Sandra Koning: "Mijn ruwharige Piebald Teckel Jip is het zonnetje in huis na het overlijden van Jan."
Sandra Koning: "Mijn ruwharige Piebald Teckel Jip is het zonnetje in huis na het overlijden van Jan." Foto: Jeroen van Hattum

Kijk naar wat er kan in plaats van wat er nu niet kan

Haar opa en oma leerden elkaar kennen op Texel waarna de familie altijd vakanties op het eiland bleef vieren. Zelf vestigden Sandra Koning en haar man Jan zich in 2001 op Texel nadat ze er allebei werk in de financiële sector hadden gevonden.

Hoe ben je op Texel terecht gekomen?

Mijn opa werkte in de jaren vóór de oorlog aan het onderhoud van de watervliegtuigen op de Mok. Mijn oma was een Amsterdamse die met een vriendin op Texel op vakantie ging en logeerde in een hotel/pension/jeugdherberg in die tijd voor alleen vrouwen op ongeveer de plek waar nu de Lindeboom staat. Oma ontmoette opa op Texel en bleven daar heel lang op vakantie heen gaan, eerst samen en later met hun gezin. Daar is de liefde voor Texel vervolgens bij mijn ouders geplant en daarna bij mij. Wij gingen elke zomer vanuit Kampen op vakantie naar Texel met een vouwwagen op camping Om de Noord. Heerlijke tijden en in mijn beleving altijd met mooi weer.


Op 16 maart 2001 zijn Jan en ik op Texel getrouwd. Tijdens onze huwelijksreis spraken we Cees den Ouden in Hotel Opduin en vroegen hem of op het eiland wellicht werk te vinden was voor twee financiële mensen. Daar had Cees wel ideeën voor en zo belandden we per 1 juli 2001 in de accountancy op Texel.


Wat voor werk doe je?

Schilderen valt ver buiten mijn talenten, maar daarom is het zo leuk om te doen

Ik ben als controller (QC – qualified controller) begonnen in het bankwezen in Utrecht maar daar miste ik binnen het vakgebied het contact met klanten. Ik heb er wel heel veel geleerd en ik leerde Jan kennen op de bank dus het is een hele goede keuze geweest om daar mijn werkcarrière te starten. Vervolgens ben ik in de accountancy op Texel terecht gekomen en heb ik besloten om ook de accountancy opleiding te starten en deze af te ronden als accountant. In 2011 ben ik terecht gekomen bij NBC Eelman en inmiddels alweer een paar jaar directeur. Mijn hoofdtaken zijn het aansturen van de collega’s, interne processen en daarnaast ben ik adviseur en heb mijn eigen klantenportefeuille.


Wat is het mooie aan het werk als accountant?

Ik raak snel verveeld als elke dag hetzelfde is en de werkzaamheden gelijk zijn. Buiten mijn afspraken om plan ik mijn dag eigenlijk nooit, ik zie wat de dag brengt en welke werkzaamheden die dag aandacht nodig hebben en vooral wie ik die dag mag spreken. Mijn passie is de omgang met mensen - zowel collega’s als klanten - dat vind ik fijn en dat geeft de dagen extra kleur. Ik raak enthousiast van de passie van andere ondernemers en vind het geweldig als ik met hen mag sparren over de toekomst, in goede en in slechte tijden.


Wat doe je zoal in je vrije tijd op Texel?

Ik probeer mijn vrije tijd te besteden aan diverse bestuursfuncties: Huis van Tante Jans, Tesselhuus en Stichting Texel Kijken en Luisteren. Ik ben voorzitter van TOV (Texelse Ondernemende Vrouwen) en sinds een jaar ben ik betrokken bij Rotary Texel, hier word ik weer op andere manieren geprikkeld en geïnspireerd.


Verder volg ik een cursus bij Miranda Trap aangaande ontwikkeling van je intuïtie. Met mijn hond Jip volg ik de nodige puppycursussen, ik sport, fitness, ga naar yoga toe wat me rust geeft en probeer her en der tussendoor wat te schilderen. Dit valt ver buiten mijn talenten maar misschien is het juist daarom wel zo leuk. En dan vooral tijd besteden aan mijn ruwharige Piebald Teckel Jip die het zonnetje in huis is na het overlijden van Jan.


In 2019 overleed je man Jan, hoe is het daarna met je gegaan?

Jan overleed op 21 juni 2019 totaal onverwachts aan een longembolie. Het was een bizarre tijd, Jan had net de week ervoor zijn ontslag ingediend bij de Rabobank omdat hij ander werk op Texel wilde gaan doen. Die week hadden we allebei vakantie om vrijwilligerswerk te doen bij de Ronde om Texel. Het zou mijn laatste jaar zijn als penningmeester, Jan overleed de avond voor mijn afscheid bij ROT, het was een bizarre samenloop van omstandigheden.


