Anders bekeken... - Mans
Mans…
Ik leerde hem kennen via een lied, ”Houd mij vast”, een mooi lied, ik denk dat de mannen van het mannenkoor het wel iets zegt. Het was de vierde advent en ik moest voorzingen in de Maartenskerk. De lockdown voor de kerst was een zware boodschap, geen familie, geen omarmingen. Ik zocht naar iets verwarmends en dit nummer sprak zeer aan.
Hij bleek het arrangement te hebben gemaakt en via via stuurde ik hem een bericht, want organist Hans de Goede moest de toetsen ook bespelen. Het duurde nog geen dag of de muziek werd gemaild met de beste wensen.
Al een jaar geeft hij concerten in de Breepleinkerk in Rotterdam, over de hele wereld wordt hij gevolgd, zo ook op de Achtertune. Onlangs speelde hij met een fluitiste, het leek net of we in het bos liepen, grandioos. De Breepleinkerk zegt u misschien niets, maar het heeft een rijke historie. Het is zoiets als het Achterhuis van Anne Frank, drie families zijn er ondergedoken geweest in de oorlog. Boven bij het orgel, via een trapje, een luik was er een ruimte. Er werd zelfs een kind geboren. In Rotterdam, beschoten en gebombardeerd, was er toch een koers, die werd vastgehouden in de storm, in het schip van de kerk.
Ja, hoe mans zijn we? De partijen buitelen over elkaar heen om de grootste partij te worden en het leiderschap naar zich toe te trekken. De dames zijn vertegenwoordigd, mans als ze zijn, beloven ze ons van alles beter, van alles meer verdeeld, meer huizen, meer geld naar de zorg, meer groen, meer en beter onderwijs, meer kinderopvang, gelijke rechten, het glazen plafond moet weg. Helemaal, en voor altijd…
Ik ben zeer voor de werkende vrouw, mijn leven lang hard gewerkt, en nog. Het is heerlijk om een beroep uit te oefenen en daar voldoening uit te halen. Het is ook goed dat vrouwen in leidinggevende posities zitten, natuurlijk. Maar iets in me zegt dat we nooit gelijk zullen zijn. De man heeft een ander aandeel, andere eigenschappen en wij zijn de moeders, diegenen die de kinderen baren en het zogen. In Nederland werken veel vrouwen parttime, dat is niet voor niets. En een beetje meer credits zou mooi zijn naar de man toe. Hoe mans wil je zijn, om voortdurend op zijn manieren en gebruiken af te geven?
Ik zie de jongste zoon met een draagzak voor, na zijn werk de hond uitlaten. Er komt een app met de baby onder de douche. De mannen mogen van mij een groot compliment. Diegene die de beste kwaliteiten heeft voor de verkozen plaats mag mijn rode potlood, ongeacht het geslacht. We moeten een goede koers varen, wel zeker, met z'n allen weer naar een goede toekomst. Dat zal als muziek in onze oren klinken..
Jozien