Anika Snoek werkt in de verkoop van bouwmaterialen. "Zo goed mogelijk de aannemer ontzorgen, dat de materialen op tijd op de bouw staan."
Anika Snoek werkt in de verkoop van bouwmaterialen. "Zo goed mogelijk de aannemer ontzorgen, dat de materialen op tijd op de bouw staan." Foto: Ferre Verheij

Anika staat haar mannetje in bouw

Fenneke Lap wees vorige week Anika Snoek aan als haar opvolger in "Eiland van...".


Vertel eens iets over jezelf?
Mijn naam is Anika Snoek, 34 jaar, geboren en opgegroeid in Den Burg, dochter van Huug en Jeannette Snoek, ik heb nog een broertje Hugo junior.


Je komt uit de makelaardij. Hoe zit dat?
Tijdens mijn opleiding Small Business & Retail Management in Alkmaar ben ik stage gaan lopen bij een makelaarskantoor. Dit vond ik zo leuk en interessant dat ik daar na mijn diploma in ben blijven ‘hangen’. Ik heb toen een makelaarsopleiding bij de NVM gevolgd en bij diverse makelaarskantoren gewerkt. Inmiddels ben ik er alweer 7 jaar uit. Helaas heb ik nooit de goede tijd gekend zoals die nu is. Ik werkte als laatste bij een heel commercieel en jong kantoor in Heiloo. Ik had het er heel erg naar mijn zin, maar toch wilde ik dolgraag weer terug naar Texel.


Gewoon ouderwets weer naar de kroeg, zonder al die regels

Je bent een poosje aan de overkant geweest. Hoe is het om weer terug te zijn?
Het is heel erg fijn om weer terug te zijn op Texel. Van die keuze heb ik dan ook geen moment spijt gehad. Mijn relatie ging over en ik zag het niet zitten om ergens alleen op een flatje te zitten ondanks mijn leuke baan. Ik wilde terug naar mijn familie en vrienden. Ik ben wel blij dat ik weet hoe het is om aan de overkant te wonen en werken, ook dat was een leuke leerzame tijd. Ik heb daar leuke vriendschappen aan overgehouden en ga graag af en toe nog eens een weekendje naar de overkant. Maar ik denk toch: Eens een eilander, altijd een eilander hè?


Wat voor werk doe je nu?
Na terugkomst op Texel heb ik nog een paar jaar bij modehuis Moerbeek gewerkt en nu werk ik als binnendienst medewerker verkoop bouwmaterialen bij Bouwcenter RAB in Oudeschild.

Ik maak offertes, verwerk orders en zorg voor het logistieke gedeelte, adviseer klanten in de showroom met oa. gevelstenen, dakpannen, deuren enz, stukje aftersales, kortom het is heel afwisselend werk. Ik probeer zo goed mogelijk de aannemer te ontzorgen, dat de materialen op tijd op de bouw staan zodat ze door kunnen gaan.


Vertel eens iets over die ommezwaai.
Ik was toe aan een nieuwe uitdaging, wilde graag meer leren. Mijn vader Huug werkt al 41 jaar bij RAB en gaat straks met zijn welverdiend pensioen. Hij vroeg mij 4 jaar terug, ‘Lijkt het je niet leuk om mijn functie straks over te nemen?’ Ik had met mijn studie wel iets van bouwkunde gehad, maar dat was echt heel basic. Maar toch hoefde ik er niet lang over na te denken en zo is het balletje gaan rollen. Het is heel bijzonder om met mijn vader samen te werken. Ik kan nog zoveel van hem leren, hij heeft alles in zijn hoofd zitten. Mensen vragen vaak `Kun je dat met je vader werken, ik zou dat niet kunnen." Maar eigenlijk gaat het harstikke goed samen, maar tuurlijk mopperen we ook wel eens op elkaar.


