woning te komen. Gelukkig hebben wij door jaren te sparen voldoende in kunnen leggen om wel ons droomhuis te kopen. Ik zou het tof vinden als de gemeente iets kan betekenen voor jonge woningzoekenden! Bijvoorbeeld hier in de Jan Drijverschool of op lege stuk aan de Stolpweg.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Natuurlijk mijn collega’s in de zorgsector. Maar ook de mensen die bij de gemeente werken. Er is veel kritiek of onwetendheid naar hen toe, terwijl zij er wel voor zorgen dat jouw vuil wordt gehaald, de riolering wordt onderhouden en zij zorgen voor nieuwe bestrating.
Hoe heb je het afgelopen jaar met corona beleefd?
Redelijk normaal als het om het werk gaat. Af en toe jezelf in schorten hijsen als er een besmetting wordt vermoed. Maar we hebben tot nu toe het virus buiten de deur weten te houden! Buiten werk zou ik het wel heel fijn vinden om net zoals iedereen weer gewoon weg te kunnen. Daan en ik willen nog heel graag met de kano wildkamperen in Zweden.
Wat doe je over vijf jaar?
Ik blijf in de zorgsector werken of dat nou ouderen, gehandicapten of misschien zelf kraamzorg is, dat weet ik nog niet. Hopelijk lopen er tegen die tijd twee of drie kleine Romy's en Daan's in huis. En hebben we katten of een hond en een moestuin. Je kent het wel, huisje boompje, beestje...
Volgende 'Eiland Van...'?
Mijn lieve collega en een vriendin Linsey de Winter. Zij komt komt ook uit Den Helder en heeft samen met haar vriend ook afgelopen zomer een huis gekocht.