De kant langs
"Trots van Den Burg"
“Wat denk jíj dat er werkelijk achter zit?” De vraag werd me gesteld tijdens de protestbijeenkomst zaterdag op de ijsbaan in Den Burg. Ik proefde onbegrip bij de aanwezigen waarom de politiek tot “zo’n onzinnig” besluit was gekomen. "Worden we straks wéér verrast door één of ander groot project?”
Het is waar, we zijn wel vaker onaangenaam verrast. Anderzijds kennen ontwikkelingen vaak een lange voorgeschiedenis. Neem deze ijsbaan. “Geef ons een ijsbaan!”, werd al in 1950 vanuit Den Burg in deze krant geroepen. In de strenge winter van 1954 was het zover. “Feestelijke opening Burger ijsbaan werd semi-Olympische dag.”
“Zo’n baan hadden ze in Den Burg nog nooit bezeten!" De "trots van Den Burg" werd geopend met een defilé van zwaar bebloemde ruiters, een vlaggenparade en KTF marcheerde voorop. En er was: erwtensoep met kluif. Er waren priksleewedstrijden, schoonrijden voor paren. Ook schaatswedstrijden, zelfs voor “gehuwde vrouwen". Snelste was mevrouw A. Drijver-de Bloois.
De ijsbaan aan de Emmalaan ligt beschut, pas als het flink en langdurig vroor, ging ie open. Het kon er best gezellig zijn. Met jongens die proberen indruk te maken op giechelende meiden midden op het ijs. Voor het laatst open in 2013.
Ook wel de speelweide genoemd. Ik herinner me hoe er ‘s zomers het Concours Hippique werd gehouden. Van Simon Dros kregen we er op de middelbare school gymnastiekles, zoals slagbal.
Over de aanleg van een parkeerterrein op de ijsbaan wordt al lang gesproken. In oktober 1993 lanceerde Ondernemersvereniging Den Burg het plan om de ijsbaan te verharden en in de zomer in gebruik te nemen als parkeerplaats. Toen al was het idee niet nieuw. Gerard Bakker ("de goudsmid") lanceerde een jaar of tien daarvoor al een soortgelijk idee om de groeiende parkeerdrukte het hoofd te bieden. Op de Thijsseschool "gruwelden" ze van het idee dat leerlingen er niet meer zouden kunnen slagballen of andere spelletjes doen.
Er bleef een soort taboe op rusten. Rikus Kieft, sinds kort weer raadslid bij GL en zaterdag op de ijsbaan, meende dat in het bestemmingsplan staat of stond zoiets als dat de ijsbaan als waardevol groen te boek staat. Komt me niet bekend voor, maar het moet na te zoeken zijn.
In 2019 verscheen het Parkeer- en Verkeerscirulatieplan. Daarin wordt de ijsbaan genoemd als plek waar uitbreiding van de parkeercapaciteit nader onderzocht moet worden. Het gaf veel weerstand. TB, VVD en Texel 2010 bleven vasthouden om er 100 parkeerplaatsen aan te leggen, plus ruimte voor grootschalige activiteiten als de kermis en het circus. En, mocht het gaan vriezen, moet er ook geschaatst kunnen worden.
Nog een keer die vraag: Zit er meer achter? Niets over gehoord, al zou niet de eerste parkeerplaats zijn waar wordt gebouwd, denk aan het gemeentehuis. Wel een schoolvoorbeeld van waarbij economische belang boven dat van de leefomgeving wordt gesteld. Want, of dat parkeren nu echt nodig is of niet, de ijsbaan is een gewaardeerd stukje groen, waarvan er in de loop der jaren in dorpen als Den Burg al teveel zijn opgeofferd.
Zaterdag versterkte het zingen van Sonnevelds “Tuinpad van mijn vader” de melancholische sfeer. “Ik was een kind en wist niet beter. Dan dat ‘t nooit voorbij zou gaan...”
Gerard