Wat ik zeggen wou
Avondklok
Bimbam! Bimbam! Bimbam! Bimbam! Bimbam!
Ja, dit diende zich aan! En geeft een flinke ram!
Want de avondklok is nu een bitter feit!
En dat wijst op een zeer onaangename tijd!
Je wordt zelfs iets van oorlogstijd gewaar
Of van 1672, het grote Nederlandse rampjaar!
Maar ja, na handjeklap en de nodige amok
Zitten wij nu toch vast aan de avondklok!
Toch zijn de straten niet helemaal verlaten
Door mensen die hun geliefde hond uitlaten!
En elke keer als de avondklok zijn bimbam slaat
Is het de hond die wakend voor het leven staat!
Je kunt het met de Elfstedentocht vergelijken,
Waar je voor een brug moet bukken of wakken ontwijken!
Waar het klunen iets heeft van moeizaamheid,
Dat je zo herkent in onze Coronastrijd!
Een stempelpost waar je een stempel kunt krijgen
Doet ons naar een dokterspost met Pfizerprik verwijzen!
En in rayonhoofden altijd goed bij de les
Zien wij burgemeesters in veiligheidsoverleg!
En net als bij de Elfstedentocht met strijd en pijn
Je moet tussen een tijdslimiet binnen zijn!
In dit alles word je de Tocht der Tochten gewaar
Die naam alleen al staat voor ontzettend zwaar!
Bij beide moet een mens zich op glad ijs begeven
En het valt niet mee om dat te weerstreven!
Maar beste mensen! Laat de kop niet hangen
En je al evenmin door ongeduld stangen!
Al duurt het Coronagedoe ook veel te lang –
Er komt een andere tijd! Wees maar niet bang!
Maar laat het u niet naar de keel vliegen,
Alleen rust en kalmte kan ons uitzicht bieden!
Houd vooral het oog op de lente, op die nieuwe tijd
Waarin alles weer uit de doodsheid verrijst!
Juist Texel biedt dit medicijn overvloedig aan
En juist dit geeft kracht om de Corona te verslaan!
Zo klinkt een bronzen zang! Maar, troost u, het duurt niet lang!
Rinus Kuiper,
Oosterend