Moeder Mosk was
moeder alle Kogers
Altijd in voor een praatje en een moeder voor iedereen in De Koog. Bep ‘moeder’ Mosk was geliefd bij jong en oud en net zo verbonden aan de badplaats als het toerisme. “Hier heb ik armen om me heen. De ondernemers op en rond het plein zijn de beste buren.”
Hoewel de gezondheid minder werd, was zij tot bijna het einde van haar leven op vrijdagmiddag te vinden in café Onder de Pomp en op zaterdagavond in café De Jutter. In het laatstgenoemde café had ze haar eigen plekkie aan de bar en alle vaste gasten wisten dit. Toeristen wist vaak al snel dat ze plaats moesten maken voor haar. Dat de muziek knetterhard stond, nam ze voor lief. Ze genoot, naast haar glaasje bessenjenever, van de gesprekken die ze had met jong en oud uit het dorp. Hoe geliefd ze was, bleek meer dan eens tijdens Ouwe Sunderklaas als ze weer een rol kreeg bij speulen van de jeugd en de volwassenen. Afgelopen vrijdag plaatsten de ondernemers een bord met haar foto voor haar karakteristieke huisje naast de hervormde kerk in het dorp, een huisje dat altijd aan haar verbonden zal blijven.
Moeder Mosk woonde ruim zestig jaar in De Koog, al jaren alleen nadat ze haar tweede man verloor. Op de vraag of ze zich niet alleen voelde, zei ze in Texel Magazine: “Integendeel. Hier heb ik armen om me heen. De ondernemers op en rond het plein zijn de beste buren. Als ik naar de bakker loop, ga ik de hele rij zwaaiend voorbij."
Vaak zat Bep Mosk voor haar huisje te genieten van het zonnetje, regelmatig een praatje aanbindend met voorbijgangers. Tijdens Texel Culinair stelde ze haar tuin beschikbaar als onderdeel van evenement, Moeder Mosk had gezelligheid en gastvrijheid tot een kunst verheven. Op sociale media halen vele mensen herinneringen aan haar op, zoals Kees Groenewoud van Stokerij Texel: “Wij (Stokerij Texel) waren de enige die bij haar in de voortuin voor haar raam mochten zitten. Als een koningin werd zij door iedereen begroet. 'Ken jij die?’ vroeg ze soms, ‘Ach, 't zal wel goed zijn’. Van t bier was ze niet, maar de gin-tonic vond ze toch wel een uitvinding. ‘Maar niet te veel, Ik moet de hele dag nog’, zei ze dan. Tijdens Culinair was de voortuin de plek waar Bep met Joke Geldorp (en later Uitdehaag) de gerechtjes besprak, het seizoen evalueerde en de laatste nieuwtjes doornam. Ook streek de complete jury regelmatig neer, en natuurlijk alle kennissen, maar vooral voor kinderen en kleinkinderen was het een verzamelpunt. Voor ons was Texel Culinair hard werken en tegelijkertijd heerlijk ontspannen. 'Jongens kom nu even zitten’, riep ze dan. 'Je moet ook aan je rust denken’ en daar hielden we ons dan aan.”
Als een koningin werd zij door iedereen begroet
In haar werkzame leeftijd maakte Bep Mosk schoon in bijna alle horecagelegenheden in De Koog, werk dat ze met veel plezier deed. Als zelfs de uitbaters naar bed gingen, begon mevrouw Mosk aan haar schoonmaakwerk. Werk dat ze tot haar 73-ste deed. Ze stopte op advies van haar kinderen die vonden dat het tijd was om aan zichzelf te denken. Zelf was ze het liefst nog doorgegaan. Na die dag verveelde ze zich geen moment. Tijdens een gesprek met hoofdredacteur Job Schepers op haar 85-ste verjaardag in café De Jutter vertelde ze daarover: “De tuin onderhoud ik, het huis schilder ik nog zelf en ik maak iedere dag een lange wandeling. Dat houdt je jong en veerkrachtig, net als die bezoeken aan het café. Ik ben daar niet om veel te drinken, maar ik kan zo enorm genieten van de reuring. Ook bij mijn huisje. Al was het alleen maar om te kijken naar die vreemde combinaties die mensen soms aantrekken. Ik vind het prachtig. Ook over geluid ’s nachts hoor je mij niet zeuren. Wie rust wil, moet in De Slufter gaan wonen”, vertelde ze destijds.
Bij de viering van haar 85-jarige verjaardag nam ze zich ook voor dat het genoeg was geweest met de uitjes naar de kroeg, maar de gezelligheid won en ook de jaren erna was ze op vrijdagmiddag en zaterdagavond gewoon in het café te vinden en ook haar negentigste verjaardag vierde ze nog bij Tjeerd (Henstra, De Jutter).
De laatste twee jaar kwam ze toch minder buiten, maar genoot ze nog wel volop van haar huisje naast de kerk. “Ik kon ooit naar een nieuwbouwhuis. Ik moet er niet aan denken. Ik woon hier prachtig, al is er veel veranderd. Toen ik hier kwam wonen, keek ik uit over weilanden. Dat is nu wel anders. Maar daarom niet minder mooi”, sprak ze drie jaar geleden. Vanuit haar prominente plek in het dorp was ze altijd bij het wel en wee van De Koog betrokken. Een paar jaar geleden hielp ze bijvoorbeeld bij het planten van de nieuwe boom op het dorpsplein. Jaarlijks had ze een eetafspraak met burgemeester Uitdehaag en voor diens aantreden was ook het contact met zijn voorgangers nauw als het over De Koog ging. Als er iets niet naar de zin was, liet moeder Mosk dit weten.
Met Bep Mosk verliest De Koog naast een dorpsmoeder een icoon van de badplaats. Bep Mosk overleed afgelopen vrijdagochtend op 92-jarige leeftijd. Vanavond is er gelegenheid tot condoleren in het Uitvaartcentrum Texel, woensdag wordt Bep Mosk in besloten kring begraven. Woensdag 31 maart wordt om 14:40 uur in haar Dorpsstraat een erehaag gevormd.
Job Schepers
