Zee heeft altijd rol gehad in mijn leven
Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond?
De zee was mijn hele leven dichtbij. Ik ben geboren in Den Haag, op loopafstand van de duinen. We woonden aan de langste laan van Nederland, met de tram voor de deur. De duinen waren ons uitzicht vanuit de woonkamer. We waren het enige gezin in een portiek vol met oud-Indiëgangers. Er hing een geheimzinnige sfeer van oude mensen en dingen die voorbijgaan.
We moesten als kinderen stil en zachtjes doen om deze mensen, die al zo veel hadden meegemaakt, niet te storen. Hoe heerlijk was het dat we zo gemakkelijk na schooltijd en op vrije dagen naar de duinen konden om te spelen en uit te razen. Ook was het heerlijk dat we iedere schoolvakantie gingen logeren bij onze opa en oma in Friesland aan de voet van de Waddendijk. De Noordzee met strand en duinen en aan de andere kant de Waddenzee met zijn beschermende dijk, hebben in mijn leven altijd een rol gespeeld.
Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
Ik ontdekte Texel tijdens een werkweek van de opleiding voor leerkracht. Daarna volgden vele schoolreizen. De schoolreizen op Texel waren altijd geslaagd. De schoolreis met de kinderen die nog nooit op vakantie waren geweest, is mij wel het meest bijgebleven. Het was natuurlijk hard werken met deze kinderen die bijna niet wisten wat ze aan moesten met zoveel licht en lucht en ruimte, zo ver van hun vertrouwde omgeving, maar het was heerlijk en bijzonder om te zien hoe ze genoten en opbloeiden.
In onderwijs ben je zelf ook voortdurend in ontwikkeling
Toen ik op zoek was naar een nieuwe uitdaging in mijn werk als leerkracht en ik op Texel op de Stella Marisschool aan het werk kon, hoefde ik niet lang na te denken: werken op een plek, omsloten door duinen en dijk, natuur, licht en ruimte. Alle goede herinneringen uit mijn kinderjaren kwamen hier samen. De eerste drie jaar woonde ik de dagen dat ik op school werkte op Texel en de andere dagen in Bergen. Toen mijn man met pensioen ging, hebben we de knoop doorgehakt. Vijf jaar geleden zijn we definitief op Texel gaan wonen. Mijn man was een verwoed vogelaar. Regelmatig verzuchtte hij vol eerbied: stel je voor, een huis waar een buizerd in mijn eigen tuin vliegt! Helaas heeft mijn man hier maar kort van kunnen genieten; in de zomer van 2019 is hij tot ons grote verdriet overleden.
Waar zet je je zoal voor in op Texel?
Door de ziekte van mijn man, moest ik eerder stoppen met het werken op school dan ik van plan was. Ik miste de kinderen, het lesgeven, het vertellen en de dynamiek van de school heel erg. Daarom besloot ik na zijn overlijden om mij weer in te gaan zetten voor de school, maar nu als vrijwilliger. Ik help kinderen die een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Tijdens de Corona-sluitingen heb ik dagelijks kinderen op school opgevangen. Ik houd heel erg van vertellen en wanneer we met alle kinderen in de zaal een bijeenkomst hebben, vertel ik graag een verhaal. Ieder jaar gaan we eind september met de hele school naar paal 9. Hier bouwen de kinderen in groepen grote draken van zand en ik mag dan de jury zijn. De kinderen weten dat het er zeker niet alleen om gaat wie de grootste en de mooiste draak heeft gemaakt, maar dat goed overleg, je houden aan afspraken, iedereen betrekken en originaliteit, minstens zo belangrijk zijn. Ze weten ook dat deze jury niet over één dag ijs gaat en dat na een week, tijdens een grote bijeenkomst in de zaal, de juryrapporten worden voorgelezen en de winnaars bekend worden gemaakt.
Wat is het mooie aan het onderwijs?
Het mooie aan het onderwijs is dat je getuige mag zijn en ook nog een bijdrage kunt leveren aan de ontwikkeling van kinderen en dat je daardoor zelf ook voortdurend in ontwikkeling bent. De Texelse kinderen kunnen erg genieten van kleine dingen. Daarnaast valt mij op dat ze heerlijk en vol overgave kunnen spelen. De kinderen blijven zo heerlijk lang echt kind.
Wat heb je met schrijven?
Schrijven heb ik mijn hele leven graag gedaan. Schrijven geeft vorm aan gedachten, fantasie en werkelijkheid gebaseerd op herinneringen en ervaringen. Toen ik ontdekte dat Femke Kegel een autobiografische schrijfcursus gaf, leek mij dat een mooie manier voor mij om ook buiten de school wat meer mensen op Texel te leren kennen. Dat is ook zeker gelukt. De schrijfopdrachten zorgden voor steeds weer nieuwe perspectieven en invalshoeken bij het beschrijven van gebeurtenissen. Doordat we vaak elkaars verhalen voorlazen, hoorde ik ook verhalen van mensen die hier op Texel waren opgegroeid en dat is voor een nieuwkomer zoals ik altijd leuk en interessant. Naast het schrijven heb ik ook wekelijks geschilderd bij Paulien Valk. Hier heb ik erg van genoten. Naast de fijne schilderopdrachten was ook dit een hele leuke manier om kennis te maken met andere mensen op het eiland. Ik trof het ontzettend met mijn groep: hartelijke mensen die al heel lang op Texel wonen.
Wat moet vooral blijven op Texel?
Door de gemeente gefaciliteerde muzieklessen op de scholen, evenals gymlessen in een mooie sporthal, menig school aan de overkant zou er jaloers op zijn! En natuurlijk de rust en de ruimte, de vogels en de luchten die altijd in beweging zijn, net als de eindeloze vergezichten over de zee!
Wat zou er op Texel anders mogen?
Ik zou het plan van Femke, fietsen gratis mee op de boot, zonder meer steunen.
Hoe heb je het afgelopen jaar met corona beleefd?
Corona stond het integreren op Texel aardig in de weg. Toch heb ik juist in deze tijd extra mogen ervaren wat een zegen het is dat ik hier op Texel mag wonen. Dagelijks geniet ik van de prachtige natuur met de vele mogelijkheden om eindeloos te wandelen en te fietsen.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Martien van den Boomen uit Oosterend. Hij helpt mij zonder meer trouw twee keer per week in mijn tuin. En Nicole Maas die werkt bij de PLUS. Wanneer ik me eenzaam voel, helpt het om bij haar boodschappen te doen omdat ze me altijd zo persoonlijk en hartelijk groet.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Daar zou ik graag Kiki van der Vaart willen zien. Kiki is een hele wijze, positieve vrouw. Ze heeft veel meegemaakt en veel te vertellen.