mr Natalie schrijft...
Laatste van 2020
Alweer de laatste column van het jaar 2020. En wat een transformerend jaar hebben we ervaren. Eén met de meest intense veranderingen van de afgelopen 75 jaar. Een periode waarin bijna alle systemen die we gewend waren volledig zijn omgevallen. Tijdelijk of niet... Van de gewoonte om met collega’s samen te werken. Tot de gewoonte om gezellig samen op vakantie te gaan, in een restaurant te eten of samen te sporten. Doordat deze systemen zo plots zijn weggevallen hoor ik veel verhalen van verdriet en onmacht. Gelukkig zijn er ook verhalen van hoop. The best way to predict the future is to create it.
Als we de dagelijkse aantallen van het nieuws en de medische ontwikkelingen nu even parkeren. En vanuit andere hoeken gaan kijken naar ons land. Dan zie jij hopelijk ook dat zelfs overheidsbedrijven er nu echt een zootje van maken. Ik doel inderdaad op het bedrijf met de slogan “leuker kunnen we het niet maken”. De instantie die eerst toeslagen heeft stopgezet. Daarna geld heeft teruggevorderd door juridische procedures. En naar nu blijkt volstrekt onterecht. Hoe mooi zou het zijn als deze crisis, zo mogen we het nu wel noemen toch, een positieve verandering brengt in hoe deze instantie van de blauwe enveloppe omgaat met ons burgers. Hoe weet ik nog niet maar dát het anders moet bij de Belastingdienst zie jij vast ook…. Een kans dus.
Dan de meest trouwe bedrijven van dit jaar. Onze eigen boeren, tuinders en vissers. De bedrijven die met name door de overheid in zulk kwaad daglicht zijn gezet. En wiens leven zo zuur is gemaakt door steeds wijzigende wetten. En juist deze prachtige groep mensen voorziet ons nu allemaal mooi wel voor dag en dauw trouw van voedsel. Ik wens en voorzie dat deze prachtige beroepsgroepen in het nieuwe jaar in het zonnetje worden gezet. En uiteindelijk de waardering krijgen die zij verdienen.
Doordat de wereld nu al een paar maanden dicht is, is er een kanteling gaande van globalisering naar slowbalisering. En hier ligt de kans voor ons eigen eiland. Nederland móet namelijk weer lokaal en regionaal gaan produceren. En het mooie is dat veel Texelse bedrijven nu al zo ondernemen. Door het maken van lokale producten met oude ambachten. En deze trend als het ware al ingezet hebben. Dat is prachtig en is iets waar we trots op mogen zijn. De verwachting is wel dat deze beweging in het nieuwe jaar in een iets ander jasje komt. Waarbij de lokale productie vooral ingezet zal worden op de daadwerkelijke behoefte en het verlangen en niet alleen op “de leuk” voor het toerisme.
Tot slot is mijn wens voor jou die deze column nu leest, dat je het echte geluk weer uit jezelf weet te halen. Bijvoorbeeld omdat je door het wegvallen van je collega’s, etentjes, sporten en vakantie inziet hoe afhankelijk je eigenlijk was van de zogenaamde “fast food happiness”. En je deze periode ook gebruikt door weer te luisteren naar de stem van je hart.
Ik wens je een mooie decembermaand toe.
Aloha,
mr. Natalie Sylvette Bakker