Vincent Lap van De Lieuw, en akkerbouwer Wouter Lap bij een kist blauwmaanzaad. "Een leuke teelt, maar niet makkelijk."
Vincent Lap van De Lieuw, en akkerbouwer Wouter Lap bij een kist blauwmaanzaad. "Een leuke teelt, maar niet makkelijk." Foto: Gerard Timmerman

Maanzaad: Leuke teelt, maar niet makkelijk

Naast traditionele teelten, zoals aardappels, suikerbieten en graan, groeien er op de Texelse akkers de laatste tijd bijzondere gewassen. Kapucijners, veldbonen, gele mosterd en… papaver.


“We proberen met onze beheerpakketten wat meer diversiteit te stimuleren”, vertelt Vincent Lap, project- en pr-medewerker bij Natuur- en Landschapsvereniging De Lieuw. “Meest bekend zijn de akkerranden, waarvan we dit jaar een hectare of 90 hebben staan. Dit jaar vallen met name de zonnebloemen zo op.” Wouter Lap van Landbouwbedrijf “Bute Weste” bij Den Hoorn. “Het was weer een erg droog voorjaar. Zonnebloemen kunnen hier goed tegen."

De wilde planten trekken bijen, lieveheersbeestjes en andere insecten aan die weer natuurlijke vijanden zijn voor onder andere de schadelijke bladluizen.”

Vincent: “Akkerranden en andere extensieve teelten zijn goed voor de biodiversiteit. Aantrekkelijk voor de veldleeuwerik, de kneu en ander vogels. Een ideaal overwinteringsgewas, want als het geoogst is, moet het gewas tot 15 maart blijven liggen (extensieve teelten t/m 15 maart, akkerranden t/m 15 juli) Als er kieviten in dit overwinteringsgewas gaan broeden kan de boer een pakket aanvragen om zijn land langer onbewerkt te laten. Zo proberen we van alles uit ten behoeve van de boerenlandvogels.”

Opvallende eend in de bijt van bijzonder teelten is papaver. Wouter, zijn broer Jelle en vader Piet telen het in samenwerking met De Lieuw. “We proberen het dit jaar voor het eerst. Het is een leuke teelt, maar niet makkelijk. Het is héél fijn zaad, per hectare zaai je maar één kilo. Het is een uitdaging om de zaaimachine goed af te stellen. Maar het is gelukt.”

Papaver is bij velen bekend als opiumplant. Maar hier wordt het geteeld voor blauwmaanzaad. Vincent: “In één knop zitten wel 3.000 zaadjes”, schudt hij er eentje heen en weer. Als hij hem in tweeën snijdt, stroomt er een indrukwekkende hoeveelheid zaadjes uit.

Wouter: “Je hebt twee rassen: roze en witte. Dit is Marianne, de witte.” Eenmaal in bloei, was het papaverveld een ware blikvanger. “Mensen stapten van de fiets om foto’s te maken. Ze vertrapten het zelfs en we vonden ook bollen die waren gekerfd. Maar het gaat natuurlijk om het zaad.”

Hij rijdt een kist bij de droogwand vandaan. Geoogst en geschoond door de combine. “Het is mooi blauw van kleur”, laat Wouter het zaad door zijn vingers lopen. Het is een handelsgewas. Geen contract, we moeten zelf een koper zien te vinden. Het wordt gebruikt voor broodbereiding en medicijnen. We willen het graag op Texel afzetten, zoals we dat ook met onze pasta doen.”

Ze hebben Annet van Ruitenburg, schrijfster van kookboek “De Smaak van Texel” gevraagd een recept te maken: maanzaadcake met witte chocolade. Voor dit recept heeft ze voor duindoorn gekozen. “Een typisch wadden- en kustbesje. De zurige frisse smaak past goed in de cake.” Het recept is te vinden op de website van VVV Texel (www.texel.net).

Afbeelding