Henri Venema: " Door het thuisonderwijs kijk je af en toe even over de schouder van je kind mee, mijn complimenten voor hun inzet."
Henri Venema: " Door het thuisonderwijs kijk je af en toe even over de schouder van je kind mee, mijn complimenten voor hun inzet." Foto: Jeroen van Hattum

'Genieten van veelzijdigheid Texel'

Hij vestigde zich een kleine twintig jaar geleden samen met vriendin Marije op het eiland om apotheker te worden. Hij voelt zich goed op zijn plek en inmiddels woont ook een groot deel van de schoonfamilie van Henri Venema op Texel.

Vertel eens iets over jezelf en je achtergrond?

Mijn naam is Henri Venema, ik ben 44 jaar geleden geboren in Alkmaar. Mijn ouders komen van oorsprong uit Drenthe, mijn vader was toentertijd werkzaam bij het KI-station in Stompetoren en wij woonden in Schermerhorn. Na een jaar of vijf Noord-Holland waar ik en mijn jongere zus zijn geboren, zijn mijn ouders terugverhuisd naar het Drentse dorp Westerbork waar ik tot mijn 18e jaar ben opgegroeid.


Na mijn middelbareschooltijd in Emmen wilde ik gaan studeren in Utrecht. Het eerste doel was diergeneeskunde, maar de zogenaamde numerus fixus (loting) dwarsboomde dat plan. Toen ben ik met de studie farmacie gestart. Dit heb ik, ondanks herhaalde (mislukte) pogingen om alsnog ingeloot te worden voor diergeneeskunde, met plezier afgerond met het apothekersexamen in 2002.


Rond mijn afstuderen kwam er een plek vrij voor een apotheker in De Texelse Apotheek en na een prettige kennismaking met collega Jan Klok besloot ik om samen mijn vriendin Marije het Texelse avontuur aan te gaan. In die afgelopen kleine 20 jaar zijn we getrouwd, hebben we 3 kinderen (dochter Hasse van 17, zoons Rowan van 13 en Ingmar van 11) op het eiland gezet en heeft een heel deel van mijn schoonfamilie ons idee om op Texel te gaan wonen gevolgd.

Dankzij goede samenwerking en de korte lijntjes op Texel kun je een verschil maken



Hoe is het om apotheker te zijn op Texel?

Het apothekers vak is een mooi vak, juist op Texel! We staan 7 dagen per week, 24 uur per dag klaar voor Texelaar en toerist. Dankzij ons fijne apotheekteam, de goede samenwerking met bijvoorbeeld de huisartsen, de Texelse zorginstellingen en de wijkverpleging en de korte lijntjes op Texel kun je echt een verschil maken.

Door de beperkingen die zorgverzekeraars ons opleggen om niet alles meer te mogen leveren staat dit trouwens tegenwoordig wel onder druk. Het vraagt soms om wat Texelse creativiteit om zaken op te lossen en toch de zorg te kunnen verlenen die wij vinden dat nodig is.



Hoe kijk je aan tegen de toekomst van de medische zorg op Texel?

Richting toekomst liggen er genoeg uitdagingen! De bevolking vergrijst, op Texel nog net even meer als in de rest van Nederland. De leeftijdsgroep die de zorg moet verlenen neemt in de toekomst juist af in aantal.


Dit vraagt om aanpassingen en een ander manier van denken om met minder handen meer te kunnen doen en het betaalbaar te houden. Meer preventie, zodat er minder zorg nodig is. Intensievere samenwerking van zorgverleners met voor ons nieuwe partners zoals de gemeente die tegenwoordig voor een deel de regie heeft. Ook het Welzijnswerk is een hierin een belangrijke partij. Op Texel zijn we hier best ver in en dat wordt inmiddels ook landelijk gezien.



Welke rol vervult het nieuwe Gezondheidscentrum daarin?

In mijn beleving een hele belangrijke, samenwerking is het sleutelwoord. Er wordt op Texel al fantastisch samengewerkt. Het Gezondheidsplein zal dit nog verder verbeteren doordat meer van deze partijen samen onder één dak gaan werken.



Volgens je voorganger Winne de Leeuw ben je een enorm harde werker met ondernemerskwaliteiten. Herken je jezelf daarin?

Dat van die kwaliteiten laat ik graag over aan anderen ter beoordeling. Ik probeer me wel voor 100 procent in te zetten voor de zorg op Texel, nu en in de toekomst. Aangezien de zorg tegenwoordig een “markt” is, moet je hier als ondernemer naar kijken. Een gezond bedrijf is de basis onder alle mooie ambities.



