De kant langs
Vrijbuiters
Mijn naam is Dick Doorwrocht en ik ben gedragswetenschapper. Ik ben door mijn instituut naar het eiland gestuurd om jullie doen en laten te onderzoeken. En dan vooral hoe jullie met regels en voorschriften omgaan. Nog preciezer: hoe jullie die aan je laars lappen. Daarover waren hier in Den Haag namelijk nogal wat klachten binnengekomen.
Niet onterecht, zo leerde mijn onderzoek. Ik heb op veel plekken studie verricht en was ermee bekend dat eilanders er een eigen moraal op nahouden en een broertje dood hebben aan naleving van de wet. Hier is het meer regel dan uitzondering. Jullie zijn vrijbuiters!
Een paar voorbeelden uit mijn rapport: jullie houden je niet aan de maximum snelheid. Waar 80 km/uur mag trappen jullie het gaspedaal in tot 100, als er 60 staat tot 80 en ook op De Staart in de bebouwde blijft het gas er op. De borden van 30 km/uur in de Dennen kan SBB net zo makkelijk weghalen. Alsof ze onzichtbaar zijn.
Ik zag chauffeurs inhalen waar het niet mag, druk pratend met in één hand een mobieltje aan hun oor, net als fietsers trouwens, die ook nog wel eens zonder licht en bel, op het verkeerde fietspad of tegen het verkeer in rijden. En ook wildrijdende MTB’ers. Dat stukje verboden fietspad bij Ceres is een lachertje. Jullie verplaatsen gewoon de stenen en knippen sloten en draden door.
Tot zover mijn waarnemingen in het verkeer. Jullie zijn ook een volk van jutters, stropers, clandestiene stokers, handelaars in verboden pillen, illegale bouwers, clandestiene verhuurders aan toeristen en vergeetachtig als het op afdracht van toeristen- en andere belasting aankomt. Achtertuintjes worden stiekem vergroot. En dat is nog maar een greep uit mijn bevindingen.
Hoe weet ik zo goed dat dit allemaal Texelaars zijn geweest? Toen ik hier onderzoek deed, waren er door corona vrijwel geen toeristen op het eiland. Dus moeten het wel Texelaars zijn geweest.
Jullie zijn dus geen lieverdjes. Maar dat is kinderspel vergeleken bij de rest. Dat bleek in deel 2 van mijn onderzoek, toen de toeristenstroom weer op gang kwam. Waar Texelaars zich over het algemeen goed aan de 1,5 regel houden, blijken toeristen die aan hun laars te lappen. Ze dringen voor, gaan zonder karretje of mandje de supermarkt in, reserveren vooraf geen plekje bij het museum. En als ze dan op de bonnefooi komen en het deksel op de neus krijgen, schelden ze het personeel de huid vol.
In het verkeer al minstens zo erg. Op de fiets met drie of meer naast elkaar, met scooters, motorfietsen, auto’s of andere voertuigen over fietspaden. Negeren op het strand aanwijzingen van de badmeesters, etc. etc. Midden op de weg ineens stoppen, voorrang geven waar dat niet moet, levensgevaarlijk!
Dat is nog maar het kleinere werk. Ik weet niet of jullie het in de gaten hebben, maar sluipenderweg nemen overkanters bezit van jullie eiland. Banken, politie, brandweer, ambulance, hoogheemraadschap, in de natuur, overal hebben ze het voor het zeggen. Ze nemen vakantieparken over, kopen met hun dikke portemonnees de mooiste huizen en bunders boerenland op. Vanuit Brussel traineren ze boeren en vissers en ga zo maar door. Hoe? Steeds bedenken ze een nieuw regeltje en pikken zo een stukje Texel in.
Als dat onderzoek mij één ding duidelijk heeft gemaakt, dan is het dit: Texelaars, jullie ondeugden vallen in het niet bij die van de rest van de wereld. Dat rapport heb ik maar door de versnipperaar gehaald. Dit is niet de uitkomst waar ze in Den Haag op zitten te wachten.
Gerard