Huug Snoek gaat na 41 jaar werkzaam bij de firma RAB met pensioen. "Een fantastische tijd." Foto onder: Huug Snoek in 2005, bij zijn 25-jarig jubileum.
Huug Snoek gaat na 41 jaar werkzaam bij de firma RAB met pensioen. "Een fantastische tijd." Foto onder: Huug Snoek in 2005, bij zijn 25-jarig jubileum. Foto: Gerard Timmerman

"Goed luisteren naar de klant"

"Ik had gelezen dat ze bij RAB een chauffeur zochten. "Neem je papieren mee", zei Ben Rab, toen ik solliciteerde. Ik had onder meer bij IBM gewerkt en liet wat diploma's zien. Maar dat bedoelde hij niet. Dat roze papiertje, het vrachtwagenrijbewijs, wilde hij zien. De vorige chauffeur bleek dat niet te hebben. Die reed op de boot zo de deur van een andere vrachtauto er uit. Toevallig was ik toen op de boot en zag het gebeuren."

Snoek had wél zijn vrachtwagenrijbewijs en kon direct bij RAB aan de slag. "Ik heb er nooit spijt van gehad. RAB is een mooi bedrijf, waar ik van alles heb gedaan. Chauffeur ben ik niet zo lang geweest. Ik haalde mijn papieren voor laborant voor beton en heb toen op de Betoncentrale gezeten. Na een tijdje stapte ik over naar het magazijn. Ik combineerde dat een tijdje met het werk voor de Betoncentrale. Toen ze begonnen met de aanleg van fietspaden van beton, ging dat continu door. Dan kun je niet tussendoor even het magazijn in. Het ging niet meer samen en zo ben ik me volledig op het magazijn gaan richten."

"We zaten in een oude schuur, waar we nu zitten (de showroom van het Bouwcenter) stond niks. In 1998 hebben we hier een grote verbouwing gehad. Ik wilde een magazijn waar de chauffeurs naar binnen konden rijden om hun spullen op te laden. Zodat ze droog staan als ze bijvoorbeeld gipsplaten opladen."

Van het magazijn belandde hij in de binnen- en buitendienst, een functie die hij tot de dag van vandaag vervult. Hij behartigt de in- en verkoop van hout en bouwmaterialen. Met zijn collega's is Snoek de schakel tussen de leveranciers en aannemers en andere bouwers.

Hoe werkt dat? "Neem de nieuwe vleugel die ze nu aan de Gollards bouwen. De aannemer stuurt ons de bouwtekening en dan pluizen wij uit welke materialen er allemaal nodig zijn. We brengen een offerte uit en dan bestellen wij de benodigde spullen bij de leveranciers. Zoals bij de kalkzandsteen- en de vloerenfabriek. Het is onze taak om te zorgen dat de aannemer die spullen krijgt geleverd en ook nog eens op het goeie moment, zodat de bouwstroom door kan gaan."

"Op die manier ontzorgen wij de aannemers. Zij moeten er van op aan kunnen dat de materialen op tijd worden geleverd. We hebben veel Texelse klanten, maar ook de bedrijven van de vaste wal die hier grote projecten doen weten ons te vinden. Onze klanten hebben veel ervaring en hoef je vaak niks te vertellen. Dat doen wij dus ook niet. Het is een kwestie van goed luisteren naar de klant."

Huug Snoek schakel tussen de leverancier en de aannemer


Tijdens het interview belt een klant met een vraag over bouwmateriaal. De specifieke spullen blijken op dat moment niet voorradig. Snoek denkt wel mee met de klant over alternatieven en wanneer die beschikbaar komen: "Levertijden lopen op. We zitten midden in een crisis, in mijn loopbaan heb ik er wel meer meegemaakt. Toen stortte de bouw in, maar nu floreert de sector juist. De materialen zijn bijna niet aan te slepen. Wij zijn een trouw afnemer bij leveranciers en dat wordt wel beloond. Belangrijk, want de aannemerij rekent op ons."

Snoek kijkt met tevredenheid terug op zijn 41-jarige loopbaan bij RAB. "Ik vind het fantastisch om hier te werken. Ik ben nooit wat te kort gekomen en de baas geeft mij het vertrouwen en laat mij verder met rust. We hebben een goed team, mensen kunnen lezen en schrijven met elkaar. Vertrouwde gezichten ook voor de klanten. "Geef me effe Frans, Rob of Huug", zeggen ze dan.

Snoek leverde de materialen voor allerlei projecten, van groot tot klein. "Van de eerste vakantiehuizen op De Krim tot de bouw van het nieuwe Onderwijscentrum die net gestart is. Ik heb hier denk ik wel een stuk of vijftien cursussen doorlopen en bewaar mooie herinneringen aan de aannemersreizen van RAB, samen met Menno (Koorn) en Jan Jacob (Rab). Natuurlijk is er wel eens wat, waar niet? Maar ik lig er nooit wakker van. Aan het eind van de dag doe ik de deur achter me dicht en zet ik het van me af."

Hij combineerde het werk met de vrijwillige brandweer, waar hij 33 jaar lid van was. "Het was voor mens en dier. Ze gaven me er bij RAB de ruimte voor. "Als het belangrijk is, moet je wegwezen." Heel wat keren spoedde hij zich vanuit kantoor naar een brand of andere calamiteit. "Waar is de brand?", vroegen zijn collega's als de semafoon af ging. Zoals die keer toen hij het adres van een collega herkende. "Het werd nog opgeschaald ook, dus er was best wel wat aan de hand. Toen ik zei: "Het is bij jou thuis", wist deze collega niet hoe snel hij thuis moest komen."

Graag was hij in de weer met de gerestaureerde oude Bedford brandweerauto. Toen de collega-brandweerlieden er eens een ritje mee door het land maakten, en Snoek met spoed spullen van een leverancier uit Goor nodig had, dirigeerde hij de mannen naar dit adres. "Rij effe over Goor mannen."

Bijzonder is dat dochter Anika, die vier jaar geleden bij RAB aan de slag ging, in haar vaders voetsporen treedt.

Snoek Sr (67): "Ik laat het hier met vertrouwen achter. Er zit een goed team en niemand is onmisbaar. Het mooie weer komt er aan. Ik ga lekker in mijn volkstuin aan de slag en erop uit." Vrijdag 23 april is zijn laatste werkdag.


Gerard Timmerman


Afbeelding