Karin Rossing: "Iedereen zwaait naar elkaar en dat maakt dat je je hier welkom voelt."
Karin Rossing: "Iedereen zwaait naar elkaar en dat maakt dat je je hier welkom voelt." Foto: Jeroen van Hattum

Altijd gezegd dat we terug zouden gaan

Hoe ben je op Texel terecht gekomen?

Van 1990 tot 1992 hebben wij op 20-jarige en 22 jarige leeftijd gewerkt in de Lindenboom. Aangezien het seizoen toen nog veel korter was en wij iets voor ons zelf wilden beginnen, besloten wij om van het eiland af te gaan. Wel hebben we altijd gezegd dat we - als we nog een keer iets anders willen – terug zouden gaan.


Wat voor werk doe je nu?

Wij hebben begin vorig jaar de TX44 van de familie Hutjes gekocht. Wij hebben de salon gerestyled, het zag er allemaal keurig uit maar wel gedateerd. Ons doel hiermee was ook om een breder publiek aan te trekken. Ook voor onszelf is het plezierig om in een sfeer te werken die jezelf mooi vindt. Het werk zelf is alles wat er gebeuren moet zoals schilderen, schoonmaken, bediening achter de bar of in het loket om de tickets te verkopen. De machinekamer sla ik over, dat is Erik’s afdeling.


'Elke dag weer geeft het gevoel niet echt aan het werk te zijn'


Vanwaar de keuze voor het varen met de TX44?

Wij hebben bijna 25 jaar een luxe buffet restaurant gehad in Eext in Drenthe. Een paar jaar geleden besloten wij het restaurant en ons huis te koop te zetten om nog een keer iets anders te gaan doen hoewel ik het werk tot de laatste dag met veel plezier heb gedaan. In de periode dat het te koop stond, hielden wij hier in de gaten wat er zoal te koop kwam. In eerste instantie dachten wij aan een strandpaviljoen tot wij hoorden dat de TX44 te koop was. Erik heeft zijn grootvaarbewijs en zo hebben wij een combinatie met horeca maar toch een heel ander leven.



Wat voor werk heb je eerder gedaan?

Altijd in de horeca, mijn ouders hadden een zalencentrum en discotheek en als kind werkten mijn zus en ik al mee. Na schooltijd was er voor ons altijd wel iets te doen .Vervolgens in de Lindeboom en daarna ons restaurant waar ik als gastvrouw de gasten samen met Erik ontving. Maar ook meehelpen in de bediening en veel buitenwerk zoals de tuin en netjes houden van de terrassen.

Wat was het aantrekkelijke van Texel om hier terug te keren?

De vorige keer dat wij hier woonden was dat met heel veel plezier. De eerste tijd in Eext was echt wel wennen. Wonen op een eiland is gewoon heerlijk. Het is een prachtig eiland, heel gevarieerd met als voordeel dat je toch ook snel in Den Helder bent mocht het nodig zijn.



Wat doe je zoal in je vrije tijd op Texel?

Wandelingen maken met onze hond liefst heerlijk op het strand, hardlopen of iets afspreken met vrienden. Maar ook naar de Achterhoek of Drenthe naar familie.


Hoe ervaar je de mensen op Texel?

De mensen op Texel zijn open en gezellig en geven je een welkom gevoel. Wij woonden hier nog maar weer net, maar iedereen zwaait naar elkaar en dat maakt dat je je hier welkom voelt. Het woonplezier van toen hebben wij nu ook weer.


Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?

Ik hoop dat de visserij hier zal blijven. In de korte tijd dat wij hier nu wonen, zijn er al een paar kotters weggaan. Wij wonen boven de Kombuis en zien de kotters binnenkomen en uitvaren als wij thuis zijn. Dat blijft een mooi gezicht en dat zullen wij ook missen als we een keer een eigen huis in Oudeschild vinden.



Wat zou er op Texel anders mogen?

Wij wonen hier nog maar weer net 1,5 jaar. Dan vind ik niet dat ik kan zeggen wat er anders zou moeten.



Wat verdient meer aandacht op Texel?

Al is het een landelijk iets, maar dan denk ik de visserij en boeren. Met alle regels en wetgeving wordt de liefde voor het werk soms wel moeilijk gemaakt en dat terwijl het hard werken is.


Wie verdient er een grote pluim op Texel?

Het eerste wat in mij opkomt is de KNRM, die doen geweldig werk! Wij hebben vorig jaar zelf mogen ervaren hoe snel ze ter plekke zijn als je ze nodig hebt. Door hun snelle reageren, hoefden wij de gasten van de middag niet af te zeggen maar waren weer keurig op tijd in de haven. Nou zaten wij vast, maar mensen in nood zijn natuurlijk heel blij als ze hen zien. Dus een grote pluim voor de mensen van de KNRM.


Hoe kijk je tegen het toerisme aan?

Voor ons zijn de toeristen natuurlijk heel belangrijk al zijn er ook Texelaars die met ons meegaan! Zonder de toerist zouden er voor ons geen inkomsten zijn. Het geeft in het seizoen ook gezelligheid in de haven al snap ik ook dat het voor sommigen soms misschien te druk is.



Hoe ga je om met de coronacrisis?

Aan boord is het anders dan vorig jaar, de gasten worden ingelicht hoe het werkt. Alles op 1,5 meter, een looproute en een hele andere werkwijze bij de bar. Het is goed dat de maatregelen er zijn, maar het is soms wel lastig om ze na te leven, bijvoorbeeld bij mijn vader die deze zomer is opgenomen in een verpleeghuis aangezien hij lijdt aan dementie. Door de corona moest hij eerst twee weken in quarantaine en mocht hij geen bezoek ontvangen, dat was heel lastig. Het blijft lastig voor iedereen, vooral omdat het al zolang duurt. Ik hoop dat alles snel weer normaal wordt in plaats van het nieuwe normaal!



Wat doe je over vijf jaar?

Hopelijk zijn wij dan nog gezond en nog steeds aan boord van de TX44! Vijf jaar geleden hadden we niet gedacht nu een rondvaartschip te hebben, maar kijk ons nu elke dag op zee. Wij vinden het werk geweldig evenals de sfeer en gezelligheid. Elke dag weer geeft het gevoel niet echt aan het werk te zijn.


Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?

Ik zou graag Annemarie Bot van Texels Wonen zien. Bert kennen wij al 30 jaar als ik dit zo zeg worden we wel oud haha. Annemarie is een gezellige, lieve en spontane vrouw die met veel enthousiasme in de winkel staat en vast wel iets te vertellen heeft.