In 32 jaar tijd 1750 bezwaarschriften
Het moet wel boeiend zijn, als je het 32 jaar weet vol te houden, een periode waarin elk jaar 50 à 60 bezwaarschriften langs kwamen, totaal circa 1750. “Ik ben in 1986 in de raad gekomen (PvdA). Toen hebben ze me gelijk in de commissie Bezwaarschriften geplaatst. Nu is de commissie onafhankelijk, maar toen had elke fractie nog een afgevaardigde. Het was veel politieker en soms werd de raadsvergadering dunnetjes over gedaan. Ik denk dat er toen wat luchtiger met de regelgeving werd omgegaan. Met de komst van de Algemene Wet Bestuursrecht is de regelgeving meer dichtgetimmerd. Toen Gerard van der Kooi in de raad kwam, nam hij mijn plek in. Maar na twee jaar kwam ik toch weer in de commissie. Na de eeuwwisseling deed het dualisme in de politiek zijn intrede. "De leden van de commissie kwamen niet langer uit de raad en werden onafhankelijk. Toen ik in 2002 uit de raad ging – ik was toen twee jaar voorzitter, - vroeg burgemeester Geldorp of ik wilde blijven zitten. Gerard Weijers en Frans Visman, tot hij wethouder werd, bleven ook. We zijn toen begonnen met het werven van meer bestuurlijk gerichte buitenstaanders.
Als commissie beoordelen we de besluiten van het college waar bezwaar tegen is ingediend op redelijkheid, billijkheid en rechtmatigheid. De regels zijn in de loop der jaren verder aangescherpt, mensen hebben ook de neiging te kijken of in die regels ergens een stippellijntje zit, waar overheen kan worden gegaan. Dan wordt het al snel juridisch. Kijk naar de gemeente. Voorheen werkte daar één jurist, nu een arsenaal. Daardoor is ook in de commissie het accent meer op rechtmatigheid komen te liggen. Ik ben geen jurist, maar de behoefte aan juridische inbreng werd steeds groter. Bij nieuwe kandidaten keken we daarom met name naar de juridische kennis.
In 2015 is er bij Bezwaarschriftencommissie een samenwerking met de nieuwe gemeente Hollands Kroon gekomen en één secretariaat. Daardoor ontstond een behoorlijke vijver om uit te vissen. Nu ik ermee ben gestopt is Gerard nog het enige Texelse commissielid en bestaat de rest uit Noord-Hollanders.”
Is dat wel een gezonde situatie? “De commissie is onafhankelijk, strikt genomen kan ook iemand uit Maastricht er in zitten. Maar er komen veel verschillende belangen voorbij en soms is het wel handig om te weten hoe een Texelaar in elkaar steekt en dat je kennis hebt van de omgeving. Voor een overkanter is dat een stuk lastiger. Als er een plek vrijkomt, zoals die van mij, is er een procedure voor de invulling en verschijnt een oproep in de krant. Maar blijkbaar is daar de laatste keer weinig respons op gekomen, want het is geen Texelaar geworden. Misschien een volgende keer wel.”
“Ik heb het commissiewerk altijd boeiend gevonden. Er komen allerlei kwesties voorbij, veel ruimtelijke ordening, maar ook geweigerde subsidies, verkeersbesluiten, handhavingskwesties, etc. Voorheen ook sociaal domein, maar die kwesties zagen we de laatste jaren niet meer. Een teken dat de afdeling WMO hier goed functioneert. Wel veel omgevingsvergunningen.”
Spraakmakende kwestie die voorbij kwam was recent die over kunstwerk De Hand op ’t Horntje en een tijdje geleden de rosmolen in De Waal. “Sommige kwesties komen vaker terug, zoals de Ploosterstraat, personeelsverblijven aan de Krimweg en Isola Bella (aantal bedden voor de B&B). Als commissie kijken we of het college de regels juist heeft toegepast. In de praktijk blijkt dat meestal het geval. Gemiddeld adviseert de commissie het college bij tachtig procent van de bezwaarschriften deze ongegrond te verklaren. “Dat is misschien zuur voor de indieners, maar zegt ook iets over de kwaliteit van de besluiten. De bezwaarmaker heeft wel zijn of haar verhaal kunnen doen, en dat wordt als positief ervaren. Maar een bezwaar dat ongegrond is, kan effect hebben op de later besluitvorming. Denk aan het verhaal rond de B&B’s. Bouwaanvragen voor meerder kamers, met allemaal eigen badkamers etc. kan regeltechnisch misschien, maar de bezwaren zetten de politici wel aan het denken. Je raakt het zicht op de slaapplaatsen kwijt. Je ziet dat de gemeente daar kritischer naar kijkt. Natuurlijk zijn er ook bezwaren die we als gegrond adviseren. Dan heeft de gemeente ergens een steek laten vallen en hopen we maar dat ze de volgende keer van deze rafelrandjes leren. Goede besluitvorming staat of valt bij de kwaliteit van het gemeentelijk apparaat. Ik hoop dat ze dat kunnen handhaven, in deze tijd van schaalvergroting en – wat we ook vaker zien – wisseling van ambtenaren.
Bezwaarmakers hun verhaal laten doen
Roeper, 83 jaar: “32 jaar commissielid zou nu niet meer kunnen, volgens de aangepaste verordening maximaal twee periodes van vier jaar. Formeel zou ik zelfs nog vier jaar door mogen, maar het is mooi geweest.” Roeper is als voorzitter opgevolgd door M. Mooij.
Gerard Timmerman
