Arien Slagt: "Vanaf mijn elfde heeft de NJN (Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie) een enorme rol in mijn leven gespeeld."
Arien Slagt: "Vanaf mijn elfde heeft de NJN (Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie) een enorme rol in mijn leven gespeeld." Foto: Jeroen van Hattum

Zonder plant geen vogels of insecten

Vertel eens wat over jezelf?

Ik ben geboren in Amsterdam-Noord, maar opgegroeid in Purmerend. Mijn vader had een technische achtergrond en was na veel cursussen hoofd storingen bij de Amsterdamse waterleiding, mijn moeder werkte in parfumerie- en schoenenwinkels. Ik heb een jongere zus die in Nieuw-Zeeland woont. Al vanaf de kleuterschool ben ik in de natuur geïnteresseerd. Mijn eerste vogelboek kreeg ik van mijn opa, een plakalbum van Rizla vloeitjes. Vanaf mijn elfde heeft de NJN (Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie) een enorme rol in mijn leven gespeeld. Een behoorlijk anarchistische maar toch gestructureerde groep jongeren van 12 tot 23 jaar oud. Ik werd daar ‘opgeleid’ door leeftijdsgenoten; niet alleen op het gebied van natuur maar ook op bestuurlijk niveau. Ik zat dankzij deze heerlijke club op mijn zestiende al in een adviescommissie voor de gemeenteraad op het gebied van natuur.


Hoe ben je op Texel terecht gekomen?

Cocky, mijn vrouw, en ik wilden weg uit Purmerend. We hadden een leuk huisje in Purmerend maar er was te weinig natuur in de directe omgeving. Ik solliciteerde op een functie bij Ecomare maar werd niet aangenomen. Tijdens ons bezoek hier keken we wel al naar een huis. We werden verliefd op een huis in Oosterend en hebben de gok genomen. Cocky had al snel een baan, voor mij duurde het vier jaar voor ik mijn toenmalige baan verruilde voor een baan hier… Ik werkte toen bijna 15 jaar in het mooiste wilde plantenpark van Nederland: Het J.P.Thijssepark in Amstelveen.


Helft van alle soorten planten in Nederland is te vinden op Texel

Wat voor werk doe je?

Ik ben werkvoorbereider groen bij de gemeente, daarnaast doe ik het Wet Natuurbeschermingsdeel voor Gemeentewerken en mag ik consul voor de Oorlogsgravenstichting zijn. Ik begon als dorpsbeheerder van Oosterend en De Waal, en kort voor Oudeschild. De gemeente heeft het mogelijk gemaakt dat ik nu doe waar ook zij geloven dat ik goed in ben.


Waar zet je je zoal voor in op Texel?

Biodiversiteit is het belangrijkste. Veel Texelaars weten niet dat zij in een enorme rijkdom wonen! Een eiland op een van de belangrijkste trekvogelroutes van de wereld. Met daarnaast een enorme diversiteit aan bodemtypes. Die diversiteit zorgt er voor dat wij hier de helft van de Nederlandse plantensoorten kunnen vinden. Naast mijn werk voor de gemeente vertel daar graag over tijdens de excursies die ik leid voor SBB. Ook doe ik planteninventarisaties voor Natuurmonumenten en ik vertel graag over de Texelse wilde planten op mijn Facebookpagina Wilde planten op Texel. Tot ver in het buitenland laat ik zo de schoonheid van Texel zien.


Wat heb je met vogels en natuur?

Naast de liefde voor mijn vrouw is dat het belangrijkste! Vogels zijn het meest zichtbare deel van de natuur. Ik ben als vogelaar begonnen. Gaandeweg en door de boeken van Victor Westhof ben ik gaan inzien dat planten de basis vormen; Flora leidt, fauna volgt. Zonder planten geen insecten, vogels of zoogdieren. Wij moeten zorgen voor onze flora, dan kunnen we later ook genieten van bijen, vlinders, zang van Veldleeuweriken en het roepen van Grutto’s.


Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Net zoals ik de rest van de Nederlanders ervaar, misschien zijn ze wat directer. Er wordt wel wat meer geroddeld dan ik in Purmerend gewend was, maar dat is logisch in een kleinere gemeenschap.


Wat moet er vooral blijven zoals het is?

Naast het behoud van natuur zijn dat de oude huizen. Wij wonen in een huis van het begin van de vorige eeuw in Oosterend. De schoonheid van de kleine straatjes is wat de Texelse dorpen niet alleen voor toeristen aantrekkelijk maakt, maar ook mijn wandeling naar de supermarkt van Koot prettig maakt. Ik geniet van de huizen en haar bewoners.


Wat zou er op Texel anders mogen?

De reacties op de social media. Er wordt vaak erg fel gereageerd zonder kennis of iets van de achtergrond te weten. Misschien zou het beter zijn om je in te lezen voor je op iets reageert….


Wat verdient meer aandacht op Texel?

Naast de natuur, maar daar heb ik het misschien al genoeg over gezegd, zou er meer aandacht voor kleine huizen voor startende jonge Texelaars kunnen zijn. Het is prachtig om mooie nieuwe huizen en vakantiebungalows te bouwen, maar jongeren hebben behoefte aan kleine starterswoningen.


Wie verdient er een grote pluim op Texel?

Natuurlijk de zorgsector… Maar op natuurgebied denk ik ook aan Marc Plomp. Hij heeft niet alleen een prachtig bedrijf in De Cocksdorp, maar hij zet zich met zijn vogelinformatiecentrum daadwerkelijk in voor de natuur op dit eiland, en daarmee voor Nederland en niet te vergeten het toerisme op het eiland.


Hoe heb je het afgelopen jaar met corona beleefd?

Wisselend. Ik ben twee keer negatief getest maar neem het serieus en kan slecht tegen de ontkenners. Ik voel mee met de ondernemers die lijden onder de maatregelen. Natuurlijk moest ik opeens thuis werken. Dat heeft positieve en negatieve kanten. Onze kat was in ieder geval blij met de aandacht….


Hoe kijk je tegen het toerisme aan?

Laat mensen alsjeblieft genieten van de schoonheid van Texel. Ik ben echter ook blij dat sommige delen tijdens het broedseizoen afgesloten zijn. Wij wonen aan de ‘rustige kant’ van het eiland. Vogelaars zouden misschien wel iets meer rekening mogen houden met andere weggebruikers.


Wat doe je over vijf jaar?

Tjee, dat weet ik niet… Ik hoop goed werk voor de gemeente te blijven doen. Hard werken aan de schoonheid en de biodiversiteit van het eiland. Het zou mooi zijn om daar meer draagvlak voor te krijgen. Misschien willen we iets kleiner wonen en wil ik een boekje schrijven over de flora van dit prachtige eiland en vooral de samenhang tussen alle elementen die verantwoordelijk zijn voor de geweldige natuur die dit eiland rijk is.


Volgende Eiland Van...?

Romy de Jong, zij is de partner van mijn collega Daan Bakker. Ze werkt hier op het eiland in de zorg en daar kan op dit moment niet genoeg aandacht voor zijn!