Eilandadvocaat en de afgekeurde woning
Het was vrijdagmiddag vijf uur, toen ik aan de bar in mijn Amsterdamse stamkroeg zat en de barman mij vroeg of ik iets wist van huurrecht. “Jazeker, wat wil je weten?”, zei ik. “Zoals je weet staat mijn huis hier in het hartje van de Jordaan en ik kijk uit op de Westertoren. Het is niets bijzonders en mensen in de buurt noemen het smalend de 'afgekeurde woning', maar voor mij is het echt een paleis. Mijn dochter en ik wonen er al tien jaar en het is voor ons perfect. Domweg gelukkig zijn wij er. Nu heb ik een brief gekregen van de nieuwe huisbaas, hij heeft de huur opgezegd en ik heb er een brok van in mijn maag.”
Ik dacht even na of dat fysiek wel kon, een brok in je maag hebben, maar de barman tapte een vers biertje voor me en vervolgde zijn vraag. “De nieuwe huisbaas zegt dat er moet worden gerenoveerd, moet ik nu mijn huis uit?”, vroeg de barman en hij keek niet al te vrolijk. Ik keek even op de klok en technisch gesproken was het nog geen weekend, al had ik met mijn eerste biertje de zaken voor even achter me gelaten en was ik niet meer aan het werk. Normaal ben ik niet zo van het geven van adviezen in mijn vrije tijd, want liever zoek ik het goed uit en kom er dan later op terug. De barman bleef mij echter aankijken en ik durfde in dit geval wel wat vrijblijvende handvatten te geven.
“Als jij al tien jaar woont in een zelfstandige woning en je betaalt een normale huurprijs, dan heb je normaal gesproken huurbescherming, een nieuwe eigenaar van de woning kan de huur dan niet zomaar opzeggen. Ook indien er verbouwd of gerenoveerd moet worden, dan moet er een vervangende woonruimte worden aangeboden of minimaal een nette verhuisvergoeding.” De barman ging iets vrolijker kijken en tegen een biertje van het huis mocht ik vervolgens absoluut geen 'nee' zeggen. Inmiddels waren mijn vrienden ook in de kroeg aangekomen en ging het gesprek al snel over de wereldproblemen, die - hoe verder de avond vorderde - wij met logica en humor wisten op te lossen. U begrijpt dat deze column nadrukkelijk vóór corona is opgenomen.
De maandag erna, tijdens het nalopen van mijn ingekomen e-mailberichten, ging mijn telefoon. De barman belde en wilde graag mijn bijstand. Namens hem heb ik contact gezocht met de nieuwe huisbaas en al snel bleek dat het de bedoeling was de oude woning op te knappen en vervolgens te splitsen in twee woningen, zodat een dubbele huur kon worden gevangen. Niet heel vreemd in de binnenstad van Amsterdam en dat er moest worden opgeknapt stond wel vast. Uiteindelijk heb ik in overleg de zaak kunnen uitonderhandelen. Na wat over en weer te hebben geschreven en gebeld, bleken beide partijen elkaar te kunnen vinden. De barman wilde met zijn dochter ook wel naar een modernere woning met meer hedendaags comfort. De huisbaas deed een paar serieuze suggesties op leuke locaties in Amsterdam, betaalde een verhuisvergoeding en een riante afkoopsom op de koop toe. Of eigenlijk moet ik zeggen, op de huur toe!
De barman werkt nog steeds in mijn stamkroeg en ook al kom ik er door mijn verhuizing vijf jaar geleden naar Texel een stuk minder vaak, nog altijd is mijn eerste vers getapte biertje bij hem 'van het huis'.
Vincent van der Velde
De Eilandadvocaat