Het zijn de gasten die de sfeer bepalen
Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
Zo’n 20 jaar geleden na de verkoop van ons restaurant in de Randstad. We hebben onszelf toen een sabbatical cadeau gedaan om te genieten van het feit dat we tijd en geld hadden, komt zelden voor en geeft voor even een enorm gevoel van vrijheid. Quality time met de kinderen, familie en vrienden en veel reizen. Op een van die reizen zijn we op Texel terecht gekomen, een voor ons op dat moment onbekend eiland. Het was liefde op het eerste gezicht en een gezonde plek voor onze twee kinderen (Floor & Dick) om op te groeien. We kochten een idyllisch klein restaurant aan de Gravenstraat en een prachtig woonhuis ernaast, ideaal! Mijn ouders werden aangestoken door ons enthousiasme en besloten ook naar Texel te verhuizen, vertrouwd en heel gezellig. Onze kinderen hebben zo een mooie band kunnen opbouwen met hun opa en oma.
Wat voor werk doe je?
Sinds 4 jaar zijn we de trotse eigenaren van ‘Klif 1’ (logiesverstrekbedrijf) in het gezellige Den Hoorn. De overgang naar logies verstrekken was voor mij best even wennen, je komt vanuit een kolkende zee terecht in kabbelend water. Nu zijn we gelukkig gezegend met veel terugkerende enthousiaste gasten, een allesbehalve saaie familie en zeer inspirerende vrienden, dus vervelen doe ik mij niet. Van alles wat je onderneemt, positief of negatief, leer je zoveel dat je uiteindelijk komt waar je wilt zijn. Kwestie van blijven proberen en nooit helemaal tevreden zijn.
Van alles wat je doet leer je zoveel dat je komt waar je wilt zijn
Wat is het mooie aan een bed- and breakfast?
Ons gastenbestand bestaat voornamelijk uit jonge reizigers (tussen de 20 en 30) en dat is een heel leuk en dankbaar publiek met interessante verhalen waar ik enorm van geniet. Ook de waardering achteraf in de vorm van kaartjes, cadeautjes en bloemen maakt mij nog steeds heel trots.
Wat heb je eerder voor werk gedaan?
Restaurant Freya hebben we ruim 14 jaar met z’n tweeën gerund (wel met de hulp van een hele reeks fantastische oppassen en afwashulpen) en vonden dat een feest en een voorrecht. Ons gastenbestand bestond voor 80 procent uit Texelaars, die ik middels dit zaakje in mijn hart heb gesloten. Alles kon... 35 gasten op 25 vierkante meter, speeches, gedichten, liederen, niets was te gek. Nu, in deze ‘Corona’ tijd, realiseer ik mij pas hoe bijzonder dat was en ben ik zeer dankbaar dat ik die tijd heb mogen meemaken. Want uiteindelijk kan je nog zo leuk een bord neerzetten; het zijn de gasten die de sfeer bepalen.
Wat doe je zoal in je vrije tijd op Texel?
Graag ben ik bezig iets te creëren, beelden, nieuwe producten, veranderingen aan ons interieur, ik zie overal mogelijkheden en kan mijzelf daar helemaal in verliezen. Dankzij Maarten zijn nuchterheid wonen we nu niet onder een brug ;-) Verder vier ik graag het leven met allen die me lief zijn.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Ik heb de Texelaars leren kennen als een stoer, eigenzinnig en sympathiek volk dat altijd klaar staat om een ander te helpen. Texel heeft een groot sociaal vangnet, iets wat zeker niet vanzelfsprekend is, maar wel een kostbaar goed.
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
Het is een voorrecht hier te mogen wonen. De schone lucht, de enorme variëteit aan flora en fauna, de vriendelijke bevolking. Gewoon niks aan veranderen maar wel waarborgen voor zover mogelijk.
Wat zou er op Texel anders mogen?
De nonchalante manier waarop men omgaat met de bomenkap. Zo’n boom is in een paar uur gekapt maar doet er een generatie over om groot te worden. Bomen geven samenhang, kleur en leven aan het eiland, ga daar alsjeblieft niet zo lichtvoetig mee om.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
Het is duidelijk dan het toerisme op het eiland de hoofdslagader van de economie is en dat 80 procent van de Texelaars ervan leeft, waaronder wijzelf, maar ik denk wel dat dit een verantwoordelijkheid met zich meebrengt. De beleidsvoering moet continu worden herzien en aangepast om die toename in goede banen te leiden. De balans is belangrijk om de schoonheid van het eiland te waarborgen, wij zijn slechts het doorgeefluik voor de volgende generatie. Zoals we afgelopen ‘Corona’ seizoen hebben kunnen zien, ging dat niet altijd goed. Via onze gasten bereikten ons alarmerende berichten dat er veel irritatie was over het feit dat er door de grote hoeveelheden mensen niet de mogelijkheid bestond voldoende afstand te bewaren. In mijn opinie moet de veiligheid van de mensen altijd op nummer 1 staan.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Mijn grote pluim gaat naar alle Texelaars die zich belangeloos inzetten voor een betere samenleving.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Het toerisme is zoals ik al eerder zei enorm belangrijk voor het eiland. Zonder toerisme geen breed winkel- en restaurantaanbod, geen geld voor betere voorzieningen etc. Dankzij het toerisme is Texel voor een groot deel zelfvoorzienend waar iedereen van mee profiteert. Helaas er is altijd een keerzijde van de medaille. Het is de kunst te zorgen dat alle verhoudingen in evenwicht zijn, maar ik realiseer mij dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan.
Hoe ga je om met de coronacrisis?
Accepteren dat het zo is, plannen zo mogelijk herzien, dankbaar zijn dat we op Texel wonen en zodra het over is heel veel liefde geven aan de bejaarden die dat hebben moeten missen.
Wat doe je over vijf jaar?
Voor de toekomst is mijn plan dit bedrijf zo te organiseren dat ik ruimte krijg om nieuwe plannen te realiseren en om samen met mijn allerliefste Maarten te genieten van ons heerlijke leven op dit paradijselijke eiland.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Berry Lussenburg, samen met Jeroen eigenaar van ‘De Toegift', is gelijk met ons in Den Hoorn komen wonen en een aanwinst voor het eiland. Af en toe borrelen we samen en hebben dan vreselijk veel plezier. Ik denk dat hij er met zijn droge Rotterdamse humor een mooi verhaal van maakt.