Fiet van Beek verbleef twee jaar bij het Hoornderkerkje. Haar wandelingen over het kerkhof inspireerden tot de dichtbundel "Meer dan je zou denken".
Fiet van Beek verbleef twee jaar bij het Hoornderkerkje. Haar wandelingen over het kerkhof inspireerden tot de dichtbundel "Meer dan je zou denken". Foto: Gerard Timmerman

Doods, maar ook zó levendig

Zo’n twee jaar verbleef dichteres Fiet van Beek uit De Waal in de pastorie naast het Hoornderkerkje. Met de graven op de begraafplaats als haar directe buren. De rust, maar ook de vele bezoekers, bijzondere ontmoetingen en de contrasten inspireerden haar tot de gedichtenbundel “Meer dan je zou denken”.


Destijds woonachtig in Ermelo kwam ze geregeld naar Texel. Haar aanbod om koster Chris Peters van de protestante gemeente Waal-Koog-Den Hoorn een handje te helpen viel in goede aarde. Met name in het seizoen was er veel drukte. “De pastorie stond leeg en daar kon ik wel een paar maanden logeren. Twee maanden werden twee jaar. Op het kerkhof lagen mijn directe buren. Stille buren, dacht ik aanvankelijk. Gaandeweg leerde ik de mensen kennen die bij hen horen met hun verhalen en gewoontes. Ik stond vaak af te wassen in de keuken en zag bepaalde mensen. Hun families liggen hier. Ze kwamen ’s morgens vroeg of ’s avonds laat, zo vermeden zij de drukte. Mensen komen heel trouw, om het graf van hun geliefde, vader, moeder of ander familielid te verzorgen. Soms ging ik ’s avonds op het trapje op het kerkhof zitten. Dan hoorde ik hun stemmen. Een keer zag ik hoe een groepje om het graf ging staan. Ze staken sterretjes af.

Ik sprak de mensen en leerde zo ook over hun doden. Ik leerde de verhalen over de mensen en de families die hier liggen, de oorlogsslachtoffers en de drenkeling.

Aan de ene kant de nabestaanden, vaak mensen uit Den Hoorn en omgeving. Maar ook de duizenden toeristen die komen. Ze hebben dat prachtige kerkje al vanaf de boot zien liggen. “Het mooiste van Den Helder is het kerkje van Den Hoorn”, schreef Joop Leibbrand, één van de Helderse stadsdichters. Ik kan hem geen ongelijk geven. Een beeldbepalend gebouw, waarvan iedereen zijn eigen foto wil schieten.

Al die toeristen die naar het kerkje komen, komen ook langs de grafstenen. Heel divers. Van glas, steen of hout. Heel oud soms. Ook een graf met drie hartjes, van drie jong overleden kinderen. Toeristen die er met hun mobieltjes rondlopen staan daar vaak bij stil. Zij worden ineens met sterfelijkheid geconfronteerd. De gesprekken daarover vang ik op als ik daar rondloop.

Het zorgt voor bijzondere ontmoetingen en contrasten. Op dat kerkhof gebeurt er van alles. De begraafplaats is doods, maar aan de andere kant zo levendig als je maar kunt voorstellen.

Ik raakte er meteen door geïntrigeerd. Ik schreef zinnetjes en noteerde gedachten. Later werden dat gedichten. Ik ben van deze plek gaan houden. Toen ik er na twee jaar weg ging, wilde ik iets achterlaten." Het resulteerde in een boekje met zeventig verzen. " Hoewel ik gewoonlijk in vrije versvorm schrijf, moesten dit vormvaste verzen worden. Ik koos voor kwatrijnen, vierregelige gedichten. Genummerd en al, zoals de ordelijkheid en rechte lijnen op een begraafplaats.

De dichtbundel "Meer dan je zou denken", uitgegeven door uitgeverij Anderszins en te koop voor €15,-, wordt zondag 4 oktober gepresenteerd in het Hoornderkerkje, aanvang 15:30 uur (inloop vanaf 15:00 uur). Mocht de kerk vol zijn, dan kan de presentatie vanaf scherm worden gevolgd in De Hoeksteen.

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding