Super dat er hier geen hoogbouw is
Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
Ook wij (mijn ouders, mijn zoon David en ik) kwamen heel vaak op Texel op vakantie. Het leek ons heerlijk om hier helemaal naartoe te komen. Weg uit alle drukte van de randstad. We zijn wat rond gaan kijken en hebben het idee gevat om onze huizen in Vlaardingen en Schiedam te verkopen en een stolpboerderij terug te kopen waar we met z’n allen konden wonen, heerlijk rustig. Dit hebben we nu 16 jaar geleden gedaan en we hebben het nog steeds super naar ons zin!
Wat voor werk doe je?
Ik ben mede-eigenaar van Texels Wonen. Samen met mijn man Bert van der Wal hebben wij een mooie woon-, planten- en bloemenwinkel. Wij vullen elkaar helemaal aan met inrichten van onze winkel en de inkoop daarvoor. Hier zijn we bijna dag en nacht mee bezig en het is dan ook wel een hobby. Anders zou je het niet volhouden.
Als ik met paarden bezig ben kan ik mijn hoofd leeg maken
Wat heb je met inrichting en decoratie van huizen?
Op zich ben ik daar een beetje ingerold. Ik heb hier geen opleiding voor gedaan. Ik ga gewoon op mijn gevoel af. Ik denk dat onze beroepen zo creatief zijn dat dit vanzelf gaat. We durven met een open andere manier naar een inrichting te kijken. Een beetje "out of the box” denken. Proberen altijd iets anders dan anders te verzinnen. Niet in het extreme, maar dat het wel leuk en “normaal” blijft.
Wat voor werk heb je eerder gedaan?
Ik heb de opleiding Mode en Kleding gedaan in Rotterdam. Daarna ben ik gaan werken op een atelier voor beschermende kleding. Ik naaide vooral de beschermende kleding voor de brandweer. Later ben ik met nog drie compagnons een eigen atelier in beschermende kleding begonnen, Protex. Dit was in Vlaardingen. Dat werk heb ik in het begin ook nog op Texel gedaan en daarbij werkte ik nog op De Krim in de schoonmaak. Hier heb ik veel nieuwe mensen leren kennen, dit was echt een hele leuke tijd. Toen ik Bert leerde kennen, ben ik langzaamaan bij hem in de winkel gaan meewerken, totdat het zo druk werd, dat ik bij De Krim ben gestopt en helemaal de bloemenwinkel in ben gegaan. Ruim zes jaar geleden zijn we van de bloemenwinkel in de Waalderstraat naar een mooie woon- planten- en bloemenwinkel aan de Schilderweg gegaan.
Wat doe je zoal in je vrije tijd op Texel?
Heel veel vrije tijd heb je niet met een winkel zoals wij hebben, maar ik sport sowieso twee keer in de week. Ik doe bij Wolf Therapie 'Ruiter in Balans' en yoga bij Laura Neefjes in Boutique Hotel Texel. Verder gaat mijn spaarzame vrije tijd naar mijn twee paarden, de grootste hobby naast de winkel. Met Cooper, mijn jongste paard, doe ik human and horse-training bij Veronique Stiggelbout, die dat heeft geleerd bij Greetje Hakvoort, echt superinteressant en leuk! Als ik met mijn paarden bezig ben kan ik even mijn hoofd helemaal leeg maken. Even alle sores van de winkel vergeten.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Ik denk dat de Texelaar is als "doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg". Ze kijken wel even de kat uit de boom. En, ze zijn vrij nieuwsgierig. Wel kan ik het gewoon waarderen dat de meesten het gewoon bij jou zelf komen vragen wat ze willen weten. Dat is wel iets waar je een beetje aan moet wennen. Gelukkig nemen ze er ook genoegen mee als je iets niet kwijt wilt.
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
Ik vind het super dat er op Texel bijna geen hoogbouw is. Jammer genoeg worden de nieuwe gebouwen, langs de Pontweg bijvoorbeeld, al weer hoger gebouwd. Wel hoop ik dat Texel nog een beetje authentiek blijft. Niet ouderwets en achterlopend, maar wel lekker landelijk.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Dat ze een beetje meer hun best gaan doen om jonge gezinnen naar Texel te krijgen. Voor deze groep zouden ze echt uitzonderingen mogen maken met het kopen of huren van huizen. Dat is de toekomst. Texel vergrijst. Straks kan zelfs de OSG niet meer blijven bestaan. En ook voor werknemers is het moeilijk. Als deze van de overkant komen, is het wonen altijd een probleem. Dat zou van mij op Texel wel mogen veranderen.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
De verlichting: het is heel donker en erg onoverzichtelijk in het donker. Al die rare lampjes op de weg maakt het niet heel veel gemakkelijker. En als wij het als ‘Texelaars’ het al niet begrijpen, hoe moeten de toeristen dit dan snappen? Zet de lantaarnpalen in ieder geval bij de kruispunten en zijwegen terug, dan zie je tenminste waar je een afslag kan verwachten.
Hoe ga je om met de coronacrisis?
We doen ons best in de winkel om ons aan de anderhalve meter te houden. Wel denk ik dat we niet te hysterisch moeten te doen naar de toeristen. We moeten blij zijn dat ze nog steeds naar Texel komen in deze tijd. Verder ben ik blij dat onze burgemeester niet het hele eiland op slot heeft gedaan in deze crisis. Want zonder het kleine aantal mensen die toch nog naar Texel kwamen, zijn wij deze tijd nog redelijk doorgekomen. Zonder de Texelgasten kunnen wij zeker niet!
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Laten we met zijn allen niet vergeten dat toerisme inkomstenbron nummer één is. Zonder de toeristen zou Texel niet zou welvarend zijn als nu het geval is. We hebben hier natuurlijk heel veel voorzieningen die we zonder toerisme niet zouden hebben, neem de boot die ieder uur vaart, goede restaurants, de bioscoop en de OSG: bijna alles hangt samen met het toerisme.
Wat doe je over vijf jaar?
Ik hoop dat we alle dromen die we over onze winkel hebben, dan hebben kunnen waarmaken.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Met mijn paarden sta ik bij stal Hin aan de Hoornderweg. De familie Hin (Jan, Annet en Mirjam) zijn van biologische boerderij De Oude Witte Engel. Zij hebben Lakenvelderkoeien, schapen, kippen en geiten. Die houden ze allemaal biologisch. Ze zijn nu ook bezig met biologisch vlees, wat ze straks ook willen gaan verkopen. Het lijkt mij heel leuk dat meer mensen weten hoe het werkt om alles biologisch te doen.