Sijbrand Stiehl keek vooral naar wat wel mogelijk was.
Sijbrand Stiehl keek vooral naar wat wel mogelijk was. Foto: Job Schepers

Ondanks tegenslag borst vooruit

Hoewel de ontwikkelingen met spanning in de gaten worden gehouden, hebben veel ondernemers na een goede zomer weer een beetje lucht. Toch zijn er sectoren waar de mogelijkheden amper zijn toegenomen. Een klein rondje langs de velden.

Wat te denken van groepsactiviteiten, de evenementenbranche of groepsaccommodaties. Hoewel het bij bedrijven in deze sectoren niet makkelijk is, gaan de ondernemers niet bij de pakken neer zitten en kijken ze vooral naar wat wel kan. We spreken met Morten Eschweiler, Hans en Marleen Bergamin en Sijbrand Stiehl.

De Zilvermeeuw

Hans en Marleen Bergamin zijn de vertrouwde gezichten van groepsverblijf De Zilvermeeuw aan de Randweg nabij De Koog. Twee jaar geleden namen ze het bedrijf helemaal over van Marleen haar ouders en na een jaar van investeringen moest 2020 het oogstjaar worden. "De boekingen zagen er ook prima uit, tot maart natuurlijk. Toen de coronacrisis uitbrak, gingen hier de deuren op slot. Dat kwam even hard aan. Je weet niet hoe lang iets duurt. We hadden vet op de botten, maar zo'n situatie kan niet oneindig duren natuurlijk. Toen kwam 1 juni en mocht er weer meer, dachten we. Hier bleven de deuren dicht, terwijl Stayokay wel open mocht. Niets ten koste van hen, maar onze verbazing was groot. Volgens de gemeente zijn wij een ander soort bedrijf, maar het is mij tot de dag van vandaag niet duidelijk waarom dat zo is. We hebben beiden een groepsaccommodatie met verschillende ruimtes. Bij Stayokay heeft alles eigen sanitair, maar met het vrijhouden van bepaalde kamers was dat hier ook zo geweest. Toch was het antwoord vanuit de gemeente 'nee'. Uiteindelijk konden we in juli weer open, maar als de schoolvakanties zijn begonnen is de rustige tijd voor ons ook begonnen. Er zijn dan geen grote groepen meer. Scholen zijn dicht, verenigingen liggen stil", vertelt Marleen.


Hans vervolgt: "Deze zomer hebben we voor het eerst kleine groepen gehad. Vriendengroepjes in weekenden, kampeerders op het veld. We hebben gekeken naar wat binnen de richtlijnen wel kon. Samen met eigenaren van andere groepsverblijven zijn we naar de gemeente gestapt om de mogelijkheden te bespreken. Morten Eschweiler (Bloem en Bos) heeft daarbij bijvoorbeeld veel werk verzet. We kregen de toezegging dat iedereen ook kampeerders en campers mocht plaatsen. Je moest dan wel een tekening indienen en dat hebben wij gelijk gedaan. We hebben best veel ruimte, dus we waren blij. Totdat we een brief kregen van de gemeente met de mededeling dat de landschapsarchitect de tekeningen had afgekeurd. Het paste niet in het landschap. Het kwam er op neer dat we één camper mochten plaatsen."

Hoewel Hans het niet uitspreekt, is de ergernis duidelijk af te lezen op zijn gezicht. Het komt ook niet erg coulant over van de gemeente om een tijdelijke oplossing tegen te houden met deze argumenten, terwijl de ondernemer er al niet zelf voor had gekozen om de deuren te sluiten.

"Het was voor ons geen doen en we hebben besloten toch campers en tenten toe te laten. Niet als concurrentie voor de campings trouwens. Er waren zoveel kampeerders dat de plaatsen vol waren. Mensen komen pas hier als ze al afwijzingen bij andere campings hebben gehad. Wij zijn blij dat we ze een plaats konden bieden. Na een week kregen we dan uiteindelijk toch toestemming voor enkele campers toen de kampeerders allang gearriveerd waren. De gemeente is niet komen handhaven. Maar het is heel vervelend dat dit signaal wordt afgegeven. We doen allemaal onze stinkende best, het zou fijn zijn als er ook een beetje wordt meegewerkt vanuit de gemeente. Maar wij hebben toch echt wat strubbelingen ervaren. We hadden een alcoholvergunning aangevraagd voor ons tijdelijke terras, dat duurde zolang dat het seizoen voorbij was. En andere beperkingen werden bijvoorbeeld opgelegd omdat we maar één ingang hadden. Hadden we dan even een nieuwe deur moeten aanleggen? Maar voor nu kijken we weer vooruit en hopen we dat alles weer aantrekt. De meeste trouwe groepen hebben hun bezoek opgeschoven naar volgend jaar", stelt Hans.

Daarnaast verhuur ik tegenwoordig                 campers. Dat is nog hartstikke leuk ook

"Het blijft koffiedik kijken, maar dit is onze passie en we geven niet zomaar op. Leerlingengroepen vormen geen probleem, omdat die binnen elkaars anderhalve meter mogen komen, maar dan moeten scholen wel durven en dat is lang niet altijd het geval", besluit Marleen.