Ik ben goed gesteund en opgevangen door in eerste instantie familie en onze vrienden, bij hen mag ik nog steeds iedere week aan tafel aanschuiven om mee te eten en te genieten van gezelligheid. Ik ben ook opgevangen door mijn huisarts Jacqueline Dros, mijn mede-directieleden bij NBC en niet te vergeten de collega’s en mijn zakelijke netwerken en contacten, ook zij waren en zijn nog steeds erg betrokken. Je leven schudt op zijn grondvesten en je moet jezelf weer herontdekken.


We waren 20 jaar samen en dan ben je zo gewend aan die twee eenheid van samen zijn. Ik merk dat het diepe verdriet steeds ietsje meer ruimte maakt voor mooie en fijne herinneringen. Het valt lang niet mee maar ik moet zeggen dat het best goed gaat. Buurvrouw Joke sprak in de eerste dagen na Jan zijn overlijden wijze woorden uit haar eigen ervaring en die heb ik gelijk in mijn hoofd geprent en daar naar gehandeld.


Mijn broer is expat en zit met zijn gezin in Qatar en het toeval (bestaat toeval?) wil dat mijn neefje Casper in die tijd vakantiewerk zou gaan doen op Texel om daarna bij Defensie te gaan werken. Door onder meer corona is deze opleiding uitgesteld tot januari 2021. Hij is al die tijd op Texel gebleven en heeft werk in onder meer de detailhandel in De Koog. Hij heeft me door de dagen heen gesleurd en zoals hij mooi zegt, tegelijkertijd heeft hij veel voor mij betekend en gedaan, een win-win-situatie zoals we dat samen zien.


Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Betrokken en zorgzaam, positief kritisch en vooral - wat ik heel fijn vind - direct en met een mening. Daar hou ik van.


Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?

De Texelse tradities in stand houden en daar aandacht aan blijven geven en de gastvrijheid voor toeristen. Zij zorgen voor brood op de plank voor velen.


Wat zou er op Texel anders mogen?

Als ik de tijd neem om goed om me heen te kijken in de natuur maar ook op de stoepen in de dorpen dan valt het me op dat er erg veel afval ligt en hondenpoep. Ook dat is een stuk uitstraling en daar valt nog behoorlijk wat werk te doen met elkaar. Ruim gewoon je eigen rommel op, moeilijker is het niet.


Wat verdient meer aandacht op Texel?

De gezondheidszorg en dan met name het aantal ambulances in het drukke en doorgaans lange toeristenseizoen. De avond dat Jan overleed, belde ik 112 maar kwam er geen ambulance omdat beide ambulances al van het eiland af waren. Het had Jan niet geholpen maar je voelt dan wel de kwetsbaarheid als je directe hulp nodig hebt.


Wie verdient er een grote pluim op Texel?

De partijen die op Texel hebben gezorgd voor Samenwerken en Verbinden in deze coronacrisistijd. Ik denk hierbij onder meer aan de huisartsen en TOP onder wie Michel Gregoire. En last but not least alle creatieve ondernemers die - hoe uitdagend de situatie ook is - de drive hebben om te ondernemen en dit zakelijk te overleven. Petje af. Het valt lang niet altijd mee maar met elkaar kunnen we dit.


Hoe kijk je tegen het toerisme aan?

Zonder toerisme weinig inkomsten en geen brood op de plank voor velen. We moeten blij zijn dat toeristen ons eiland willen bezoeken. We hebben naast de natuur een aantal mooie en bijzondere plekken die de moeite waard zijn om ons eiland te bezoeken.


Soms lijkt het erg druk, maar mensen zijn geneigd om allemaal op dezelfde vierkante meter te gaan zitten of liggen, daardoor krijg je op de stranden soms een volle indruk. Klein stukje doorlopen en je hebt een zee aan ruimte.


Hoe ga je om met de coronacrisis?

Op kantoor bij NBC werkt een deel van de collega’s thuis. We kunnen te allen tijde op afstand operabel blijven dat geeft rust. We spreiden de risico’s en proberen de ondernemers te helpen en mee te denken waar we kunnen. Maatschappelijk gezien proberen we waar we kunnen ons steentje bij te dragen. Persoonlijk probeer ik vooral de aandacht te vestigen op het positieve, dus wat kan er nog wel in plaats van wat kan er allemaal niet. Positiviteit en optimisme zorgen voor fijne energie.


Wat doe je over vijf jaar?

Hetzelfde wat ik nu doe, mijn hart ligt op Texel en bij NBC.


Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?

Anne-Marie Boon een goede vriendin van mij. Naast dat ze een gezin heeft en onderneemster is met een volle agenda, staat ze altijd voor me klaar. Een hele lieve, warme en inspirerende vrouw.

Aan het schilderen.