"Op elk weg van Texel geweest"
Liefst 44 jaar werkte hij als 'de man op de wagen met de kraan' bij Tatenhove. Recent nam Harry Witte uit Den Burg afscheid van het aannemingsbedrijf in Oudeschild. "Ik heb er altijd met veel plezier gewerkt."
Het kwam hem al zo raar over. Normaal wordt bij Tatenhove altijd goed afscheid genomen van collega’s die vertrekken, maar het leek bij Harry Witte op zijn laatste werkdag wel alsof er niets te gebeuren stond. Nergens wat te merken en ook Willem van Tatenhove zwaaide in de middag naar hem alsof het een gewone dag was. Schijn bedriegt; in de middag ging Harry Witte nog even met zijn vrouw - die in het complot zat - een rondje op de fiets en aangekomen aan de IJsdijk ontdekte hij dat zijn collega’s erg goed hun mond kunnen houden. Vrijwel allemaal waren ze - op gepaste afstand - speciaal voor hem aanwezig. Tot verrassing van Harry waren zelfs zijn zoons en schoondochter er en was neef Jaap ter plekke met zijn foodtruck om iedereen van een biertje en een kroketje te voorzien. “Ik had het pas op het laatst in de gaten."
Het werd daarmee een waardig afscheid van het bedrijf waar hij in 1976 op zijn 22ste begon te werken, nadat hij uit dienst was gekomen. Eerder werkte Harry na de LTS eerst een tijdje in de bollen bij Uitgeest, op Westerslag bij Henk Koopman, bij Rab en ook al een maandje bij Tatenhove voordat hij in dienst ging. Tijdens zijn diensttijd behaalde hij zijn groot rijbewijs, waardoor Harry terug bij Tatenhove meteen op de vrachtwagen (een Bedford) aan de slag kon gaan. Hij reed in eerste instantie samen met Floor Visser en later zat hij alleen op de wagen. Harry kwam vervolgens bekend te staan als de man die op ‘de wagen met de kraan' reed. Willem van Tatenhove rekende bij zijn afscheid uit dat hij de afgelopen 43 jaar qua kilometers op Texel veertig keer de wereld moet zijn rondgereden. "Op elk weggetje waar je met een auto kan komen, is hij wel geweest."
Harry maakte daarbij de nodige bijzondere dingen mee. Bijgebleven is hoe hij ooit op de kruising van de Rozendijk en de Jan Ayeweg aan de rand van De Dennen een man tegenkwam die vroeg of hij mee kon rijden. Harry was wat verbaasd, maar de man bleek zijn auto kwijt te zijn. Hij had hem ergens bij een huis neergezet. De man had geluk dat Harry uit zijn beschrijvingen al snel wist op te maken waar de auto stond, maar toen volgde nog een tweede verrassing; de man was ook zijn vrouw kwijt. "Die had hij ergens op een bankje langs de weg gezet en gezegd dat ze daar moest blijven zitten, totdat hij terug zou komen met de auto. Ik heb niet gehoord hoe het afgelopen is, maar het zal vast wel goed zijn gekomen." Andere anekdote was dat ze op een dag bij een fietspad aan het werk waren toen er opeens twee fietsers out of the blue voorbij kwamen. Het was nogal hobbelig, waardoor een niet al te royaal geklede dame ook nogal 'hobbelend' voorbij kwam. De rest van de dag was elkaar alleen maar aankijken voldoende om in de lach te schieten. Met verkeerslichten had Harry een bijzondere verhouding. Toen die nog op de kruising van de Bernhardlaan en het Schilderend stonden, had hij een keer een stoplicht te pakken. Later op de Rozendijk was het – toen daar nog stoplichten stonden – ook een keer raak. Harry meldde het netjes op kantoor bij Ko Lagerveld waarna Ko riep ‘dat je zoiets één keer doet’. Harry lachend: ‘Nou ja, dat had ik toen toch al een keer eerder gedaan.’
Het was niet maatgevend voor zijn werk; Willem omschreef hem eerder als een hoeksteen van het bedrijf, een loyale medewerker en iemand op wie je kon bouwen. Harry had het intussen ook prima naar zijn zin op het werk. Hij versleet in totaal twee Bedfords, drie Mercedessen en één Ginaf en zag in 43 jaar ongeveer zeventig collega’s gaan en komen. “Toen ik begon bij Tatenhove waren we met een man of 15 en het zijn nu zo’n 35 mensen." Hij denkt met plezier terug aan kampeerweekenden die in het voorjaar gezamenlijk tijdens 'Texelweekends' op De Krim werden gehouden (“dan kon je meteen voordat de vakantie begon, zien of je alles nog had als je de tent opzette”), voetbaltoernooien die gehouden werden en gezamenlijke uitjes zoals een dag vissen of een dag naar de Floriade in Zoetermeer. “En na afloop kwamen de partners erbij en gingen we gezamenlijk uit eten.”
Harry is op Texel zo'n veertig keer de wereld rond geweest
Harry doet het de komende tijd even rustig aan, zal wat vaker op de tennisbaan te vinden zijn en hij is van plan wat vaker naar de overkant af te reizen waar één van de kinderen woont. ‘Daar hebben ze een grote tuin, dus daar is ook nog wel het nodige te doen.”