Kees Rijk: "Vroeger op je klompen met je broek in de sokken naar de haven om te helpen op de kotter."
Kees Rijk: "Vroeger op je klompen met je broek in de sokken naar de haven om te helpen op de kotter." Foto: Jeroen van Hattum

'Visserij had ik niet willen missen'

Geboren en getogen op Texel?

Ik ben geboren in De Koog. Mijn ouders hadden daar Pension Erica. Tot mijn zesde jaar heb ik er gewoond. Toen zijn we naar Oudeschild gegaan en na in Den Burg te hebben gewoond weer naar Oudeschild. De haven trekt nog steeds. Ik woon daar met mijn dochters Kia en Chinook.


Wat voor werk doe je en heb je gedaan?

Ik begon op mijn 16e als keukenhulp. Daarna bij de fietsenverhuur en als loodgieter gewerkt. Na mijn diensttijd ben ik gaan varen op de kotter. Dat heb ik gedaan tot 2005 waarna ik 7 jaar een eigen zaak heb gehad. Ik werk nu bij AT Texel Mechanisatie, daar ben ik monteur.


Als jochie van 11 jaar was ik vroeger al aan het sleutelen


Wat heb je met motoren?

Ik denk dat het in je bloed moet zitten. Als jochie van 11 jaar was ik al aan het sleutelen aan Mobyletjes, Puch’s en een Zündapp. Later werd dat een oude auto waar we rondjes mee reden op het parkeerterrein bij Garage Grisnigt. Toen wist ik al dat ik monteur wilde worden.



Wat doe je allemaal in het stockcarteam van de familie Langeveld?

Vooral de motor en de afstellingen van de auto als er iets stuk is. Dan pakken we het met het hele team aan. En verder vooral veel plezier maken.



Hoe kijk je terug op de visserij?

Dat was een mooie tijd die ik niet had willen missen. In Oudeschild speelde het zich vooral af op de haven met je maten. Op klompen, broek in de sokken naar de haven, helpen op de kotter op zaterdag. Ik ging dan met mijn oom, Jitze Barends, mee om in de machinekamer te helpen. Toen ik dan eindelijk een kort weekje mee mocht, werd ik zeeziek, dus dat varen werd hem niet. Tot ik het na mijn diensttijd toch ben gaan proberen. Ik begon op de TX5 als kok. Later bij Wim Boom op de TX66 waar ik twintig jaar heb gevaren en de laatste vijf jaar voer ik op de TX94 bij Kees Boersen. Het was hard werken, maar een prachtig beroep.

Wat doe je in je vrije tijd op Texel?

Er gaat veel tijd zitten in het autocrossen, klussen vind ik leuk om te doen en ik vind het leuk om met vrienden een biertje te pakken.


Hoe ervaar je mensen op Texel?

Een Texelaar vind ik spontaan, sociaal en ook wel recht voor zijn raap, maar dat vind ik juist fijn.


Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?

80 km.


Wat zou er op Texel anders mogen?

Ik vind het jammer dat het kneuterige eilandgevoel er wat vanaf raakt. Grote projecten worden uit de grond gestampt, vakantieparken barsten uit hun voegen.


Wat verdient er meer aandacht op Texel?

Huisvesting is nog steeds een probleem op Texel. Veel woningzoekenden en starters hebben het moeilijk, omdat de vrije sector meestal niet te betalen is.


Wie verdient er een grote pluim op Texel?

De boeren en vissers met hun mooie bedrijven die het door restricties en regelgeving zo moeilijk wordt gemaakt om hun bedrijf op een normale manier voort te kunnen zetten.


Hoe kijk je tegen het toerisme aan?

Het toerisme is er altijd al geweest, hoort ook bij Texel. Veel mensen op het eiland verdienen er hun brood mee.


Hoe ga je om met de coronacrisis?

Het is er, dus je kan het niet negeren. Ik merk wel dat de mensen makkelijker worden. Ikzelf heb samen met mijn dochter Kia twee weken in quarantaine gezeten toen ze thuis kwam uit Zuid-Korea.


Wat doe je over vijf jaar?

Ik heb geen idee. Wie dan leeft, wie dan zorgt.


Wie zou je graag in de volgende “Eiland van …” willen zien?

Marjan Boersen, omdat het altijd gezellig is om een borreltje met haar te drinken.