Blij op een rustige plek met ruimte
In "Eiland van..." deze keer Winne de Leeuw uit Den Burg.
Wat is de reden dat je op Texel bent komen wonen?
Ik ben hierheen verhuisd voor de liefde. En ook om iets dichterbij mijn familie te zijn want die waren hier ook al. Mijn zus en haar man wonen al heel lang op het eiland en mijn ouders zijn ze een aantal jaar geleden achterna gegaan. Het toeval wilde dat ik in Amsterdam verliefd werd op een Texelaar die op het punt stond van Amsterdam terug te verhuizen naar het eiland.
Vertel eens iets over je winkel, De Schatkist van Texel en De Texelse Slijterij?
Als ondernemer zijn het spannende tijden
De Texelse Slijterij (Smidt-Witte) is het familiebedrijf van mijn vriend, waar ik nu ook onderdeel van uitmaak. Toen een aantal jaar geleden de winkel naast de slijterij te koop kwam te staan (Bekijks op Texel) zagen we een mooie kans om een lang gekoesterde droom werkelijkheid te laten worden en ons bedrijf op een originele manier uit te breiden. De Schatkist is een kadowinkel geworden waar ik uiteenlopende dingen verkoop die ik zelf mooi vind. Van tweedehands wollen truien tot geurkaarsen en van edelstenen tot prentenboeken. Belangrijk is dat ik er zelf een goed gevoel bij heb.
Louise Busker, die je heeft voorgedragen, zegt over je: “creatief en een heel blij ei”.
Dat creatieve, daar herken ik mezelf zeker in. Ik heb Production Design gestudeerd aan de Filmacademie, heb de Styling Academie Artemis gedaan en ben docent Beeldende Vorming. Ik kon deze opleidingen goed gebruiken bij het opnieuw vormgeven van de winkel. Beide winkels trouwens. Blij ei? Hm. In zoverre herken ik mezelf daarin omdat ik een positief ingesteld mens ben en overal mogelijkheden in zie. Maar 's ochtends ben ik alles behalve een blij ei. #Ochtendhumeur.
Hoe is het om donor-vader te zijn?
Daar zou ik een boek over kunnen schrijven, maar ik zal het kort houden. Daan is een fantastische toevoeging aan ons leven en ik ben ontzettend dankbaar en blij met hem. Ook ben ik Louise en Chantal heel dankbaar voor dit kleine wonder. Jozef heeft ook een zoon, is ook donor-vader, dus we hadden het proces al eens van dichtbij meegemaakt. Het is heel bijzonder en wat ons gegeven is, is dat we op deze manier onze kinderwens voor een deel konden realiseren.
Wat doe je in je vrije tijd?
Ik ben een echte natuurliefhebber, ben heel graag buiten. Wandelen met de hond, vuurtjes stoken, klussen in en rondom de tuin. Kamperen met mijn De Waard tent, zwemmen in de zee. Ik lees graag, doe aan tennis en handbal en als er iets van ruimte over is, vind je me in een kringloopwinkel.
Vertel eens iets over hoe je het afgelopen jaar hebt beleefd?
Als ondernemer zijn het spannende tijden. In het begin had ik daar best wel last van, om niet te weten waar ik aan toe was. Maar het went ook en het is rustiger nu. Ik ben me er ook van bewust dat we ongelooflijk veel geluk hebben dat de slijterij open mag zijn. Ik mis het handballen heel erg, dat was voor mij echt een uitlaatklep. Ik kan me nu redelijk afsluiten voor het bizarre van de hele situatie maar als ik er echt even bij stilsta kan het me verdrietig maken. Gelukkig komt dan die positieve inslag weer langs en kan ik ook kijken naar wat het me heeft geleerd.
Heeft het je iets geleerd?
Wat de corona-crisis mij geleerd heeft is dat niets vanzelfsprekend is. Dat ik het heerlijk vind dat er minder vliegtuigen in de lucht zijn. De stilte die het met zich meebracht heeft mij opnieuw laten zien hoe belangrijk die stilte voor mij is. Dat ik heel blij ben dat ik niet meer in Amsterdam woon, maar op een relatief rustige plek met ruimte om me heen.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Open minded. Tolerant. Direct. Soms een tikkie stug. Zorgzaam. Trots. Maar vooral eigenzinnig, heel eigenwijs en een beetje eigenaardig soms. En dat bedoel ik in de meest positieve zin van het woord. En ik heb me heel welkom gevoeld, van het begin af aan.
Ik ben zelf geboren in Drenthe, in een klein dorp, waar het oordelen over anderen echt in de lucht hing. Iets dat ik als heel onvrij ervoer. Ik was daar een beetje bang voor toen ik van Amsterdam naar Texel verhuisde, voor dat gevoel. Maar ik heb daar echt helemaal niets van gemerkt. Echt een andere wereld.
Wat moet op Texel blijven zoals het is?
De natuur en de rust. Behoud van de oude gebouwen in de dorpen. Dat er geen filialen van megaketens zoals H&M of MacDonalds zijn, dat ik vind ik echt een verademing.
Wat zou op Texel anders mogen of verdient meer aandacht?
Ik vond het jammer dat er rondom de tennisbaan zoveel bomen werden gekapt. Waakzaamheid voor nieuwbouw en hoe die nieuwbouw eruit ziet. Dat het past in het dorpsgezicht of in het landschap. Oog voor historisch en cultureel erfgoed. Gebouwen met een historische lading worden toch nog vrij snel gesloopt voor detonerende nieuwbouw.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Op dit moment in deze crisis zoveel mensen. Zorgmedewerkers, maar ook alle ondernemers die vastzitten of er nog iets van proberen te maken. Omdat ik een zwakke plek heb voor de horeca, waar ik zelf meer dan twintig jaar in gewerkt heb, gaat mijn hart daar echt naar uit. Mijn pluim gaat dan ook naar hen.
Hoe kijk je aan tegen het toerisme?
Wij zijn met onze onderneming voor een groot deel afhankelijk van het toerisme. De slijterij beduidend minder dan de kadowinkel, maar evengoed betekent het een groot aandeel. Het is dus een beetje een haat-liefde verhouding. Teveel aan toeristen gaat er uiteindelijk voor zorgen dat er minder toeristen gaan komen. Want als het eiland meer wordt ingericht op grote hoeveelheden vakantiegangers verliest het z'n authentieke waarde en ik ben er van overtuigd dat de huidige toerist daarnaar op zoek is. Dus laat het eiland wat mij betreft in eerste instantie de charme en sfeer van een Waddeneiland houden en een fijne woonplek zijn voor zijn bewoners en in de tweede plaats een mooie plek om vakantie te vieren.
Wat doe je over vijf jaar?
Over vijf jaar hoop ik ongeveer hetzelfde te doen als nu. Dus met veel enthousiasme en voldoening werken aan onze onderneming. Zowel binnen de slijterij als De Schatkist zijn er nog heel veel mogelijkheden om te groeien en te verdiepen. En ik hoop dat daar de ruimte voor gaat zijn als de corona-crisis achter de rug is.
Wie graag in de volgende Eiland Van?
Henri Venema. Hij is mijn zwager en is eigenlijk de reden dat mijn hele familie naar Texel is verhuisd. Hij ging namelijk het avontuur aan en werd eilandapotheker al vrij snel na zijn studie. Hij is een enorm harde werker en ik bewonder zijn ondernemerskwaliteiten heel erg. Ik vind het mooi om te zien hoe hij een pittige baan combineert met het vaderschap van drie prachtige kinderen.