Trots als leerling diploma had
Hoe ze eruit zag, was voor diverse Texelaars onbekend. Maar ze kenden haar allemaal als 'Dilly van de OSG' van het bellen naar school. Binnenkort neemt Dilly Duin afscheid van de OSG na een loopbaan die in 1974 op de LTS begon.
Ziekmeldingen, leuke dan wel vervelende boodschappen aannemen en het inschrijven van nieuwe leerlingen. Het verliep jarenlang via Dilly Duin uit Den Burg, werkzaam op de receptie van de OSG en vaak het eerste aanspreekpunt aan de telefoon voor iedereen die naar school belde.
Ze werkt sinds 1993 op de OSG aan de Haffelderweg, maar ze begon in november 1974 aanvankelijk op de administratie van de toenmalige LTS aan de Emmalaan in Den Burg. De toen 19-jarige Dilly, dochter van Piet Wit van de TEM-centrale, had net een studie aan de kweekschool in Den Helder afgebroken en zocht werk. Ze kon aan de slag bij Jaap Eelman die destijds op de administratie van de LTS zat. Eelke Bouwman was in die dagen nog directeur van de Lagere Technische School.
Een paar weken na haar aantreden kende ze tijdens de viering van Sinterklaas meteen haar vuurdoop; ten overstaan van de leerlingen werd ze op schoot geroepen bij Sinterklaas. Dilly maalde er niet om en doorstond het met glans. Ze was niet veel ouder dan sommige leerlingen en dat leverde wel vaker bijzondere voorvallen op. Zo werd ze ooit bij het 'aardappelsouper' - vroeger een jaarlijks diner op school dat door de leerlingen werd voorbereid - moeiteloos voor leerling aangezien. "Ik heb toen ik net 20 jaar was ook een keer een groep leerlingen met de auto naar Hoorn gebracht voor een open dag bij de MTS. Ik was op dat moment de enige die kon. Het ging allemaal goed, maar ik was erg blij toen ik in Hoorn was." Begin jaren tachtig maakt ze de fusie mee van de LTS, de Landbouwschool en de Huishoudschool tot het Lager Beroeps Onderwijs Texel (LBO).
We zijn allemaal jong geweest, dan verken je je grenzen
Toen de kinderen kwamen, was ze een paar jaar weg, maar in 1993 keerde ze terug op de OSG. De onderwijswereld was opnieuw net veranderd; het LBO en de toenmalige RSG waren twee jaar eerder gefuseerd tot de huidige OSG De Hogeberg. De administratie werd ingewisseld voor de balie en de telefoon. Het belangrijkste bij de vele gesprekken die ze aan de telefoon voerde, was voor Dilly een correcte omgang met elkaar. "Je moet anderen behandelen zoals je zelf ook graag behandeld wil worden." Uiteraard maakte ze in de loop der jaren de nodige smoezen mee, iets wat ze vanuit de leerlingen bezien wel kon waarderen. "We zijn zelf ook allemaal jong geweest en het hoort er dan bij om je grenzen te verkennen en te ontdekken." Dat betekende echter niet dat de leerlingen zomaar weg kwamen met smoezen. Zo was er eens een leerling die zich voordeed als één van zijn ouders om zich ziek te melden. Een nadeel: Dilly kende die ouders toevallig goed en hoorde meteen aan de stem dat ze niet één van de betreffende ouders aan de lijn had. Ook bijgebleven is een leerling die te laat kwam en bij haar verklaarde dat de leraar die het eerste uur les gaf "iets teveel was voor op de nuchtere maag." Minder leuk waren de telefoontjes waarbij bijvoorbeeld overlijdens aan de orde waren. Door de jaren heen ging ze meerdere keren namens school naar uitvaarten om er voor de leerlingen te zijn. Een leuke bijkomstigheid was dat ze ooit spontaan van Jan Wolkers een rondleiding door zijn atelier kreeg aangeboden, nadat hij in de gaten had gekregen dat hij met 'Dilly van de OSG' te maken had. "We kenden elkaar niet, maar hij wist meteen wie ik was toen hij mijn naam hoorde."
Ze kijkt met trots terug op de diploma-uitreikingen. "Ik schreef vaak de nieuwe leerlingen in en dan waren het echt nog kinderen. Bij de diploma-uitreikingen zag je ze vervolgens keurig gekleed als volwassene staan en dan zag je ook hoe trots de familie was. Ik kijk ook met trots naar bijvoorbeeld Gor Khatchikyan als je hem nu op televisie ziet vertellen over corona. Op school gaf hij vroeger al aan dat hij arts wilde worden. En toen Muriel Mast hier nog als leerling op school zat, schreef ze in het afscheidsboek dat ze zou terugkeren als lerares Engels en dat heeft ze gedaan."
Dilly verlaat de school op een moment dat het weer de goede richting uitgaat en dat doet haar goed. Bedoeling is om na de pensionering de oude hobby fotograferen weer op te pakken. "En er is straks meer tijd om te lezen en te reizen." Ze kijkt tevreden terug op het werk. "Het was fijn met de collega's, sommige van hen zijn eigenlijk meer vriendinnen dan collega's geworden."