De kant langs
Verlanglijstjes
Texel heeft een speciaal plekje in mijn hart. Als Kinderklaas al vond ik het heerlijk om ver van de Spaanse hitte zomervakantie te vieren op het koele Texel. Erg lang geleden voor een oude grijsaard als ik, maar toch. In al die eeuwen heb ik Texel zien veranderen, vooral de laatste tijd is het hard gegaan. Elk jaar als ik terugkeer val ik van de ene in de andere verbazing.
Dit jaar slaat alles. Die wegen van jullie, wát een ramp. Onze pakjespieten rijden van hot naar her. Het hele bezorgschema in duigen. Piet Logistiek volledig over zijn theewater. Wegens tijdnood ben ik zelf maar pakjes gaan bezorgen. Moesten we in Spang ineens uitwijken voor zo’n breed landbouwvoertuig. Bleek de berm volledig aan gort gereden. Spiegelglad. Stuurpiet verloor de macht over de Sintmobiel. We belandden pardoes in de sloot. Kopje onder, mijn mantel, baard en mijter onder de prut.
We krijgen het hier steeds drukker. Elk jaar wel een paar appartementen, B&B’s, groepsverblijven en andere accommodaties er bij. Toeristen snapten vroeger best dat cadeautjes niet op hun vakantieadres werden bezorgd. Die tolerantie is er niet meer bij, zeker bij de duurdere appartementen. Ik kreeg een appje: “Sinterklaas, we verblijven daar-en-daar, voor de tomtom postcode zus-en-zo. Graag op 5 december om 17:00 uur stipt bezorgen. Vroeger, dan graag bij de buren. Niet later. Komt u niet, dan zien we elkaar in de rechtbank…”
Ook Texelaars sturen de meest bijzondere wensen, steeds gekker. Bij het megalomane af. Wat te denken van de Historische Vereniging: Kunt u ons een nieuw onderkomen bezorgen? Sommigen denken dat ik kan toveren. “Sinterklaas, graag het precieze aantal toeristische bedden op Texel. Wij weten het namelijk niet.”
Wat moet ik met deze? “Een staande ovatie voor de vertrekkende wethouder Jaap Vlaming.” Sommige wensen kom ik op veel verlanglijstjes tegen: “Zorgt u voor behoud van onze mooie ijsbaan.” Of deze: “Geef ons fietspad langs Ceres weer terug!” In agrarische kringen is dit populair: “Een grote zoetwaterbuffer, zodat we geen last meer hebben van de droogte.”
Sommigen wensen zijn zó raadselachtig dat ik hoofdpiet er op uit stuur om uit te zoeken wat wordt bedoeld. “Geen fietsstraat aan de Zanddijk, maar een fietspad van drie meter breed apart van de weg. Ook graag een stukje compensatiegrond, maar wel van grijze duinen. Anders mogen we het niet omruilen.” Hoofdpiet heeft nog niet gerapporteerd.
Deze kwam vaak voorbij: “Graag volgend jaar weer volop festivals en andere leuke activiteiten." Ik heb de lijstjes doorgestuurd naar onze evenementenpiet.
De ene wens staat soms haaks op de andere. De één wil een grote zonneweide of windmolen, anderen vragen juist om Texel hier vrij van te houden. Wat moet ik daar mee? Ik heb het doorgeschoven naar de arbitragepiet.
Texels vergrijst. De leeftijd van de aanvragers schuift naar boven. Maar het is wel een kinderfeest, kleintjes gaan voor. Van hen krijg ik mooie lijstjes met prachtige tekeningen. Over deze wens moet ik héél diep nadenken: “Sinterklaas, kun u zorgen dat de opwarming van de aarde stopt?” Een kluif voor onze klimaatpiet.
Soms heb ik een makkie en wordt het me in de schoot geworpen. Zoals bij deze wens een poosje geleden: "Mag de Texelse Courant aub Texels blijven?"
Gerard