"Je moet altijd kunnen zijn wie je bent"
Paarse ballonnen en een grote regenboog-boog in de hal, de leraren en leerlingen voorzien van regenboogjes, kleurige mondmaskers en dito jurkjes of paarse kleding. De GSA en de leerlingenraad laten paarse vrijdag niet onopgemerkt voorbij gaan.
De GSA (gender and sexuality alliance) is een landelijke groep die vindt dat iedereen op hun school de vrijheid heeft te kunnen zijn wie ze zijn, zonder zich daarvoor te hoeven schamen of te verantwoorden. Op de OSG bestaat deze groep uit vijftien personen. Eén van hen is Lena Holleman uit vwo 4: "Ik denk dat het over het algemeen best goed gaat met de acceptatie op Texel. Ik was een jaar of veertien toen ik uit de kast kwam. Het spannendst vond ik het om het aan de mensen te vertellen die het dichts bij mij stonden, vrienden en familie. De reacties waren alleen maar positief. Maar ik heb ook wel eens gehad dat ik mijn vriendin een kus gaf en dat twee jongens die langsliepen kotsgeluiden maakten."
Namens de leerlingenraad schuift Thomas van der Vlerk (vwo 4) aan. "Vorig jaar besteedden wij al aandacht aan Paarse vrijdag, toen hebben we taart uitgedeeld. Dan is iedereen enthousiast. Nu zijn er ook wel leerlingen die het onzin vinden. Paarse vrijdag zou natuurlijk niet nodig moeten zijn, maar dat is het nog wel. En dus is het heel belangrijk dat we het onderwerp onder de aandacht blijven brengen", legt hij uit.
Lena vult aan: Er zitten nog veel mensen die in de hokjes denken 'jongen met meisje' of 'een jongen is een jongen' en 'een meisje is een meisje'. Zo zwartwit is dat allemaal niet. Daar komt steeds meer acceptatie voor, maar er is ook nog veel onbegrip."
"Het is opvallend dat er nu pas een GSA is. Op Texel duurt dat denk ik misschien wat langer. Maar we zijn er nu. Er mogen best nog wat jongens bij, we mogen sowieso nog wel groeien. Er zijn rond de 650 leerlingen op de OSG. Statistisch gezien zijn er meer die aansluiting zouden moeten vinden bij de GSA. Maar uit de kast komen is niet voor iedereen even makkelijk. Het is een kleine gemeenschap, als je uit de kast komt weet morgen iedereen het. Maar misschien weet jij dat beter Lena, jij ziet er gayer uit", gooit Hasse Venema uit vwo 5 maar eens op tafel.
Als de verslaggever stelt dat dit misschien net de stereotypering is waar ze mee af willen rekenen, erkennen ze dat lachend. De sfeer is optimaal. "Het belangrijkste is dat je kunt zijn wie je bent", stelt Suzan Blom uit vwo 4.
Aan tafel vooral dames, net als in de GSA zelf. Is het voor jongens wellicht lastiger om uit de kast te komen? "Misschien wel. Soms is er nog de associatie van iets seksueels bij twee meiden, terwijl de jongens twee mannen dan toch lastig vinden om te accepteren", vertelt Lena open.
Aan de reacties van de leerlingen die de hal binnenkomen om half acht, valt in ieder geval geen gebrek aan acceptatie te bespeuren. Er wordt op het eerste gezicht enthousiast gereageerd. De leerlingen die niet enthousiast zijn, maken geen verkeerde opmerkingen, maar lopen gewoon door. De tekst 'Als je goed om je heen kijkt, zie je dat alles gekleurd is' die op de wand van de hal prijkt, komt goed tot zijn recht op de OSG.
De hele vrijdag konden foto's onder de boog worden gemaakt, aan de brugklassers werden armbandjes met de tekst: 'Welkom in onze tijd' uitgedeeld.'