Al mijn ideeën kan ik kwijt in Flora
Geboren en getogen op Texel?
Jazeker, ik ben geboren op “De Goede Verwachting” net buiten Oosterend. Op mijn 16de ben ik naar Amsterdam vertrokken, waar ik het meubelmakersvak geleerd heb op het Hout- en Meubileringscollege. Een prachtig mooie tijd, maar ook heerlijk om daarna weer terug te keren op het eiland. Ik woon met André Eelman op “Flora” bij het juttersmuseum.
Wat voor werk doe je en heb je gedaan?
Eerst natuurlijk bollen pellen, daarna bij de kadoshop van Kees de Waal. Toen ik terug kwam op Texel heb ik bij de Fixet in Den Burg gewerkt. Toen de kinderen geboren werden, ben ik een tijdje gestopt met werken, maar hielp ik wel mee op de boerderij “de Bol” waar ik toen woonde. Vooral de schapenlammertijd was een mooie maar ook drukke tijd. Nadat de kinderen groter waren geworden, ben ik bij de Bonte Belevenis gaan werken als kaarsenmaakster en voor allerlei klusjes, daarna op de vuurtoren - ook een unieke werkplek - en nu ben ik alweer ruim 6 jaar samen met André eigenaar van juttersmuseum Flora.
Iedereen had wel een gaatje vrij om ons na de brand te helpen
Hoe bevalt het runnen van Flora?
Het runnen van Flora is echt fantastisch, alles wat ik geleerd heb met eerder werk en vrijwilligerswerk kan ik hier toepassen. Het is heel afwisselend, we doen alles zoveel mogelijk zelf, presentaties geven, klussen, speurtochten bedenken, grasmaaien, exposities inrichten..… We hebben een paar gezellige medewerkers en ik kan er al mijn creatieve ideeën kwijt. En natuurlijk maak ik regelmatig 's morgens vroeg een wandeling over het strand op zoek naar verhalen, wie heeft het.
Wat doe je zoal in je vrije tijd op Texel?
Ik ben bijna 7 dagen per week met het museum bezig. Daarnaast zit ik sinds 2 jaar op saxofoonles, het is heel gaaf om iets totaal nieuws te leren. Ook ben ik sinds de coronatijd welpenleiding bij de scouting geworden. Verder sport ik bij Lust for Sport, zit ik bij JONT en de TOV en ga graag fietsen, stijldansen en tuinieren.
Doe je nog wat met meubels maken?
Echt meubels maken niet, maar wel houten spelletjes voor het museum. En er is altijd wel wat te klussen waar de toen geleerde techniek goed bij van pas komt.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Vriendelijk, eigenzinnig en als het erop aankomt zeer behulpzaam. Zo hebben we 2 jaar geleden brand gehad in het museumcafé en het was fantastisch om te zien dat, (ondanks dat de klusbedrijven het superdruk hadden) ze allemaal een gaatje vrij maakten om ons zo snel mogelijk te helpen zodat we binnen tweeënhalve maand weer open konden gaan.
Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?
De gastvrijheid en het persoonlijke karakter. We zien in het museum dat dat zeer gewaardeerd wordt. Het Texelse dialect en Texelse tradities zoals Ouwe Sunderklaas mogen zeker nooit verloren gaan. Dit jaar een keertje niet speulen maar volgend jaar zijn we zeker weer van de partij.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Niet zoveel vakantiehuisje ombouwen tot grote dure villa’s. Ik vind het belangrijk dat het eiland voor iedereen betaalbaar blijft. Verder vraag ik mij wel eens af of al dat grond verzetten in natuurgebieden wel echt nodig is? Al dat afgraven en herinrichten geeft wel werkgelegenheid, maar wordt de natuur niet teveel geregisseerd? We hebben al prachtige natuur, neem het duingebied, bos, strand en wad. Op “de bol” lagen het natuurgebied en het weiland naast elkaar en zag ik dat veel vogels graag op vers gemaaid of nieuw ingezaaid grasland gingen lunchen.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
Dat vind ik een lastige vraag, ik denk dat de Texelaars heel sociaal en betrokken eilandbewoners zijn die -als er dingen niet goed of naar wens gaan- niet schromen dat direct onder de aandacht te brengen.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Ook hiervoor moet ik kiezen uit een groot aantal… Mijn moeder, Jannie Eelman, zij is op vele fronten zeer actief en behulpzaam. En iedereen mag altijd bij haar aanschuiven.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Ik verdien er net als velen mijn boterham mee. Maar toen het van het voorjaar zo stil was op het eiland vond ik dat wel een heel bijzondere ervaring. Ik denk dat het belangrijk is dat het in balans blijft. Dat Texel wel Tessels blijft.
Hoe ga je om met de coronacrisis?
Ik denk dat we bevoorrecht zijn dat we op Texel wonen, met genoeg bewegingsvrijheid. We waren de eerste tweeënhalve maand dicht en hebben het museum direct volgens alle richtlijnen ingericht. Zodat we zowel voor de bezoekers als voor onszelf een veilige omgeving hebben gecreëerd. En of we nu dicht of open zijn, er is nog zoveel te doen in en om het museum dat ik mij nog geen seconde heb verveeld. Waar ik mij wel regelmatig zorgen om maak, zijn onze studerende kinderen, zij zitten in een levensfase waar sociale contacten op nr 1 staan wat nu dus moeilijk gaat. In je eentje online studeren vraagt een hoop zelfdiscipline. Zij doen wel keihard hun best hoor en ik ben dan ook supertrots op ze.
Wat doe je over vijf jaar?
Dan ben ik nog lekker in het museum bezig. En hoop ik dat alles weer normaal is zodat we tussendoor ook weer vaak op pad kunnen om vele mooie plekken in de rest van de wereld te bewonderen.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Sandra Koning, zij heeft ons enorm geholpen toen we het museum wilden overnemen en ze is nog steeds zeer betrokken. Ze is een duizendpoot die ondanks dat ze een verdrietig tijd heeft gehad toch altijd voor je klaar staat.