Vakantiehuis op 't Hoogeland in aanbouw, gemaakt in 2014.
Vakantiehuis op 't Hoogeland in aanbouw, gemaakt in 2014. Foto: Archief Texelse Courant

Wat ik zeggen wou

Mag het een onsje meer zijn?

Tijdens het afsnijden van het bestelde half pond (250gram) oude kaas, kreeg ik meerdere keren de vraag: “Mag het een onsje meer?” Te vaak vond ik dat goed omdat de plak al op de weegschaal lag, totdat ik ontdekte dat er nooit werd gevraagd: “Mag het ook wat minder zijn?”


Diezelfde “tactiek” van overvragen is de afgelopen jaren ook gehanteerd bij de groei van het toerisme en de afmetingen van de toeristenverblijven. Vandaar dat nu veel mooie, originele plekken zijn bedorven met te grote en te opzichtige gebouwen in ons eens overal open, prachtige boerenlandschap.


Toen ik de tactiek van de kaasboer doorhad, vroeg ik op een overmoedige dag uiterst vriendelijk maar gedecideerd “Kunt u precies 200 gram voor me afsnijden?”. Zijn blik vertoonde een mengsel van economisch ongenoegen en ook aanwezige beroepstrots. Op de weegschaal bleek de plak kaas precies 198 gram zwaar. “Prachtig”, glunderde ik tevreden, ook omdat ik er iets had bijgeleerd.


Precies zo kritisch had het moeten gaan bij de uitgave en de maatvoering van vakantiehuizen en vakantieparken op Texel. We hebben te lang niet goed opgelet, omdat we dachten dat dit proces in goede handen was bij ons gemeentebestuur. Dus niet!


Nu er gepraat en dus ook zwaar gelobbyd gaat worden over het Toeristisch Toekomstplan, moeten wij Texelaars van de beleidsmakers eisen dat er eerst een onafhankelijk rapport komt over de echte kosten en baten van het toerisme. In vele gevallen blijken de uitkomsten, speciaal voor de eigen bevolking, niet louter positief.


Het saldo van de materiële, sociale, ecologische en culturele winst-/verliesrekening voor gebieden waar het toerisme knelt, zoals nu op Texel, toont vaker dan nooit een negatief resultaat. Er is dan aantasting van velerlei belangen: publieke ruimte in straten en op wegen, in winkels; in kwetsbare natuur; in de eigenheid van de cultuur; de infrastructuur; in de fysieke en sociale gezondheid van de eigen bevolking enzovoort.


Mogelijk, ontzenuwt zo’n grondig onafhankelijk, extern onderzoek ook eindelijk de hardnekkige mythe op Texel, dat het toerisme in zijn algemeenheid louter en alleen maar goed is voor Texel, wat ik sterk betwijfel. Hoewel ik ook eerlijk moet toegeven dat ik er een aantal leuke Nederlandse en buitenlandse vrienden aan heb overgehouden!


Texel, let op uw zaak!

Rien Mast, Den Burg