Bepalen toekomstkeuzes lastiger
De één vond het thuiswerken geweldig, de ander miste toch wel de uitleg. Over één ding zijn de leerlingen die we spreken het eens. De leraren deden goed hun best met online lesgeven, maar een digitale opfriscursus kan in veel gevallen geen kwaad.
Het is een spannend jaar voor Marijke Bakker, Isis Krouwels, Thijs Visser, Jesse Visser, Robin Wassenaar, Manon Blom (vwo 6) en Saïda Ben Ismaïl en Gwen Smit uit mavo 4. Allemaal doen ze dit jaar eindexamen. Sowieso al een spannend jaar, maar nu helemaal. Vinden ze dat ze achterstand hebben opgelopen of komt het allemaal wel goed?
"Ik vond het geweldig. Nou ja, niet het uitbreken van een pandemie natuurlijk, maar het thuiswerken. Ik kan heel goed zelfstandig werken en mijn eigen tempo bepalen was heerlijk", vertelt Marijke. Anderen denken hier duidelijk anders over. Zo geeft Isis aan dat ze het lastig vond dat er alleen online ondersteuning was via bijvoorbeeld Teams. "Ik miste het kunnen stellen van vragen, ook was het saaier."
Één van de andere leerlingen geeft aan dat het aan het begin heel slecht ging. "Ik deed het echt rustig aan, ik had een beetje het vakantiegevoel. En toen was daar ineens de toetsweek drie na twee maanden bijna niets doen. Dat was wel even aanpoten, maar het kwam goed."
Een blik van herkenning is zichtbaar bij andere leerlingen uit deze groep. "Het is ook lastig om gemotiveerd te blijven als je op zo'n afstand zit. Ik was zelf vrij snel afgeleid. Hoe langer je van school bent, hoe lastiger het wordt", geeft Isis aan.
Wie verkouden thuis zit, krijgt nu geen les
De leerlingen merkten dat het per vak ook verschilt hoe het is om onderwijs op afstand te volgen. "Wiskunde is een stuk lastiger dan bijvoorbeeld Nederlands. Wiskunde B was dramatisch. Het laatste blok had ik het laagste cijfer, al had dat andere redenen", vertelt Marijke.
Gwen legt uit dat dit jaar wel opvalt dat het allemaal steeds sneller gaat. "Het wordt wel lastiger. Ook stages konden niet doorgaan en volgend jaar wil ik een beroepsopleiding gaan doen. Maar open dagen zitten er ook nog even niet in."
Saïda heeft het wat dat betreft wat makkelijker. "Ik wil na mijn diploma nog de havo volgen, dus ik heb nog wat langer tijd om na te denken. Maar dat had ik al bedacht voor corona, dat is dus niet daarom."
Thijs geeft aan dat hij op zich wel vertrouwen heeft in het examen, maar dat de coronaperiode ook wel lastige zaken met zich meebracht. "Het bezoeken van open dagen was niet mogelijk. En er kan van alles met leuke filmpjes, maar dat is toch anders dan een meeloopdag bijvoorbeeld."
Wel hebben de leerlingen de hoop dat introductieweken volgend jaar weer zijn toegestaan, zodat dat plezier gewoon vol beleefd kan worden. Een tussenjaar lijkt minder aantrekkelijk, omdat lekker reizen toch nog onzeker blijft. Het maken van een gerichte keuze is zodoende nog een stuk gecompliceerder en iedere volwassene weet hoe lastig zo'n keuze al kan zijn.
Waar volwassenen zich dienen te houden aan anderhalve meter afstand, mogen leerlingen onder de achttien wel dichter op elkaar. "Heel vreemd op zich. Wij mogen elkaar een knuffel geven. Ik word straks achttien, maar in de school verandert er dan niets. Ik mag dan in school een hand op de schouder van Isis leggen, maar zodra ik buiten ben moet ik anderhalve meter afstand houden", lacht Marijke.
Waar Marijke aangeeft dat ze echt met hernieuwde zin weer naar school ging, geeft Jesse aan dat het vooral het feit was om elkaar weer te zien. Dat was toch minder tijdens de eerste coronaperiode. Het weer les krijgen, heeft duidelijk ook voordelen. De meeste leraren bleken volgens de leerlingen behoorlijk digibeet en hadden al moeite met het aansluiten van het smartboard. "Maar ze deden wel allemaal erg hun best, maar de meeste docenten zijn al boven de vijftig en het lukte allemaal niet altijd even makkelijk. Dat was ook wel aandoenlijk", stellen de leerlingen.
Hoewel het leven al iets normaler is, moeten ook leerlingen met lichte klachten thuisblijven. In tegenstelling tot eerder is er dan geen thuisonderwijs en mis je dus de les. "Dat is lastig. Bij Duits zijn we nu bijvoorbeeld gezamenlijk aan het lezen. Het is lastig als je dat mist", vertelt Isis. Manon vult aan: "Laatst waren er al acht leerlingen niet." De leerlingen moeten regelmatig buiten luchten en ook de ramen staan open. Isis: "Laatst was ik al half natgeregend in de klas, omdat ik te dicht op het raam zat."
Job Schepers