"Passie proef je terug op je bord"
Hoe bent u op Texel terecht gekomen?
Ik ben hier gekomen door zeilles te geven bij catamaran zeilschool De Eilander bij paal 33.
Wat voor werk doet u?
Ik ben eigenaar en chef-kok bij Hotel Brasserie Rebecca.
Gastvrijheid hoog in het vaandel houden
Hoe bent u met Rebecca in aanraking gekomen?
Naar een aantal jaar eigenaar te zijn geweest van zeilschool De Eilander begon ik het koken te missen. Nadat ik de zeilschool had verkocht, ben ik weer gaan koken in de Worsteltent. Tijdens onze vakantie werd ons Hotel Rebecca aangeboden. Hier hoefden wij niet lang over na te denken. Omdat ik kok in hart en nieren ben, hebben wij er een brasserie bij gemaakt.
Wat is het mooie aan koken?
Het mooie is van één of meerdere producten een smaakvol gerecht te maken en dat je gasten het lekker en mooi vinden. Koken is echt mijn passie. Producten die met plezier en liefde zijn gekweekt of geteeld, daar kun je iets moois mee doen en dat proef je terug op het bord.
Doet u nog net als vroeger aan zeilen?
Nee eigenlijk zeil ik nooit meer. Misschien nog één keer per jaar een uurtje ongeveer om even het gevoel te houden.
Wat doet u verder zoal in uw vrije tijd op Texel?
Ik fotografeer graag, vooral macrofotografie. Heerlijk op je buik in het gras of in het bos. Even je gedachten naar iets anders. Maar natuurlijk ook naar het strand om foto’s te maken. Dit doe ik graag samen met Patrick de Graaf, die heeft mij hiervan de fijne kneepjes geleerd.
Hoe ervaart u de mensen op Texel?
Behulpzaam, eerlijk, vriendelijk en recht voor hun raap.
Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?
De kleinschaligheid, rust en ruimte.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Ik denk dat we ons moeten blijven realiseren (en dat het een speerpunt moet zijn) dat het belangrijk is om jonge (ondernemers) mensen te behouden en aan te trekken voor Texel. Met het oog op de vergrijzing en om de economie op het eiland draaiende te houden. Beetje afgezaagd, maar het woningprobleem mag ook anders. Meer betaalbare woningen, ook voor starters.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
Jonge ondernemers die in deze tijd een eigen zaak willen beginnen. Ik weet zelf hoe moeilijk dat soms is en hoe hard werken het is.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Mijn ouders die altijd achter mij staan en ons (Corine en mij) altijd hebben gesteund en geholpen. Bedankt Pa & Ma!
Hoe gaat u met de coronacrisis om?
Natuurlijk is het lastig, maar vooral wennen. Ik denk dat dat voor alle ondernemers geldt. Wij (horeca-ondernemers) hebben tijdens de begintijd van de coronacrisis een appgroep aangemaakt waar tips en regels werden besproken. Wij - en dan bedoel ik ook onze collega’s - hanteren de regels van het RIVM. Voor mijzelf heb ik de coronatijd niet als heel lastig gezien. Natuurlijk wel zorgen omdat er 0 inkomsten waren. Wij hebben de ruimte en vrijheid. Er was/is elke dag wel wat te doen.
Hoe kijkt u tegen het toerisme aan?
Natuurlijk erg positief. Het is mijn bron van inkomen en van nog heel veel mensen op Texel. Dit moeten we blijven koesteren en gastvrijheid hoog in het vaandel houden.
Wat doet u over vijf jaar?
Zo ver vooruit kijken doe ik niet, ik geniet van elke dag.
Wie zou u graag in een volgende ‘Eiland Van...’ willen zien?
Erik Polderman van Surfschool Foamball.