Strijdvaardige boer met grote werklust hield ook van de gezelligheid
Z’n vader Sam van Leeuwen begon meer dan een eeuw geleden als keuterboer in het poldertje ’t Horntje (bij het NIOZ). Toen de bezetters hem daar wegjoegen, verhuisde hij naar de andere kant van de dijk. Zoon Piet bouwde Fak-Fak uit tot een bedrijf van indrukwekkende omvang.
Hard werken ging Piet van Leeuwen niet uit de weg. Stilzitten was niet besteed aan deze helft van een tweeling (broer van Riet), die 8 dagen na de inval van de Duitsers werd geboren in het noodhospitaal in Den Burg.
Zijn vader was na omzwervingen op verschillende boerderijen bij ’t Horntje beland en pachtte daar een boerderijtje, dat hij later kon kopen. Piet groeide er op en later aan de andere kant van de dijk, waar zijn vader het plaatsje kon overnemen, waar nu Fak-Fak is. Vernoemd naar een havenstad in West-Papoea. Ver verwijderd van de bewoonde wereld, net zoals in de strenge winter van 1962-1963 't Horntje, toen een verlaten en weinig aantrekkelijk oord.
De Van Leeuwens laten al van oudsher hun schapen grazen op de dijk van de Prins Hendrikpolder. In zijn hoogtijddagen had Piet er wel een stuk of 400. Maar ook melkkoeien en toen die weg gingen mestvee. En een flinke hoek akkerbouw. Daarnaast zat hij in het loonwerk. Hij kon goed overweg met machines, met zijn rossige baard kon je hem op de trekker uittekenen. Daarmee maaide en harkte hij ook de dijk. Een gewaagde onderneming. Toen zijn Fiat eens naar beneden buitelde, liep hij een gebroken arm op.
Hartstochtelijk jager ook, samen met buurman Theo Dogger vormde hij jarenlang de combinatie ThePi. Strijdvaardigheid zat in zijn bloed, autoriteiten die het met hem aan de stok kregen, hadden een stevige dobber aan hem. Maar Piet hield ook van gezelligheid en ging een feestje niet uit de weg.
Hard werken deed hij tot z’n tachtigste, en nadat zijn vrouw Ank in 2007 was overleden zo mogelijk nog harder. “Sindsdien is hij de oude niet meer geweest”, vertelt zoon Piet-Wim, die samen met broer Jacco het bedrijf voortzet.
Ook toen zijn gezondheid het liet afweten, bleef hij zijn zoons helpen en zelfs ten tijde van de zwaarste behandelingen liet hij geen verstek gaan. Tot hij in het ziekenhuis onder ogen moest zien dat de eindstreep naderde. Terug op Fak-Fak, bleek hij op zijn sterfbed veranderd. Ineens was de oude Piet weer terug en leerden zijn kleinkinderen ook die kant van hem kennen.
Piet van Leeuwen, bijna 81 jaar, overleed zondag 18 april.