Je hebt een drukke baan. Hoe combineer je dat met je privéleven, je gezin, etc?

Tja, dat is soms een uitdaging, zeker toen de kinderen kleiner waren. Maar het is ook bewust samen keuzes maken. Ik probeer dagelijks thuis te lunchen, mijn kinderen te ondersteunen in hun schoolwerk en andere activiteiten. Ik vind het belangrijk om daar nu aandacht aan te besteden, in plaats van later te denken “had ik maar...” Aan de andere kant mogen kinderen ook best zien dat je hard werkt en ergens voor gaat, ik denk vooral dat het zaak is goed met elkaar in contact te blijven. Maar zonder de support van Marije zou het niet gaan, dat mag ook gezegd.



Wat doe je graag in je vrije tijd?

Dat is in de huidige tijd een hele overzichtelijke vraag. Ik wandel graag met de hond over Texel, vind het leuk om te koken. Het liefst ga ik erop uit, op roadtrip, de wijde wereld in met mijn gezin of met vrienden, op zoek naar grote en kleine avonturen, maar dat zit er op dit moment natuurlijk even niet in. We zouden afgelopen jaar met het gezin naar Amerika gaan, maar dat blijft nu nog even op de planning staan. Een paar jaar geleden heb ik samen met Jan Boyen Rienks een mooie roadtrip gemaakt door Scandinavië en ik heb met een groep vrienden een keer een roadtrip door Albanië gemaakt.



Hoe heb je het afgelopen jaar beleefd?

Als een jaar van enorme beperkingen, voor ouderen, voor de jeugd die gedwongen thuis zit en voor veel bedrijven die niet of nauwelijks kunnen draaien. Maar ik vind het ook interessant. Je wilt zoiets niet meemaken, maar als het er dan toch is, ben ik blij dat we op Texel wonen. En de creativiteit die ontstaat is bemoedigend.

Persoonlijk vond ik de manier waarop de organisatie van Sompop een oplossing zocht voor hun afgelaste festival daar een prachtig voorbeeld van. Toen Barry Zegel belde om te vragen of de online editie van Sompop 2020 vanuit onze tuin mocht worden uitgezonden, hoefde ik dus ook niet lang na te denken. Door het slechte weer werd vervolgens ons hele huis in beslag genomen, maar daar kan ik dan alleen maar van genieten.



Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Als een trots en eigenzinnig volkje, waartussen ik mezelf erg op mijn plek voel.



Wat mag er op Texel vooral blijven zoals het is?

Het meeste, zou ik zeggen, maar stilstand is achteruitgang!



Wat zou er op Texel anders mogen of verdient meer aandacht?

De herinrichting van Ceres is erg mooi geworden. De officiële heropening van het fietspad langs de dijk zou een kroon op het project zijn.



Wie verdient een grote pluim op Texel?

Ik kan hier heel veel mensen noemen die op dit moment in lastige omstandigheden hun werk doen en die alle lof verdienen. Maar laat ik het hier wat persoonlijker maken; de mensen die mijn kinderen (op dit moment online) les geven, op de OSG en de Vrije School Stella Maris zou ik heel graag die pluim geven. Door het thuisonderwijs kijk je af en toe even over de schouder van je kind mee, mijn complimenten voor hun inzet!



Hoe kijk je aan tegen het toerisme?

Als essentieel voor een gezonde en leefbare toekomst van ons eiland. Waarbij de focus richting toekomst moet liggen op kwaliteit in plaats van kwantiteit. Het is nog een hele kunst om de juiste balans te blijven vinden tussen de economische bedrijvigheid, de vele festivals en andere activiteiten op Texel en onze kroonjuwelen, de Texelse natuur. Maar ik kan zelf erg van die veelzijdigheid genieten, het mag er allemaal zijn.



Wie zie je graag in een volgende 'Eiland Van...' en waarom?

In de volgende 'Eiland Van…' zou ik graag Yvo de Porto zien. Yvo is een goede vriend die ik heb leren kennen als buurman aan de De Ruyterstraat waar we jaren hebben gewoond. Als buren trokken we veel met elkaar op, gingen samen wel eens op vakantie en speulden samen met Ouwe Sunder. Yvo voldoet volledig aan mijn bovenstaande typering van "de Texelaar”. Hij heeft de hele wereld gezien en is tegenwoordig actief als vrijwilliger bij de KNRM. Het lijkt me leuk om zijn verhaal hier te lezen.

Een paar jaar geleden maakte Henri een lange trip door de sneeuw met Jan Boyen Rienks.