Gouden kracht 25 jaar in het groen
Vrolijk, bijdehand, sociaal en van alle markten thuis. In notendop Patrick Zegers, vandaag op de kop af 25 jaar in dienst als groenmedewerker bij De Bolder. De jubilaris is gedetacheerd bij Gemeentewerken.
Eigenlijk gaat de geschiedenis al verder terug. Letterlijk als “groentje” wandelde Patrick een jaar of 35 geleden binnen bij De Bolder. “Dat was voor stage. Toen deed ik er al van alles.” Nadien, toen hij een baan kreeg aangeboden bij de sociale werkplaats pendelde hij al heen en weer tussen De Bolder en Gemeentewerken. “Bij De Bolder werkte ik binnen, op de houtzagerij. Ik hielp ook bij het maken van vloerplaten, dat toen nog in de fase van opstarten zat.
Na een jaar of twee had ik het binnen wel gezien. Toen ben ik de markt gaan doen. Samen met Gijs Verschoor zetten we de kramen neer en haalden die na afloop weer op. In Den Burg en naar de zomermarkten in de dorpen. Ook naar avondmarkt van De Krim. Dat kon het ’s avonds best wel eens laat worden met afbreken. Best zwaar werk ook. Maar met Gijs optrekken was wel erg gezellig.”
Afwisseling
Patrick houdt van afwisseling. “Na verloop van tijd werkte ik in de wintermaanden binnen en van maart tot en met augustus buiten. Allerlei soorten groenwerkzaamheden. Snoeiwerk, schoffelen. Ik deed Den Burg. Het park achter het oude gemeentehuis en particuliere tuinen via de Stichting Welzijn Ouderen Texel. Bij oudere mensen, leuk om te doen. Ik had er dertig. Ze waren altijd heel blij als ik er was. Daarna hield ik voor Woontij de tuinen een poosje bij. Ik ben ook nog gedetacheerd geweest in de bollen. In de lelies, tulpen op kratten zetten. Best leuk, maar ook zwaar. Ik heb er mijn schouder mee vermoerd.”
Na die periode verhuisde zijn werkterrein naar de nieuwbouw. “De Mars. Ik had een paar jongens onder me. In die nieuwbouw heb je soms wel een tomtom nodig om de weg te vinden. Op een gegeven moment zei Marcel Brouwer (zijn vorig jaar overleden werkbegeleider bij Gemeentewerken): Wat zou je er van vinden om bij ons te komen? We gaan dorpsgericht werken.” In “de wijk” (een groot deel van Den Burg) vormde Patrick samen met Dennis Witvliet een koppel. “We deden het gewone onderhoud: schoffelen, snoeien en andere klusjes. Als we een melding kregen, als er bijvoorbeeld een paaltje recht moest gezet of een tegel scheef lag, dan maakten wij dat ook in orde.
Wat knapt het op, zeiden de mensen
Vorig jaar zat ik in Oosterend. Daar leven mensen wat meer mee. Wat knapt het op, zeiden ze dan. Echt positief. Terwijl mensen in Den Burg wel eens een beetje kunnen zeuren. Maar daar leer je ook mee omgaan. Tact is alles in dit vak.” Nu is Patrick het aanspreekpunt voor het gebied rond het gemeentehuis, de notaristuin en bij Gemeentewerken.
Vervelen is er niet bij. “We hebben veel werk aan onkruidbestrijding. Geen chemie, maar branden en borstelen. Dat gaat goed, al moet je er wel slag van hebben. Verder snoeien, zagen, schoffelen, opruimen en allerlei losse klussen. We merken ook hier dat het klimaat verandert. In de herfst groeit het onkruid steeds langer door. We blijven schoffelen.”
Er zijn meer uitdagingen. “Voorheen was de groenploeg van De Bolder veel groter dan nu. Door bezuinigingen is er geen nieuwe instroom meer.” Daar houdt de natuur geen rekening mee. Bedoeling is dat het organisatorisch wordt opgelost.
Eens in de maand valt hij in bij het ophalen van het grijze huisvuil. “En één keer in de maand halen we grofvuil op. Die variatie houdt het leuk. Altijd langs de weg, nooit een saaie dag."
Werk is hobby
Ook na werktijd is Patrick veel buiten te vinden. Zijn werk is zijn hobby en andersom. “Ik heb een moestuin. Met bloemen, dahlia’s, groentes en ander planten.” Met zijn stekjes maakt hij veel mensen blij.
Zijn werkleider Jabik Kooistra: “Patrick is een gouden vent! Hij voegt echt iets toe. Zorgt voor een stukje sfeer en hij heeft mooie anekdotes.” O ja? Patrick: “Nou eentje dan: we waren eens op De Krim, toen onze werkleider ons niet kon vinden. Geen wonder, we zaten gezellig in Paal 0.”
Gerard Timmerman