Anders bekeken...
Twie is Tessels…?
Ik ben in Oldebroek en fiets de Zuiderzeeroute met voor in het zitje een babbelend meisje.
Ze wijst de koetjes aan en ik roep boe in haar oor, ze ziet de schapen in de wei en roept hard bèèèèh!. Eentje ligt met de biene in de lucht en ik zet de fiets neer. En loop naar het hek. Op de arm de blonde kletskous, ze kijkt me vragend aan als ik over het hek klim en het schaap een zetje geef. Als we weer verder rijden heeft ze mijn bel gevonden, en oh dat is genieten.
Ik zing: "Schaapje, schaapje heb je witte wol" en krijg begeleiding aan het stuur. Tegemoet rijdende fietsers lachen en Floor wordt al enthousiaster.
De voeten die keurig onder een bandje zitten, springen op en neer. Bij het Noordeinde wonen de oude opa en oma en daar steken we op voor koffie en limonade. Ze zijn blij verrast, Tessels bezoek op een doordeweekse dag. “Wil je nog een bakkie?”, vraagt oma en ik knik.
“Ja twie is tessels" en Floor praat me na, ze wil ook nog een beker limonade, al dat fietsen maakt dorstig. “Ze drinkt als een klein kalfie", zegt opa. Ze klokt het naar binnen.
“En wat een goed nieuws", zegt Oma. “Er komt nog een baby bij!” Zeker, dat beaam ik.
“Ik krijg een broertje!”, roept Floor opgewekt en ze laat in dezelfde gang een boer. We moeten allemaal lachen. Op de terugweg zie ik een ooievaar. Ik stop om mijn mobiel te pakken, zo dichtbij in de wei.
Floor kijkt ook, maar het geduld raakt op, de bel rinkelt. Hoog in de lucht zweeft ze en bij Elburg zie ik haar zitten op het wagenwiel. Ik wijs in de lucht, maar Floor dommelt een beetje.
We vervolgen onze tocht weer terug en ja hoor, nog eentje. Ik ben blij verrast en fluister nu “ssst”, maar Floor dommelt . Ik ben verguld met mijn foto en zing zachtjes nog over het schaap en de drie zakken wol.
Twee ooievaars voor twee zwangere schoondochters. Hoe gelukkig kan een mens zijn.
Ik hoor de bel weer rinkelen en word wakker uit mijn gemijmer. De benen dansen in het zitje, net zoals mijn benen op de trappers gaan.
Thuisgekomen til ik haar van de fiets. Wel verdikke, er mist een schoen. Ik zoek in de mand voorop, maar nee, de All Star is foetsie.
“Wat moet dat nou? Je kunt toch niet op ien schoen?” Floor ziet geen probleem, ze pakt haar laarsjes en stapt verder……
Jozien