De Commissie Bezwaarschriften besprak woensdag besprak woensdag het verkeersbesluit voor de fietsstraat Zanddijk.
De Commissie Bezwaarschriften besprak woensdag besprak woensdag het verkeersbesluit voor de fietsstraat Zanddijk.

Wees niet eigenwijs, ga voor veiligheid!

Woensdag mochten bezwaarmakers in Stayokay hun zegje doen ten overstaan van de commissie Bezwaarschriften.

“Ik ben opgegroeid in De Slufter, maar wat hier gebeurt is buiten proporties. Het wordt één grote chaos”, zei Cees Hooyschuur. Er gaan straks auto’s, trekkers, vrachtwagens, hulpverleners, solexen, scooters en andere aangedreven tweewielers en – niet in de laatste plaats, fietsers over dezelfde weg van 4,5 meter breed. Verlaging van de snelheid naar 30 km/uur biedt volgens hem weinig soelaas.

Hooyschuur en andere bezwaarmakers hebben geen vertrouwen in de naleving. “Het is niet te handhaven. Automobilisten drukken gewoon het gaspedaal in.” Zijn advies aan het college: “Wees niet eigenwijs, ga voor veiligheid. Waar een wil is, is een weg. Maak er wat moois van en hou 'Texel fietseiland' in ere. Dit wordt oorlog.”

Advocaat Ron Verheijen: “Buiten de 44 bezwaarmakers zijn nog veel meer mensen tegen de fietsstraat. “Iedereen zegt: Dit is een waanzinnig plan. Niemand is vóór. Niet op de informatiebijeenkomsten, niemand in de raadscommissie, niemand in de gemeenteraad en ook portefeuillehouder wethouder Kooiman zei letterlijk dat hij niet voor dit plan is, maar dat het niet anders zou kunnen vanwege de strikte compensatieregels.”

Bezwaarmaker Nico Nagtegaal hekelde het gemis aan inspraak. “De bewering dat het in goed overleg is gegaan met omwonenden en bedrijven is pertinent onjuist.” Hij noemde de fietsstraat veel te smal en onveilig. Verwijzend naar de adviezen van het CROW Fietsberaad, zei hij dat de fietsstraat geen 4,5 maar minimaal 6,20 moet zijn om veilig te kunnen passeren.

Ook verwees hij naar een brief van de Fietsersbond aan de raad, waarin de voorkeur wordt uitgesproken voor een vrij liggend fietspad van minimaal 3,5 meter boven een fietsstraat van 5 meter.

Niet onze bedoeling de Texelse burgers dwars te zitten

Veel spreektijd ging over het opofferen van het bestaande fietspad (langs de beoogde fietsstraat), ter compensatie van verbreding van de rest van het fietspad. Hierdoor gaat Natura 2000-gebied verloren, wat volgens wethouder Kooiman in de directe omgeving moet worden aangevuld.

Tal van alternatieven voor compensatiegrond passeerden de revue. Van onbenut opslagterrein bij paal 12, het gebied van de voormalige raketlancering bij de vuurtoren en een boer uit de omgeving zou zelfs bereid zijn land af te staan voor omzetting in natuur.

Grondcompensatie

De jurist van het college gaf in het verweer aan dat deze bezwaarprocedure tegen het verkeersbesluit zich niet leent voor een discussie over de alternatieve grondcompensatie. Bezwaren dienden wat hem betreft alleen te gaan over de maatregel om de snelheid naar 30 km/uur te verlagen en het opheffen van de borden met het oog op het opheffen van het vrij liggende fietspad. Een stelling die overigens werd bestreden door Verheijen.

De opstelling van de gemeentelijk jurist wekte ook verbazing bij voorzitter De Vries van de commissie. “Dus dat betekent dat de weg er hoe dan ook komt, ook als wij daarover geen advies geven?”

Toch is nog geen gelopen race. Behalve het verkeersbesluit, kan ook bezwaar worden gemaakt tegen de Omgevingsvergunning. Ook van die mogelijkheid zal volop gebruik worden gemaakt en daarin kan de grondcompensatie wel meegenomen worden in de discussie.

Desondanks kwam de grondcompensatie ook woensdag ruimschoots aan de orde, vóór en achter de schermen. Toen de gemeente met Staatsbosbeheer overeenkwam om onderhoud en beheer van de fietspaden over te nemen, was bij de gemeente niet bekend dat dit zóveel problemen zou gaan opleveren.

Met name bij de Zanddijk, waar sprake is van zogeheten grijze duinen. Die hebben binnen Natura 2000 een andere status dan bijvoorbeeld de Dennen, waar ook fietspaden moeten worden aangepakt. De verwachting is dat het daar minder problemen zal gaan opleveren dan aan de Zanddijk.

Het college verwees geregeld naar de Omgevingsdienst, waarvan, zo werd gemeld, het oordeel dwingend is. De Omgevingsdienst beoordeelt of de vergunning voldoet aan de regels. Die schrijven volgens b en w voor dat de verbreding van het fietspad ter plekke moet worden gecompenseerd en niet elders, zoals bij paal 12 of bij de vuurtoren. “Alle mogelijke andere opties voor grondcompensatie hebben we op het gemeentehuis doorgeploegd. Maar dat heeft niet geleid tot oplossingen."

"De gemeente heeft zich bij de provincie wel degelijk sterk gemaakt voor een andere invulling, maar de Omgevingsdienst houdt zich strikt aan de regelgeving”, zei een ambtenaar. Want, zo bleek achter de coulissen, ook bij de gemeente zouden ze het liefst het hele tracé voor het fietspad op de gewenste breedte uitfrezen en vol beton storten.

Maar zo werkt het niet. Het betreft Europese regelgeving, die de provincie noch de gemeente kan veranderen. Wat de provincie wél kan doen, is de Omgevingsdienst vragen of opdracht geven soepeler om te gaan met de regels, zodat het vrij liggende fietspad wél kan worden doorgetrokken. Onlangs besprak wethouder Kooiman de mogelijkheden met gedeputeerde Esther Rommel van Natuur en Landschap.

Soepeler omgaan met de regels heeft als nadeel dat kritische organisaties in het geweer kunnen komen, waardoor provincie en/of Omgevingsdienst op de vingers worden getikt en de vergunning alsnog onderuit gaat.

Afkopen

Verwijzend naar de Uitvoeringsregeling natuurcompensatie Noord-Holland zei Verheijen dat er wel degelijk andere mogelijkheden zijn. Op Texel, maar als dat op het eiland niet mogelijk zou zijn, ook elders in 'Natuurnetwerk Nederland'. En als zelfs dat niet lukte, “dan is het ook mogelijk om het met geld te compenseren”. Zijn stelling is dat de noodzaak van verwijdering van het fietspad en de aanleg van de fietsstraat niet bestaat.

De jurist van de gemeente: “Het is als gemeente echt niet onze bedoeling de Texelse burgers dwars te zitten of doof te blijven voor bezwaren. Maar soms staat de gemeente voor moeilijke keuzes. Natuurlijk is het zo dat je je achter je oren moet krabben als er zó weinig draagvlak is, of het wel verstandig is om door te gaan. Dat zal het college ook doen. Maar of dat ertoe zal leiden of het besluit herroepen wordt…”