Kinderen in doen en laten zien groeien
Hoe bent u op Texel terecht gekomen?
Voor mijn 17e verjaardag had ik een parachutesprong op Paracentrum Texel cadeau gekregen. Toen ben ik verliefd geworden op de sport én op het eiland. Ik weet nog dat ik lopend door de duinen dacht: ‘Jeetje, je zou maar op zo’n mooie plekje in Nederland mogen wonen.’ Na mijn eindexamens ben ik bij het Vliegveld Restaurant gaan werken om geld te verdienen voor de vrijevalcursus én om op het mooie eiland te mogen zijn. Nadat ik mijn vrijevalcursus had behaald, ben ik bij het Paracentrum gaan werken. Daar heb ik mijn derde en tevens grootste liefde ontmoet, mijn man. Na twee jaar op PCT te hebben gewerkt en in de winters terug naar mijn ouderlijk huis besloten we om samen op Texel te gaan wonen.
Wat voor werk doet u?
Ik ben leerkracht op basisschool De Fontein in Den Burg. In 2013 ben ik afgestudeerd en heb ik eerst wat invalwerk op verschillende basisscholen op Texel gedaan. Sinds 2014 ben ik werkzaam op De Fontein. Ik heb de eerste paar jaren kleuters gehad, wat ik met veel plezier deed. Sinds twee jaar sta ik voor groep 3, wat een nieuwe en leuke uitdaging voor mij was. Het is heel bijzonder om het leerproces bij jonge kinderen mee te mogen maken.
Ze weten hier van aanpakken en dragen zorg voor elkaar
Wat is het mooie aan het werken in het onderwijs?
Ik vind het ontzettend leuk om met kinderen te mogen werken. De onbevangenheid en leergierigheid van kinderen maakt dat mijn werk zo leuk is. Ze willen alles leren en het is mooi om te zien hoe enorm ze groeien in hun doen en laten in een jaar tijd. Daarnaast is geen dag hetzelfde, waardoor het werk nooit saai is. Ook de ontwikkelingen in het onderwijs staan nooit stil; er is altijd weer wat nieuws te leren, waardoor het vak voldoende uitdaging blijft geven.
Hoe is het om momenteel onderwijs op afstand te verzorgen?
Ik vind het best lastig om dit goed vorm te geven. De ICT–kant is niet mijn sterkste kant en daarnaast mis ik de interactie met de kinderen enorm. Gelukkig werk ik samen met een duo–collega die meer zicht heeft op de ICT–kant en mij daarin meeneemt. Ineens ben ik ‘vlogger’ geworden, waarbij je instructiefilmpjes maakt en je hoopt dat de kinderen de lesstof begrijpen. Wanneer je voor de groep staat, zie en hoor je dat meteen. Nu praat je tegen een laptop of iPad aan en moet je het maar afwachten. Ik ben blij dat we straks weer gedeeltelijk open gaan; ik kijk uit naar het mogen zien van de kinderen en het gedeeltelijk ‘normaal’ lesgeven.
Wat doet u zoal in uw vrije tijd op Texel?
Ik geniet enorm van de mooie natuur op Texel. Het eiland kent zoveel verschillende soorten landschappen, er is altijd wel iets te doen of te beleven. Samen wandelen, fietsen of lekker hangen in de hangmat in het bos doet me goed. Daarnaast volg ik een keer in de week de yogalessen bij ‘De Aleph’ in Den Burg. De yoga zorgt ervoor dat eens in de week mijn hoofd weer even leeg is, dat heb ik wel nodig. Ook ben ik begonnen met volleyballen in De Cocksdorp. Het is op recreatief niveau, waardoor ik het wel aandurfde. Het is een leuk groepje bij elkaar en ik ga er altijd met plezier naartoe.
Hoe ervaart u de mensen op Texel?
De mensen op Texel ervaar ik als harde werkers, met hart voor anderen. Ze weten van aanpakken en dragen zorg voor elkaar. In het begin moest ik er aan wennen dat iedereen elkaar begroet, ook als ze je niet kennen. In de stad, waar ik vandaan kom, doen mensen dat niet. Ze lopen langs elkaar heen, het idee van ieder voor zich ontstaat daar. Nu maak je vaker met elkaar een praatje en vragen mensen hoe het met je gaat. Zeker in deze tijd zie je dat nog meer gebeuren: mensen kijken op Texel echt naar elkaar om.
Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?
Het liefst zou ik willen dat Texel blijft zoals het nu is. Maar niks is blijvend, dus ook Texel zal in de loop der jaren veranderen. Ik hoop vooral dat in alle veranderingen die plaats zullen vinden we de natuur in acht blijven houden.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Iets wat niet alleen op Texel speelt, maar wat nu wereldwijd speelt, zijn de schrijnende situaties die onder andere in de verzorgingshuizen plaatsvinden. De coronacrisis raakt mensen hard, op alle vlakken. Maar eenzaamheid lijkt me verschrikkelijk, vooral in de laatste fase van je leven. Ik hoop dan ook heel erg, dat het snel mogelijk is dat mensen elkaar weer mogen zien en ontmoeten.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
Ik denk dat eenzaamheid iets is wat nu aan het licht komt, maar dat het iets is wat al jaren speelt. Ik hoop dat we met elkaar dit gevoel van samenhorigheid meenemen in de toekomst en dat we oog voor elkaar blijven houden.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Heel cliché misschien, maar zo hard nodig en waar: de zorg! Wat een prestatie leveren die mensen op dit moment. Ook de mensen die het nu enorm moeilijk hebben door de coronacrisis zou ik een pluim willen geven, of eerder een hart onder de riem willen steken.
Hoe kijkt u tegen het toerisme aan?
Dit is een vraag met een dubbele lading, vind ik. Heerlijk vind ik het, om alleen over het strand te kunnen struinen, zonder iemand tegen te komen. Tegelijkertijd besef ik me dat het eiland draait op het toerisme. We hebben de toeristen echt nodig. Ook vind ik het na een stille winter vaak gezellig dat er weer wat meer leven op het eiland is.
Hoe gaat u in het algemeen met de coronacrisis om?
Sinds de coronacrisis zijn er wel een paar dingen in ons leven veranderd. Voorheen deden we elke dag boodschappen, nu nog een keer in de week. Ook familiebezoeken aan de overkant zitten er nu even niet meer in. Het is wat onwennig, maar we maken er het beste van. We gaan veel naar buiten, de natuur in. De vakantie die we hadden gepland in de meivakantie hebben we een jaar verschoven. Zuur misschien, maar aan de andere kant hebben we weer iets om naar uit te kijken. Zolang we in goede gezondheid mogen blijven, hebben we niks te klagen.
Wat doet u over vijf jaar?
Ik hoop dan nog steeds in het onderwijs te werken. Misschien dat ik dan wel iets meer aan het werk ben, dan nu. Nu sta ik twee dagen in de week voor de groep, omdat ik nog jonge kinderen heb. Daarnaast zou ik graag willen blijven leren/studeren. Op De Fontein zijn we bezig met de ontwikkelingen rondom ‘Ontwikkelingsgericht Onderwijs’. Wie weet brengt dat weer nieuwe inzichten en ideeën met zich mee.
Wie zou u graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Ik zou graag mijn lieve oud–collega Joke Vlaming willen zien. Ze is mijn stagebegeleider en mijn duo–collega bij de kleuters geweest. Ze heeft me de ‘kneepjes uit het vak’ geleerd en ik heb jaren met veel plezier met haar samen mogen werken.