@txl
Gladheid
Ik was altijd een wintermens. Binnen lekker warm, kaarsjes aan, vroeg donker. Gezellig en knus. De zomer vond ik ook altijd heerlijk als die er was, maar, ik was ook altijd weer toe aan winter. Maar sinds twee jaar ben ik veranderd in een zomermens. Vroeg donker, koud buiten, regen wind, maar vooral vorst. Nu vind ik sneeuw prachtig, maar vorst... nee bedankt.
Ik hou niet van schaatsen, maar nog het belangrijkste, ik hou er dus absoluut niet van om met gladheid auto te rijden. Nu voel ik mezelf altijd een onwijze aansteller, maar ik vind het echt vreselijk. Aan mij kun je in de winter zowat elke dag vragen wat het weer gaat doen, want ik hou Buienradar altijd angstvallig in de gaten. Sinds kort heb ik ontdekt dat er een verschil is in grondtemperatuur en 'normale' temperatuur, dus ook dat hou ik goed in de gaten. Het gaat eigenlijk wel een beetje ver.
Mijn moeder vind het ideaal, want aan mij kan ze altijd vragen of ze de was buiten kan hangen of niet. Ik hou natuurlijk ook in de gaten wat de neerslag gaat doen. Eigenlijk had ik mezelf voorgenomen om het ook gewoon niet op te zoeken. Is er gladheid voorspeld? Alle afspraken afbellen. Werken heeft ook even pech, ik kom wel als het weer gedooid heeft. Laatst dacht ik dat het glad was, maar wilde ik toch naar huis. Manlief opgebeld: '’wil je me asjeblieft komen halen?’’ Er klonk droogjes aan de andere kant van de lijn: "nee". Hoewel ik eerlijk gezegd echt wel even dacht dat het een enorme eikel was, zat er niks anders op, gas erop. Of nee, eigenlijk niet, want met teveel gas kun je natuurlijk in de slip raken.
Dat we thuis waren bleek het eigenlijk helemaal niet glad te zijn, maar ja, ik was toch wel even trots dat ik het gedaan had. En na deze autorit was een nieuw voornemen geboren; als het weer mogelijk is, ga ik op slipcursus. En ik pies nu al in mijn broek, maar dan neem maar een extra onderbroek mee.
Emily Westdorp