"Hadden we maar eerder gedaan"
Er zijn vele tientallen vrijwilligers betrokken bij Hospice Texel. Dat is nodig, want er komt veel bij kijken.
Legierse: “Als hier iemand opgenomen is, zijn per week zo’n vijftig vrijwilligers in de weer om de boel draaiende te houden. ’s Nachts worden we ondersteund door een medewerker van Omring. Nieuwe vrijwilligers zijn altijd welkom. Je hoeft daarvoor geen verpleegkundige achtergrond te hebben, al is dat uiteraard geen bezwaar.”
Hollands: “Het is maatwerk. Elke gast is anders, elke familie heeft eigen gewoontes en voorkeuren. Dat proberen we zoveel mogelijk te respecteren. Je moet hier jezelf kunnen zijn en jezelf thuis voelen.” Al het mogelijke wordt gedaan om wensen in te vullen. Dat gaat best ver, zoals bij Frans Krul, die bezoek kreeg van een paard. Waverijn: “Mensen mogen ook hun hond of ander huisdier meenemen. Er zijn hier slippies gebakken en ook het visserskoor heeft hier eens opgetreden.” Al het mogelijke wordt gedaan om de gast zich in die laatste levensfase zoveel mogelijk thuis te laten voelen. Toch zijn er mensen die aarzelen om de stap naar het hospice te nemen. Waverijn: “Soms worstelt men met de vraag wanneer het moment daar is om naar het hospice te gaan. Begrijpelijk, want het is vaak ook het moment dat je aanvaardt dat je binnenkort gaat sterven. Het is jammer als mensen thuis te lang wachten, met inzet van mantel- en professionele zorg.” Legierse: "Als mensen de stap hebben genomen, hoor ik nog wel eens: "Hadden we dit maar eerder gedaan.” Wie vragen heeft is altijd welkom om hier een kijkje te nemen of een praatje te maken.”
Meer informatie op www.hospicetexel.nl, via email lonneke@hospicetexel.nl of tel. 0222-728132.