Thriller rond opstand
Een moord op een Duitse oud-generaal op de Georgische Begraafplaats, de verdwijning van een jonge vrouw en een stel verdachte branden op het eiland. Het zijn een aantal ingrediënten van de nieuwe thriller 'Kaap Moord' van Peter van Beek.
Het is zijn vijfde boek in een reeks van thrillers die op Texel plaatsvinden en waarin de eigenzinnige politierechercheur Lone Telander de hoofdrol speelt. 'Kaap Moord' staat in het teken van de Georgische Opstand die 75 jaar geleden op Texel plaatsvond. Het boek werd al in april gepubliceerd omdat de opstand op 6 april 1945 begon, maar legde het vervolgens qua aandacht af tegen alle aandacht voor de coronacrisis.
Het boek is chronologisch geschreven, je wordt als lezer niet geplaagd met al veel uitweidingen of onnodige zijpaden, waardoor het - onder meer voor de ontspanning - een aangenaam boek is om te lezen. Het boek nodigt na wegleggen uit om het weer op te pakken en door te lezen om te ontdekken hoe het verhaal zich verder ontwikkelt.
Dat begint met het bezoek van de Duitse generaal Helmut Baumgarten en zijn kleindochter Jana Brunwasser aan het Russenkerkhof. Onverwacht duikt er een Georgiër op en na een plotselinge woordenwisseling vermoordt hij de Duitse generaal. Normaliter is het aantal Georgiërs op Texel niet zo groot, maar uitgerekend op dat moment zijn er in het verhaal tientallen Georgiërs op het eiland in verband met de opstand 75 jaar geleden waardoor het voor de politie lastig uitdokteren is wie de dader kan zijn.
Tussendoor speelt er een verhaal over een moeder van twee jonge kinderen (Kim Huizinga) die zich even een week anoniem heeft teruggetrokken op De Krim om haar man, die in Georgië woont, te ontvluchten. Haar moeder woont in Den Hoorn, haar ex-man woont in Oosterend, maar zij weten beiden niet waar Kim is omdat ze echt even volledig van de radar wil zijn. Probleem is dat haar man uit Georgië haar wel weet te vinden...
Beide verhalenlijnen lijken los van elkaar te staan, maar tegelijkertijd zit je als lezer af te vragen waar het verband tussen beide ontwikkelingen zit. Dat gebeurt aan de hand van rechercheur Lone Telander die er in alle eigenzinnigheid geen moeite mee heeft om het aan de stok te krijgen met een Duitse collega die naar Texel wordt ingevlogen Telander presteert het ook om het aan te leggen met een belangrijke getuige, iets wat absoluut 'not done' is, behalve bij haar.
Leuke aan het boek is dat er veel herkenbare plekken en gebouwen op Texel worden beschreven. Dat gebeurt duidelijk fictief; zo is er sprake van een huisarts die zijn praktijk in Oudeschild heeft. Dat voorkomt in ieder geval herkenbaarheid, waardoor het ook voor Texelaars duidelijk blijft dat het een fictief verhaal is. Het eind is wat abrupt, maar verklaarbaar als je terug gaat redeneren. Ook niet onbelangrijk in deze tijd: er komt geen woord corona in het boek voor.
Jeroen van Hattum