Anders bekeken...
K Raamvisite…
Het schijnt dat als een zintuig uitvalt de andere sterker gaan functioneren. Als ik de oppas heb in Oldebroek en met Floor wandel in het bos bij Zwaluwenburg ruik ik een heerlijke geur. Weer ruukt het naar? Nina Ricci? Ik ga mijn neus achterna en geloof mijn ogen niet, een grote strook onder de bomen met bloeiende Lelietjes van Dalen!
Er ontsnapt bij mij een 'oh' en Floor kijkt op. Ik pluk er eentje en geef hem in haar kleine handjes. "Ruuk maar." Ik zie haar aandachtig ruiken en kijken en ze wil uit de wagen om al dat moois van dichtbij te zien.
Al haar zintuigen gaan op scherp, leuk, maar van korte duur want er komt een moeder met een koppel kleintjes en die huppelen voorbij, daar wil ze achteraan, als een stel koetjes voor het eerst in de wei. Genieten van geuren, in de tuin, het bos, alles wat nieuw op de wereld ontluikt.
Ook de pasgeboren baby... “Ik kom u halen hoor, als de kleine er is, dan gaan we kijken!” Wat is er mooier dan kraamvisite, dat bloempje dat geplukt en wel in de wieg ligt, waar alles op en aan zit, kleine handjes en voetjes, een mondje dat zuigt, en de geur, ontroerend mooi. De overgrootmoeders willen graag mee naar Middenmeer, het worden twee sessies, want we mogen maar met drie in de auto.
De tweede keer gaat tante Linda ook mee. Ze woont in De Waerden op de nieuwe locatie. Ze staat al op de uitkijk als ik met de auto aankom. Het is prachtig weer, we zitten buiten op het terras achter het huis en ze smikkelt van haar blauwe beschuit met muisjes. Het broertje komt naar buiten en vraagt: “voetballen oma?” Dat doen we, prima.
Overgrootmoeder staat voor het raam, ze kan er geen genoeg van krijgen. Weken heeft ze zitten borduren en heeft ze gehoopt dat alles goed zou mogen gaan. Het kleine menneke drinkt al goed en groeit al weer. Oh, wat zou ze die graag willen vastpakken en knuffelen, willen ruuke aan de geur van het nieuwe leven in haar leven.
In de auto terug pinkt ze een traantje weg. Ja, zo gaat het, ik probeer haar te troosten met de gedachte dat we het zeker nog in gaan halen, en ze knikt. Achteruit de auto komt een vrolijke noot : “bedankt hoor, dit was het uitje van de week!” Linda stapt uit , zwaait en lacht.
Jozien