Anders bekeken
Voorzang…
Slingerend op mijn oude opoefiets fladder ik in een groene jurk door de weggetjes en luister naar het gebrabbel voor me. Het fietsstoeltje aan het stuur en de kleine meid kraait en draait. "Waar is opoe?" Het koppie gaat omhoog als ik tegen haar praat, net als het bekkie dat open gaat bij een lekker hapje.
Bij het Wagejot is het een file van de dikste auto’s, ik zie dat er een hoop kraamvisite is bij de Grote Sterns. De pas geworden ouders vliegen af en aan en maken een kabaal, bijna nog meer dan de kraamvisite. Ze hebben geen opslag in de bek zoals de meeuw, dus er moet flink worden gevlogen. De grootste kijkers en de grootste camera’s worden geplaatst met stoel en al. Ja, ja, we kunnen ze volgen digitaal, overal wordt de data bestudeerd. Ik ken ze, de sterns duiken vaak als een speer het zeewater in naast of voor me.
Prachtig. Als het water helder is zie ik ze met de buit ervandoor vliegen. Er wordt niet leuk naar Souwtje gekeken, maar Souw wil naar heel ander water dan het Wagejot. Zo ver reikt hun dierenkennis niet. 'Souwtje zeevrouw' heet ze. Ik zie de blonde snuit omkijken: "ik wil achter de diek."
Een jongen van circa twintig wil me voorbijrijden, maar ik zet net aan om naar boven te gaan en dat lukt niet zonder een gangetje. Hij lacht en ik lach terug. Hij heeft ook geen ondersteuning en moet op de pedalen. Om zijn nek een kijker, we rijden samen een stuk op. “Heb je veugels gekeken?", vraag ik. Hij knikt enthousiast . “De grote sterns?” "Ja die ook, maar ik heb ook iets heel moois gezien." Hij kijkt verheerlijkt.
“Vanmorgen was er een bericht dat de Groene Fitis op Texel is gesignaleerd en die wou ik zo graag zien!” De Dutch Birding doet het goed. Het Krimbos doet het goed. Na de ontdekking van de vele orchideeën, nu de zeldzame Groene Fitis aldaar. “Ik hoorde het aan de zang, zo mooi…!"
De beste jongen - met wat dons op de kin - is vanuit Alphen aan de Rijn naar de pont gereisd en is op de fiets over het eiland zijn geluk aan het beproeven. En met succes, leuk om te horen. Het echte geluk heeft niet veel nodig. Een gewone fiets, voeten op de pedalen, een goed gehoor, een kijker en geduld …
“Dag mevrouw, fijne dag", zegt hij .”Jij ook man, geniet nog even." Zingend vervolg ik mijn fietstocht, een groene dikke fladderende opoe die zingt. Hier mag het….
Jozien