Woelmuis
Park
Kijk maar naar de Texelse politiek: we willen gewoon geen verandering. Zit ik te wachten op een natuur/recreatie/sport/cultuur/educatie/theatermoeras met vergeten groenten en kernwaarden, slegs vir Texelaars? Nee. Gaat de omringende jeugd de ludieke afvalbakken gebruiken, èn legen, als ze eventjes willen basketballen? Ik denk van niet. Misschien wil ik dan toch maar liever gewoon auto’s op de ijsbaan van Den Burg. Maar het liefste wil ik daar gewoon een leeg weiland, met bomen eromheen, waar je wat op kunt spelen, of luieren, of picknicken, en blijven hopen op een weekje vorst. Toch stel ik in dit geval voor om eens over onze oerconservatieve schaduw heen te stappen. We zetten er een reusachtige windmolen neer. De wieken zijn zo hoog dat de vleermuizen ze niet eens opmerken. In de toren zitten twintig etages met ruim voldoende plaats voor kleedjesmarkten, moestuintjes, wilde breiwerkjes en ander theater. We kunnen er verse groene stroom aftappen, zo van de molen, voor onze electrische auto’s, die we er nog best rondom kunnen parkeren. En bij vorst kunnen we mooi rondjes om de molen rijden, Hollandser kan het niet. Lang leve de vooruitgang!
Woelmuis