De kant langs
Fien
“Fien staat er niet in.” Zo meldde Teun Dekker zich vorig week op de redactie. Hij doelde op de dubbele pagina over “Heerlijke gespeeld jongens”, het prachtige boek van Frans Pieterse over de geschiedenis van lichte muziek op Texel.
Teun is niet de eerste de beste. 92 jaar inmiddels, hij was één van de 800 jongemannen die in 1944 door de Duitsers in Assen te werk werden gesteld. Vorig jaar interviewde ik Teun daarover, als zou hij de “laatste der Mohikanen” zijn. Dat bleek overigens niet het geval, er zijn nog meer Assengangers in leven, zo vertelde Arie Maat mij. En die kan het weten. Gerrit Hoogerheide, inmiddels 100 jaar, en Willem de Boer, die in februari de 100 hoopt te halen, zijn ook beiden in Assen geweest.
Het was niet de leukste tijd daar voor die jonge Texelaars, maar er was ook entertainment. Wiep Ruijter van de Rhytmische Eilanders moest ook naar Assen en formeerde daar een band. Texelaars verheugden zich op hun optredens, blijkt uit hun dagboeken.
Terug naar Fien, de zus van Teun, op de foto staan ze als kind. “Ze was zes jaar ouder dan ik”, vertelt Teun. “En ze kon prachtig zingen. Maar in dat artikel kom ik haar nergens tegen.” Daar had ie gelijk in. Ik toonde Teun de proef van dat dikke boek van Frans. Meer dan 260 pagina’s dik, boordevol met namen en foto’s en andere informatie over muzikanten. Daar staan zóveel muzikanten in, die passen onmogelijk allemaal in dat artikel.
Dat wilde Teun wel van me aannemen, wat niet weg nam dat hij zich plaatsvervangend wat miskend voelde. De naam van Fien kwam me overigens niet bekend voor. Ik bladerde met Teun door de proef, maar we kwamen haar ook daar niet tegen. Absoluut geen verwijt aan Frans, die postuum al via Lies liet weten niet volledig te kunnen zijn. “Een onmogelijke opgave.”
Teun liet zich niet zomaar afschepen. Misschien heeft ze wel in de Texelse Courant gestaan. We tikten haar naam in het digitale archief van de Texelse Courant. Daar kwam ze tevoorschijn. Maar niet op de manier die we zochten. In 1933 werd Fien eerste in de categorie meisjes 12 tot 14 jaar eerste op de hinderniswedstrijden op het ijs van de Lunetten bij Oudeschild. Op 10 maart 1943 kwam ik haar weer tegen. Ze bood een accordeon (Höhner Klavier) te koop aan. Z.g.a.n. 250 gulden. Op 20 februari eindigde Fien, verkleed als Ada van Holland, op de 50ste plek op een gemaskerd bal in Pen’s Schouwburg (nu de Chinees).
Maar niets over haar als zangeres. Maar Teun wist het zeker. “Ze zong volgens mij met Wieb Ruijter, Joost Kant en ook wel met Ben Beumkes de schilder.” Zondag dook ik opnieuw in het krantenarchief. Ik vond een advertentie waarin op 5 augustus 1944 het huwelijk tussen Fien en Alex Vogelenzang werd aangekondigd. Dat huwelijk was overigens geen lang leven beschoren.
Vogelenzang bleek ook muzikant. Ik tikte zijn naam in. En waarachtig. In een verslag over de “Amateuravond” in Casino rond de jaarwisseling 1942/1943, waarin volgens de krant “meer dan 2000 handen zich warm klapten voor de Rhytmische Eilanders”, duikt ook de naam van Fien op. Ze kreeg een goede recensie: “Fien Dekker oogstte met haar zang bijval. Goed was haar samenzang met mej. J. Hemelrijk.” Ere wie ere toekomt.
Gerard
