Marianne Langeveld van het vernieuwde Boutique Hotel Texel, dat na de heropening in februari  snel weer dicht ging. Nu weer geopend.
Marianne Langeveld van het vernieuwde Boutique Hotel Texel, dat na de heropening in februari snel weer dicht ging. Nu weer geopend. Foto's: Stefan Krofft/Boutique Hotel Texel

Lastig, uitdagend, maar ook heel waardevol

Roerige tijden, zeker in de horeca- en hotelsector. “Lastig en uitdagend”, zegt Marianne Langeveld van Boutique Hotel Texel in Eierland, tevens voorzitter van de Texelse Hotelvereniging. “Maar ook waardevol. Als hotels hebben we elkaar weer gevonden: dit overkomt ons allemaal, ook en zeker de natte horeca, we moeten er nu met elkaar staan.”


De krachtenbundeling resulteerde onder meer in de actie van Texelse hotels om gezamenlijk 1001 hotelnachten beschikbaar te stellen voor “zorghelden” in de breedste zin.

Onwetend van wat zou komen, ging Boutique Hotel Texel, net als veel andere horecabedrijven, in januari een maand dicht voor een ingrijpende verbouwing. “Op 6 februari begonnen we weer, een beetje proefdraaien zodat we er in maart klaar voor waren voor een mooi seizoen. Toen op 16 maart de horeca op slot ging, kwam er veel op ons af. De telefoon stond roodgloeiend door gasten die wilden annuleren, de reserveringen vlogen de agenda uit maar ook collega's die hun ei kwijt moesten en bestuurlijk Texel dat zocht naar geluiden uit de markt. We hoefden niet te sluiten als hotels, maar zijn wel acht weken dicht gegaan. Duidelijk werd al snel dat het voorseizoen geen kans had. Hoe zou de rest van het seizoen er uit gaan zien?, vroegen we ons bezorgd af. Gaan we volle bezetting draaien en hoe dan? Willen mensen nog wel in de horeca werken en hoe groot is het risico? Onzekerheid ook bij de medewerkers. De één had zoiets van: dit gaat mijn straatje wel voorbij, maar een ander, bijvoorbeeld met een oudere vader of moeder, voelde angst. Wat betekent het voor mijn inkomen, vakantie?, en dat soort vragen. Die laatste onzekerheid werd door de loonbijdrage door het rijk snel weggenomen.

Als branche hebben we de koppen snel bij elkaar gestoken en onder meer een sectorprotocol gemaakt. Hotels die open bleven werkten volgens die richtlijnen. Inmiddels zijn er alweer veel veranderingen en de berichtgeving vanuit Den Haag verandert nog steeds. Veel regels zijn al niet meer van toepassing. Grijze gebieden maken het extra complex. Zorg dat je daar goed en maatschappelijk verantwoord mee omgaat, was de boodschap naar ondernemers die open gingen of bleven.”

Inmiddels stromen de boekingen weer binnen. “Al onze mensen zijn weer aan het werk. Gasten zijn ontzettend blij dat ze weer de deur uit mogen en dankbaar dat ze op het eiland mogen zijn. Onze eiland gasten zijn zich er ten degen van bewust dat het ook best bijzonder is. In de vakantiestemming vergeten onze eilandgasten soms maatregelen waarvoor we de afgelopen maanden hard hebben gewerkt. Onze medewerkers, die getraind zijn op gastvrijheid, attenderen mensen nu indien nodig op hun gedrag. Maar over het algemeen gaat het goed.

Onze terras mocht open voor hotel gasten, maar uit coulance met de horeca hebben we die lang dicht gehouden. Lastig, want gasten willen graag buiten zitten. Nu is het alleen open voor onze gasten en vanaf 1 juni kan iedereen binnen stappen.”

Vooruit kijkend: “Texel is gigantisch in trek. Ik denk dat we een mooie zomer en lang najaar tegemoet gaan. Dat is fijn, maar ook spannend. Als eiland zijn we al jaren bezig met het vinden van de juiste balans in leefbaarheid en gastvrijheid op het eiland. Spreiding van onze gasten is van groot belang, niet allemaal tegelijk naar de markt. Dagtoerisme vind ik hierin een spannende factor. Uiteindelijk leven we als Texelaars direct of indirect van het toerisme. Laten we dat koesteren en er trots op zijn dat mensen hier graag komen om van het eiland te genieten."