Teambuilding Texel

Aan het Gerritslanderdijkje brengen we een bezoek aan Morten Eschweiler op zijn groepsaccommodatie Bloem en Bos. Naast zijn groepsverblijf heeft hij zijn bedrijf Teambuilding Texel. "Het artikel moet niet zo'n klaagzang worden, dat wil ik niet", stelt hij direct bij aftrap van het gesprek. Morten is iemand die altijd blijft zoeken naar de mogelijkheden. "Ik ben zo blij met mijn team. Die hebben niet geklaagd en keihard gewerkt, omdat ze wisten dat het een moeilijke tijd was. Ze hebben ondanks de onzekere tijd een tandje bijgeschakeld. Waar de zomer normaal rustig is, was het bij Teambuilding Texel juist drukker. Wij konden namelijk al vrij snel coronaproof groepsactiviteiten in de buitenlucht aanbieden. Niet zoals normaal met grote groepen, maar met gezinnen. Maar dit betekent dus dat je ineens groepen van vier hebt in plaats van bedrijfsfeestjes voor honderd man. Dat vergt veel meer administratieve werkzaamheden om maar wat te noemen. Door de beperkingen in de groepsverblijven, kon ik mezelf geen salaris meer uitkeren en moest ik een uitkering aanvragen. Dat stond me heel erg tegen, ik ben dat niet gewend. Maar het was de enige manier om mijn personeel te kunnen blijven betalen. Het zijn financieel zware tijden, maar bedenk wel dat er gebieden zijn in Nederland die het economisch heel veel zwaarder hebben gehad en daarnaast is er een nieuwe doelgroep naar Texel gekomen die hier misschien wel blijft komen. Zo kunnen we gewoon iets positiefs overhouden aan deze nare tijd."


Sinds de coronacrisis uitbrak zat Morten niet stil, zo was hij betrokken bij een werkgroep die zich bezighield met het vormgeven van de anderhalvemetersamenleving op Texel en in de Evenementenhal van De Krim organiseerde hij een prachtige diploma-uitreiking. "Er kwamen berichtjes van dankbare ouders die zeiden dat het misschien nog wel mooier was dan normaal. Dat doet dan goed. Corrie (Eriks, interim rector OSG red) was ook enthousiast en zij liet al weten dat sommige onderdelen van de diploma-uitreiking wellicht behouden blijven, omdat ze ook zonder coronabeperkingen gewoon leuk zijn. Dat is geweldig om te horen en het was heel leuk om te doen. Natuurlijk hoop ik ook dat alles snel weer normaal is, maar ik ga niet bij de pakken neerzitten zolang dat nog niet zo is", besluit Morten.

Texelsevent

Een branche die het ook zwaar heeft is de evenementenbranche. Men zou dan ook verwachten dat de stemming bij Sijbrand Stiehl niet al te best zou zijn, maar hij staat lachend te wachten als de redactie een bezoek brengt aan zijn loods in De Waal. "Iedere situatie biedt kansen. Er zijn risico's, daar ben je ook ondernemer voor toch?" Sijbrand is een vertrouwd gezicht op Texel en bij bijna ieder evenement betrokken; van de audiovisuele kant bij congressen tot complete evenementen bij bijvoorbeeld SomPop. "Dit weekend was anders bijvoorbeeld Texel Culinair geweest", legt hij uit.

Maar nadat door alle evenementen een streep ging, keek Sijbrand naar wat hij wel kon. "Ik heb een ruim terrein met bestemming voor opslag. Ik ben nu stalling voor strandhuisjes - daar is het terrein speciaal voor ingericht - en ik verhuur containers aan mensen die spullen moeten opslaan in verband met bijvoorbeeld een verbouwing of een verhuizing. Die zet ik bij ze voor de deur en als ze gevuld zijn stal ik ze. Daarnaast verhuur ik tegenwoordig campers. Weet je wat? Dat is nog hartstikke leuk ook! Ze zijn nu ook allemaal verhuurd. Ze worden op dit moment veel door overkanters gehuurd. Dat soort mensen zoeken een specifiek soort camper en komen dan bij mij terecht. Als ze hem terug komen brengen, vertellen ze honderd uit over hun avonturen en hoe ze corona-vrij in hun eigen bubbel vakantie hebben kunnen vieren. Door de verhalen zijn ze soms zo weer twee boten verder", lacht hij.

Ook Sijbrand geeft toe dat het best even spannend was toen alle evenementen werden gecanceld. "Daar hoeven we niet stiekem over te doen. Maar ik heb een functionele loods, en geen overdreven duur pand. Dat heb ik niet nodig, daar heb ik nu ook geen stress van. Ik werk met een 'flexibele schil' van ZZP-ers zoals ze dat zo mooi noemen tegenwoordig. Dat zijn handige jongens die niet afhankelijk zijn van mij en nu ook nog werk hebben, een prettige samenwerking is dat altijd. Maar ik heb dus geen personeel in dienst. We moeten kijken hoe we in de toekomst weer evenementen kunnen organiseren, maar niet vast blijven zitten in het oude. Ik organiseer geen evenementen overigens, ik faciliteer.

Toekomst

Sijbrand ziet juist door de coronacrisis een toekomst voor nieuwkomers, die niet gehinderd zijn door de 'hoe het altijd was-blik'. "Mensen die het bekijken vanuit de nieuwe situatie en daar mogelijkheden in zien. Neem nu de concertreeks bij Paal 17 dit jaar. Ik denk dat we daar meer naar toe gaan. Minder mensen. De tickets zullen dus iets duurder zijn, want de kosten van de organisatie blijven hetzelfde. Het zou betekenen dat mensen keuzes moeten gaan maken."

Groepsverblijf De Zilvermeeuw.
Afbeelding