Afbeelding
Foto: Gerard Timmerman

De kant langs

Kers op de taart


“Dank voor uw aanmelding voor de Algemene vergadering van Aandeelhouders (AvA)” en een foto van vlaggenschip Texelstroom. Bovenop de taart die alle aandeelhouders van TESO die zich hadden opgegeven voor de AvA vrijdag kregen thuisbezorgd.


Een onverwacht presentje, om het gemis van het jaarlijkse samenzijn als aandeelhouders te compenseren. 215 hadden zich vrijdag ingelogd, iets meer dan de helft van gebruikelijk. We zagen op scherm hoe de president commissaris (pc) zijn voorwoord deed en de directeur op locatie vertelde over het bijzondere jaar en vooruitblikte op de ontwikkelingen. TESO komt dit wel te boven, luidde de boodschap.


De opgewekte stemming onder het clubje aandeelhouders waarin ik mij bevond sloeg om toen de pc bekend maakte dat de Raad van Commissarissen (RvC) had besloten dat de traditionele tweestrijd bij het kiezen van nieuwe commissarissen ("kers op de taart") komt te vervallen. Ook andere aandeelhouders waren hier verbolgen over. “De RvC heeft (zonder goedkeuring aan de aandeelhouders te vragen) bepaald dat voortaan geen tweede kandidaat meer nodig is. Daarmee is de invloed van aandeelhouders behoorlijk verminderd. Dat vind ik zeer kwalijk.”, appte iemand mij.


Niet voor het eerst is er gedonder over het kiezen van commissarissen. In 1993 had de RvC wél twee kandidaten voorgedragen, Kees Dros (van Cor) en Dirk van der Beek (van Bas). Maar beiden woonden (toen) niet op Texel en, in combinatie met hun jeugdige leeftijd, twijfelde menig aandeelhouder aan hun betrokkenheid. Het was de tijd van de voorgenomen “harmonisatie” (waarbij het Texels tarief zou vervallen), wat het extra gevoelig maakte. Het kwam tot een “opstand” waarbij 40 aandeelhouders twee eigen kandidaten naar voren schoven. Maar uiteindelijk trokken die aan het kortste eind, Dros won de stemming.


Commotie was er ook in 2000. Bij de herverkiezing van Harry Ran was ene heer P. Fehrman uit Heerhugowaard tegenkandidaat. Niemand kende hem en hij had geen aandeel. Aandeelhouders noemden de tweede voordracht “fake” en “een smet op het functioneren van TESO”. Ran kreeg 308 van de 360 stemmen.


Er ontstond een stevige discussie. Terwijl veel aandeelhouders de traditionele tweestrijd wilden handhaven, wilde de RvC daar vanaf. De reden is nog steeds dezelfde als nu: capabele kandidaten die de RvC vraagt willen wel, maar bedanken voor de eer omdat ze niet het risico willen lopen om te worden weggestemd.


In hoeverre je daar minder van wordt, is trouwens de vraag. Paul Krugers verloor destijds nipt van Dirk de Lugt, maar werd later wel voorzitter van de RvC van De Krim. Een ander die er naast greep, Dirk van der Beek, is nu pc bij De Krim.


De commotie over wel of geen twee kandidaten leidde in 2005, toen aandeelhouders nieuwe statuten vaststelden, tot een compromis: bij herverkiezing volstaat één kandidaat (de zittende commissaris), maar als een nieuwe commissaris moet worden gekozen, houdt de vergadering keus uit twee. De passage kwam niet in de statuten, maar was als amendement opgenomen in het reglement van de Raad van Commissarissen. Wel met de toevoeging “in principe” en mits niet in strijd met het Burgerlijk Wetboek.


Dat reglement staat op de website van TESO. Nergens kom ik daarin overigens de passage tegen. Waar zou deze passage gebleven zijn en waarom staat hij er niet (meer) in? Daar komt de RvC later op terug. Voor een uitgebreide reactie verwijs ik naar pagina 15.


Gerard