Wat ik zeggen wou
Na 50 jaar
Na 50 jaar lijkt het me een mooie tijd om even iets recht te zetten (zie TC dinsdag 24 november jl. ‘50 jaar geleden’.) Het bewuste vuurstenen werktuig leek zeer op een gecombineerde schrabber/steker, alleen het oppervlak van de steen deugde niet. Daarom had ik toen al mijn twijfels. Maar op een bijeenkomst van amateurarcheologen aan de overkant werd de steen voor echt verklaard en toen ‘wist ik het zeker’. Echter enkele jaren leter werd het werktuig door echte archeologen volledig afgekeurd: wel een prachtig model, maar niet door mensenhanden bewerkt.
Nadien is de steen verloren geraakt en dit zou het zielige einde betekenen van een amateur die de geschiedenis van Texel met 10.000 jaar had willen verlengen.
Van 1970 tot 1975 was ik vrijwel dagelijks aanwezig bij de opgravingen aan de Beatrixlaan en op een dag raapte ik daar handenvol bewerkt vuursteen op die al op het stort beland waren. Ook in de opgravingsput waren in de ongestoorde grond nog werktuigen en afvalsplinters aanwezig. Het bleek een kleine nederzetting te betreffen, hoogstwaarschijnlijk de plaats van een tent, waar rendierjagers aan het eind van de ijstijd hun vuursteen hebben zitten bewerken, zo’n 14.000 jaar geleden. Onder de werktuigen bevonden zich pijlpunten, stekers (voor botbewerking) en schrabbers om huiden schoon te maken. En zo is het met deze amateur toch nog goed gekomen!
Gerrit Gerrits