De bouw is toch vooral een mannenwereld. Hoe is het als vrouw daarin te werken?
Heel erg leuk! Ik zit hier fantastisch met mijn werkplek voor het raam, ik heb soms een lamme arm van het zwaaien de hele dag. Ik houd ervan. De makelaardij is ook best wel een mannenwereld, dus dat was ik wel gewend. Het is fijn samenwerken met mannen. Ze zijn over het algemeen niet moeilijk en lekker direct. Toch moet je je als vrouw in de bouw wel meer bewijzen heb ik het gevoel. Ik moet nog heel veel leren, maar dat komt met de jaren. Ik denk dat ze nu wel een beetje aan mij gewend zijn in de bouw. En… je moet ook wel tegen bepaalde humor kunnen, inmiddels doe ik gewoon net zo hard mee.


Wat heeft het afgelopen jaar je geleerd?
Het meer waarderen en genieten van de kleine dingen. Dat je ondanks de vele beperkingen die we op dit moment hebben het toch heel leuk kunt hebben met elkaar. En dat je moet kijken naar de dingen die je nog wel kunt doen. Door de corona ben ik meer thuis gaan borrelen en eten met vrienden en zelfs gaan wandelen. Wandelen klinkt een beetje suf, maar ik heb zo heel wat mooie plekken van Texel (her)ontdekt. En dan besef je toch wel op wat voor prachtig eiland we wonen, ik wil hier het liefst nooit meer weg!


Wat heb je het afgelopen jaar het meest gemist?
Gewoon ouderwets naar de kroeg kunnen, zonder al die regels, ha ha. Ik doe graag een biertje in de 12 Balcken of in de Slock. En onze leuke festivals zoals Sompop, Sunbeats en ook tradities als Ouwe Sunder en Koningsdag in het park heb ik wel gemist. Ik hoop ook echt dat dat straks allemaal weer kan. Maar ook het reizen. Vorig jaar januari had ik een verre reis naar Bali geboekt voor in mijn bouwvak, niet wetende dat de hele wereld zo op zijn kop zou gaan staan. Ik had alles al helemaal uitgestippeld, keek er zo naar uit, maar helaas. Een luxe probleem natuurlijk, uiteindelijk een heerlijke 4 weken op eigen eiland gehad.


Hoe ervaar je de mensen op Texel?
De meeste Texelaars ervaar ik als erg gemoedelijk, betrokken met elkaar maar vooral lekker nuchter.


Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?
Ik geloof dat al veel mensen het geroepen hebben in dit stuk, maar de IJsbaan moet blijven zoals het is. Zo zonde om van dit stuk groen in Den Burg een parkeerterrein te maken. Daar hebben we er toch genoeg van zou je zeggen?


Wat zou er op Texel anders mogen of verdient meer aandacht?
Het betaald parkeren bij de strandslagen, ik vind dit zo niet vriendelijk voor onze toeristen. En betaalbare huur- en koopwoningen voor starters. Ik zou graag een huisje willen kopen, maar dit is in je eentje vaak niet haalbaar.


Wie verdient een grote pluim op Texel?
Ik heb veel bewondering voor de ondernemers die soms op heel creatieve manier met de coronasituatie omgaan om zo hun hoofd boven water te houden. Ik hoop voor iedereen dat dit zal lukken.


Hoe kijk je aan tegen het toerisme?
Direct of indirect leven we allemaal van het toerisme. Toeristen horen bij Texel. Ik houd ook wel van de reuring zomers en kan het hier in de winter soms maar erg stil vinden. Maar we moeten wel goed opletten dat de balans goed blijft.


Wat doe je over vijf jaar?
Dan hoop ik nog steeds met veel plezier bij RAB te werken en vele mooie reizen te hebben gemaakt. En ik hoop dat de mensen van wie ik hou gelukkig en gezond zijn. Daar kom je tijdens de corona wel achter dat er maar één ding echt belangrijk is en dat is gezond blijven.


Wie zie je graag in een volgende 'Eiland Van...' en waarom?
Jeroen Hemelrijk van Hemelrijk bouw- en timmerbedrijf uit Oudeschild. Hij komt vaak bij ons op kantoor en zou wel eens iets meer over hem te weten willen komen.