Schaatsen slijpen
moeilijke opdracht
Peter Lock van 't Horntje is naarstig op zoek naar iemand die zijn schaatsen kan slijpen. Hij kwam maandag van een koude kermis thuis, maar wil zijn schaatsen toch graag geslepen weer opbergen. Hij schreef de volgende brief.
Vrijdag 12 februari. De schaatsen van zolder, afgesproken met zus Nesia in Nieuwkoop. Op het nieuws: "wegen rondom de Nieuwkoopse Plassen afgesloten voor alle verkeer." Listig rijden we met de Nissan richting Lisse en gaan dan door naar Nieuwkoop.
We komen daar aan in het donker, ongezien door verkeersregelaars, die zitten thuis inmiddels. Zaterdag gloort de dagenraad, straalt de zon en blinkt het ijs glad als glas. Schaatsen aan en gaan. De verkeersdrukte is slim omzeild dankzij handlanger Nesia.
Rondom de plassen zijn smalle en brede veengaten, de oevers begroeid met riet in goudgele glans kenmerkend voor de maand februari. Takken en gras besneeuwd in glimmend wit. De natuur is nog in rust, maar maakt zich gereed te ontspringen.
Gestaag glijden de ijzers over het ijs. Stalen noren trekken ivoren sporen over het water zwart bevroren. Gelukzaligheid ten top. Vijvers en vaarten zijn voldoende breed om lang uit te glijden op één schaats op voor de windse rakken. Op de trajecten tegen wind zijn de slagen kort en fel, diep vanuit de knieën. Bomen, riet, weilanden en kerktorens wisselen het decor. Zuiderplas, Noorderplas, de bocht om en rechtuit, het kan allemaal. Af en toe een praatje met lotgenoten. We boffen dat het kan. De plassen vroren pas dicht nadat de sneeuw en wind waren uitgewoed. Zo ontstond glad donker ijs in een wit landschap, een unicum.
Zondag als zaterdag, in de middag bewolking. de depressie kondigt zich aan.
Tevreden rijden we terug naar Texel, op de minuut af hebben we de boot van half zeven.
Onderweg verheugde ik me al op het laten slijpen van mijn schaatsen. Vier jaar al probeer ik die op Texel geslepen te krijgen, steeds als ik naar de gerenommeerde winkel ging was de slijptafel opgeborgen. Toegegeven, ik wachtte steeds tot de drukte voorbij zou zijn. Nu zou ik maandag direct bellen. Zo gezegd, zo gedaan.
De deceptie was groot toen bleek dat maandag de slijpmachine al weer was opgeborgen. Wie bedenkt zoiets, nota bene in een tijd dat weinig wordt gewinkeld. Zo’n apparaat staat dan niet in de weg zou je denken.
Aan het brede lezerspubliek van de Texelse Courant de vraag of meer mensen dezelfde pijn voelen en of iemand buiten de gerenommeerde winkel om kan schaatsen slijpen.
Het gaat om vier paar, een paar kunstschaatsen voor op de ijsbaan in Oudeschild, een paar stalen noren voor langere tochten op glad ijs, een paar houten noren voor trektochten door de polders van de Alblasserwaard en een paar friese doorlopers voor beginners.
Wie helpt? Respons kan naar:
Peter Lock, 't Horntje,
gegevens bekend bij de redactie van de Texelse Courant.