Afbeelding
Foto:

@txl

Inspiratieloos


Ik schrijf nu al bijna tien jaar columns voor de Texelse Courant. Nu ik even een momentje had om er over na te denken dacht ik, dat is echt lang! haha! Maar ook, wat word ik oud. Begonnen op de OSG, en nu twee kinderen verder, schrijf ik nog steeds. Altijd inspiratie, altijd binnen 20 minuten getypt. En nu voor het eerst in bijna tien jaar weet ik even niets. Ja, genoeg te vertellen over corona, avondklok, vaccineren, drama voor de economie.. Maar verder gebeurt er ook niets he. Mijn enige uitjes in de week zijn werken, af en toe familie bezoeken en naar de fysio.

Het leuke is, de fysio voelt ook echt als een uitje. Normaal gesproken ging ik naar de kapper, schoonheidsspecialiste, dat waren in het kinderleven de echte uitjes. Nu is de fysio een halfuurtje even de deur uit. Ook al kom je de rest van de dag nergens; voor dat halfuurtje fysio worden de haren gedaan, mascara op, mondkapje niet vergeten, dan op pad. Na al met al zo’n drie kwartier zit je (met reistijd erbij) weer binnen en was dat het uitje van de dag. Nu moet ik zeggen dat ik met kinderen eigenlijk sowieso al niet overal heen ging. Ik vind dat echt gedoe. De kinderen hebben er naar mijn idee veel meer baat bij om lekker thuis of in de tuin te spelen en één uitje per dag te doen als dat lukt. Ik eigenlijk zelf ook.

Corona zorgt ervoor dat heel veel niet meer kan, en hoewel dat echt jammer is, geeft het voor mij als mens ook een soort rust. Aarden, rusten en tot jezelf komen. Soms gaat het leven zo ontzettend snel en vergeten we wel een beetje de essentie. En ook het positief blijven in tijden zoals deze, is soms heel moeilijk, maar geeft wel een positieve boost. Het zorgt alleen voor een beetje een komkommer-column, niet zoveel beleefd, dus niet zoveel om over te vertellen. Maar hé, toch weer een column volgeschreven. Chris zou zeggen; jij kan zo slap ouwehoeren, dat het eigenlijk nergens over gaat. Mijn column weerspiegelt vandaag dus hoe ik volgens Chris normaal praat. En over twee weken weer gewoon een column vol inspiratie.


Emily Westdorp