Mirjam Hin bij de Lakenvelder koeien van De Oude Witte Engel.
Mirjam Hin bij de Lakenvelder koeien van De Oude Witte Engel. Foto: Jeroen van Hattum

Charme klein bedrijf mooiste wat er is

Geboren en getogen op Texel?

Ja, ik ben geboren op de boerderij De Oude Witte Engel bij Den Burg en woon al mijn hele leven op het eiland. In 2009 leerde ik mijn vriend, Simon Gerritsen, kennen en inmiddels wonen we samen en is er geen denken aan om het eiland af te gaan.


Wat voor werk doe je?

Samen met mijn ouders, Jan en Annette, werk ik op onze biologische boerderij De Oude Witte Engel. We hebben een gevarieerde boerderij met verschillende diersoorten. Zo houden wij schapen, geiten, kippen, Lakenvelder koeien en is er een paardenpension. Naast de dieren werken wij ook met natuurbeheer (weidevogelbescherming) en landschapsbeheer (tuinwallen, boetjes) Aan huis verkopen wij lamsvlees, geitenvlees en Lakenvelder rundvlees wat komt van onze eigen dieren. Wij verkopen ook biologische eieren in een kraampje langs de weg. Naast onze eigen boerderij werk ik sinds afgelopen zomer ook op de boerderij van Maartenhuis. Ik geniet daar ontzettend van en het werken met deelnemers op de boerderij is prachtig werk om te doen.


Zoveel bedrijven op Texel die een mooi product afzetten

Wat is het mooie aan een biologische boerderij?

Zien dat het ook anders kan, dat vind ik het mooiste. Kleinschalig en zo natuurlijk mogelijk. Werken met wat je hebt en inspelen op dingen die beschikbaar zijn. Van jongs af aan groeide ik op met dieren en natuur. In 2007 is ons bedrijf officieel biologisch geworden. Wij werken zonder bestrijdingsmiddelen op het land en medicaties voor dieren worden alleen gebruikt als het echt nodig is. Ook ontwormen doen wij niet standaard bij onze dieren maar alleen als een mestonderzoek aangeeft dat het nodig is. Biologisch boeren is een uitdaging, zeker als je een kleine afzet hebt.


Hoe kijk je tegen de ontwikkelingen in de landbouw aan?

Grootschalig boeren heeft mij nooit getrokken. Ik vind de charme van een klein bedrijf het mooiste wat er is. Helaas hebben omstandigheden het zo gemaakt dat boeren door de jaren heen steeds groter zijn gaan boeren omdat er anders geen inkomen te behalen is. Afhankelijk zijn van subsidies is altijd spannend, je weet nooit wanneer de subsidies veranderen of stoppen. Ik begrijp de keuzes die de bedrijven gemaakt hebben maar het is wel jammer als je alleen nog maar kunt boeren in een megastal.


Wat heb je met paarden?

Al van jongs af aan ben ik besmet met het paardenvirus. Ik was 6 jaar oud toen ik mijn eigen pony kreeg. Een shetlander met de naam Pino. Met haar ben ik begonnen met rijden op de manege. Daarna heb ik altijd pony’s en paarden gehad. Vooral de categorie “lol met je knol” past helemaal in mijn straatje. Afgelopen jaar heb ik mijn lidmaatschap bij de vereniging opgezegd en de keuze gemaakt om alleen nog recreatief te gaan rijden.


Wat doe je zoal in je vrije tijd op Texel?

Via mijn moeder kreeg ik de liefde voor de hondensport al vroeg mee. Eenmaal uit huis duurde het dan ook niet lang voordat Simon en ik ons eigen hondje in huis haalden. We hebben nu een Praszky genaamd Bailey en een Border Collie met de naam Chase. Met een vast groepje trainen mijn moeder en ik iedere week agility en bij HSV DOS doe ik praktijkspeuren en gehoorzaamheid. Met mijn vader deel ik de interesse voor vlinders. Er loopt een vlinderroute bij ons over de weilanden waarvan we de waarnemingen doorgeven. We laten vaak een buitenlamp branden om de volgende ochtend gauw te gaan kijken wat voor nachtvlinders er allemaal bij zitten.


Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Lekker nuchter. Niet te moeilijk doen en niet teveel zeuren. En natuurlijk zijn de Texelaars graag op de hoogte van wat de ander allemaal uitspookt, niet dat ze nieuwsgierig zijn. Nee, pure belangstelling.


Wat moet er vooral blijven zoals het is?

De kleinschaligheid. Kleine ondernemers met hun eigen producten. Of dat nou gaat om een winkeltje in Den Burg of de bedrijven in het buitengebied. Grote winkelketens maken het eiland naar mijn inzien te “stads”.


Wat zou er op Texel anders mogen?

Er zouden meer opties moeten zijn voor jonge Texelaars om op het eiland te blijven wonen. Er zijn nu bijna geen betaalbare (huur)woningen te vinden waardoor een hoop jonge mensen, gedwongen, naar de overkant vertrekken.


Wat verdient meer aandacht op Texel?

Streekproductie. Er zijn hier zoveel mooie bedrijven op Texel die allemaal een mooi product afzetten.


Wie verdient er een grote pluim op Texel?

Mick Peerdeman. Mick werkt bij Ecomare en zet zich enorm in voor de natuur op Texel. Mick en ik hebben regelmatig contact rondom de (nacht)vlinders op Texel. Het is onvoorstelbaar wat die jongen allemaal weet! Mick is ook zeer actief op waarneming.nl, zo heeft hij al 3075 soorten gezien in Nederland, van vogels tot paddenstoelen tot algen. Dat vraagt een hoop tijd en inzet.


Hoe ga je om met de coronacrisis?

Op de boerderij merken wij er qua beperkingen niet veel van, wij werken altijd met elkaar samen en er zijn periodes waarin we amper van het erf afkomen. Terrasjes pakken, kroegentochten of shoppen zijn niet zo aan mij besteed dus dat zijn ook geen dingen die ik mis. Onze afzet van vlees en eieren stond aan het begin van de crisis nagenoeg stil maar met hulp van mijn zus in Alkmaar hebben we nu een klantenkring in Alkmaar. Een keer per maand brengen wij vleesbestellingen naar Alkmaar waar mensen het via mijn zus weer op kunnen halen. Dus in die zin heeft het ons toch ook weer iets moois gebracht.


Hoe kijk je tegen het toerisme aan?

Texel heeft het toerisme nodig. Ik merk wel aan mezelf dat ik het af en toe wel erg druk vind. Gelukkig zijn er altijd wel plekjes te vinden waar het even rustig is.


Wat doe je over vijf jaar?

Ik hoop dat ik over vijf jaar ook op onze boerderij aan het werk ben met mensen met een zorgvraag.


Volgende 'Eiland Van...'?

Ellen Douma. Ik ken Ellen van het Maartenhuis en heb haar rust en manier van kijken naar dingen altijd gewaardeerd. Ik ben benieuwd hoe zij de dingen hier ervaart.