Gedreven pacifist met sterk sociaal gevoel
Politiek loopt als rode draad door het leven van Fridt Blanken. Pacifist in hart en nieren. Hij behoorde tot de groep mensen die in 1956 in Hotel Krasnapolski in Amsterdam de PSP oprichtte. Een man met een sterk sociaal gevoel, die op kwam voor de zwakkere in de samenleving. Gedreven, ook als politicus. Twaalf jaar lang zat hij in de gemeenteraad, waarvan drie jaar als wethouder van Sociale en Culturele Zaken en Onderwijs.
Fridt Blanken groeide op in Oude Niedorp, waar zijn vader een metselaarsbedrijf had. Een vrijgevochten, progressief en antikapitalistisch nest, waarin de kinderen werden opgevoed tot zelfstandig denkende mensen. Al vanaf zijn kindertijd was Fridt wat filosofisch ingesteld. Hij dacht veel na over de dingen die om hem heen gebeurden.
Kind in de oorlogsjaren. In 1946 reed hij op de fiets, nog op anti-plofbanden, naar de ULO in Winkel. "Het was een vreselijke school", zei hij over die periode. Na twee jaar stapte hij over naar de ambachtsschool in Alkmaar, om voor timmerman te leren. Ook geen pretje, maar hij maakt het wel af. "Die schooljaren hebben mij geleerd hoe het onderwijs naar mijn idee wel en vooral niet aan kinderen moet worden gegeven."
Hij werd lid van de Vrije Jeugdbeweging, een idealistische, maatschappijkritische beweging. Toen hij in dienst moest, weigerde hij op humanitaire gronden. Zijn vervangende burgerdienst begon hij in de Rijks Psychiatrische inrichting. Daarna kwam hij bij de Sociale Jeugdzorg, waar hij kon werken als timmerman en jongens begeleiden.
Op politiek gebied zat hij niet stil. Met leuzen als "Ban de Bom" liep hij mee in demonstraties. Hij raakte betrokken bij de Pacifistisch Socialistische Beweging (PSP). Hij raakte aan het werk bij verschillende aannemers en schoolde zich in de avonduren en het weekend bij tot bouwkundige. In de jeugdbeweging had hij Méri ontmoet, met wie hij trouwde en een gezin stichtte. Hun kinderen kregen het pacifisme met de paplepel ingegoten. "We gingen met het hele gezin naar de anti-kernwapen demonstratie", vertelt dochter Nienke.
Toen Fridt als leraar op de LTS aan de slag ging, verhuisde het gezin naar Texel. De Blankens voelden zich snel opgenomen op het eiland. Politiek bleef hij actief. Toen PvdA, PPR en PSP hier eind jaren zestig samensmolten tot Progressief Akkoord Texel (PAKT), stelde hij zich verkiesbaar en kwam in de raad. Hij was doelgericht, gedreven en kon soms fel van leer trekken.
In het onderwijs zette hij nieuwe dingen in gang, zoals het georganiseerde hoofdenoverleg. Later schoof hij daar als wethouder ook bij aan. "Niet alleen achter de feiten aanlopen en zorgen voor het geld, maar als gemeente ook een visie hebben over hoe je het onderwijs zou moeten opzetten", zei hij daarover. Hij manifesteerde zich als een gedreven politicus.
"Ik wilde iets bereiken. Achteraf denk ik dat ik wel eens te rechtlijnig op dingen ben afgegaan." Wellicht de reden dat hij toen niet alles bereikte wat hij wilde. Maar ook doordat de tijd er nog niet rijp voor was en diezelfde dingen later alsnog van de grond kwamen. Nadien was hij betrokken bij de oprichting van "10 voor Texel".
Tot op hoge leeftijd bleven hij en Méri actief voor Vluchtelingenwerk, zij was betrokken bij de oprichting van de Wereldwinkel. Toen hun gezondheid achteruit ging, kwamen ze samen in het Verpleeghuis. Na een hersenbloeding eind 2019 kwam hij nog best sterk terug, maar het trok ook een zware wissel op hem.
Fridt Blanken overleed zaterdag. Hij werd 87 jaar.